Onbehagen

Ik denk dat we maar eens af moeten van 'de schuld' of de oorzaak van ons onbehagen buiten onszelf te zoeken. Moet je eens opletten hoe vaak of je geneigd bent dat te doen. Je zult er evenals ik, versteld van staan hoe vaak het bijna ongemerkt toch gebeurd. Als je dat door krijgt kan er iets veranderen. Zolang je het niet in de gaten hebt zijn het de meest subtiele of zelfs heel grove oorzaken die je aanwijst als 'waardoor het komt'.
Aandacht en opmerkzaamheid een onmisbare manier van leven als je iets aan 'niet in vrede met jezelf zijn' wilt doen.
De kracht van de beoefening van meditatie is het weer terugkeren in je eigen middelpunt. En met meditatie bedoel ik niet alleen zitten op een kussentje, dat is  een 'vinger' oefening, maar aandachtig en opmerkzaam leven door de dag heen.

De theorie is aardig maar de praktijk vraagt dagelijkse motivatie en discipline.Ik heb nog veel te leren om onder alle omstandigheden in vrede te kunnen zijn..

Op een terrasje is het wel haalbaar, 

maar O wee als er iets vervelends aan de hand is.

Valse bescheidenheid

Waarom zou ik genoegen nemen met hetgeen ik niet denk te kunnen?
Soms is het een vorm van faalangst, waar ik heel lang en soms nog weleens mee te maken heb. Maar is faalangst dan ook niet een verkapte trots omdat ik het graag perfect wil doen? Ja en dat is niet altijd mogelijk. Want perfectie bestaat niet. Het kan altijd beter.
Dus is het maar beter alles te doen zoals ik het kan en daar genoegen mee te nemen. De angst om door anderen bekritiseerd te worden achter me te laten, niet uit trots, maar de angst te laten voor wart het is en wel  naar de opmerkingen te kijken en te overwegen wat ik  kan verbeteren en als dat niet mogelijk is me er dan dus ook niet druk over te maken of onderuitgehaald te voelen.
Bescheidenheid zou ook nog weleens iets met trots te maken kunnen hebben. Weglopen om niet af te gaan.

Klein of groot

het maakt niet uit

IK BEN

Omgevlogen

Het is nog erg donker en ik heb zo vast geslapen. Wakker worden, daar heb ik altijd moeite mee. Natuurlijk lig ik ook wel eens wakker en soms val ik dan vlak voor de wekker afloopt weer in slaap, dat is dan helemaal pech hebben, want dan ben ik verschrikkelijk gammel. Wakker liggen is iets van de laatste tijd. Daar heb ik nooit eerder mee te maken gehad, maar nu zo af en toe is het raak. Dan ben ik waarschijnlijk te druk geweest voor ik in slaap val en heb nog teveel in mijn hoofd om te gaan doen de volgende dag.
Nu heb ik gepland om aan de lay out van het Magazine verder te werken, dat wordt hoog tijd maar het heeft me toch niet uit mijn slaap kunnen houden.. Nu de kerst en Nieuwjaar precies in deze periode vallen kost het me wat meer tijd. In januari moet het uitkomen.
Achter mijn computer kijk ik uit het raam en zie verderop de ramen van de buren verlicht met een vallende kerstster. De huizen kan ik nog niet zien alleen wat kleine lichtpuntjes. De tijd snelt net zo vlug voorbij als een ster die valt. Als je achterom kijkt is het verdwenen. Een relatief begrip, tijd. Als het moeilijk is duurt de tijd lang en als het leuk is, gaat het snel voorbij. Deze dagen zijn omgevlogen.

stilte

tijd voor bezinning

aandacht 

en 

contemplatie.