Meer dan geweldloosheid

Het woord sathyagraha uit het sanskriet wordt sind Mahatma Gandhi gebruikt voor de politiek van passief verzet tegen onderdrukking, Maar Gasndhi zelf gaf de term een veel wijdere betekenisen benadrukte de drie elementen waarheid, weigering om onrecht te begaan en bereidheid om zich op te offeren. Voor hem was verdediging van de waarheid niet het opleggen van lijden, maar de bereidheid om te lijden. Het was geen filosofie voor slachtoffers: voor Gandhi was iemand die de satyagraha volgde niet alleen onverslaanbaar, maar ook een winnaar.

citaat David Ross

In de spiegel kijken

Er zijn vier soorten mensen:
de eerst bekommert zich niet om zijn eigen heil en ook niet om het heil van anderen.
De tweede is al beter: hij bekommert zich om het heil van anderen, maar verwaarloost daarbij zijn eigen heil.
De derde die zich eerst voor zijn eigen heil inzet voordat hij zich om het heil van anderen bekommert, is nog beter;
maar het beste is degene voor wie het eigen heil net zo belangrijk is als het heil van anderen.

Anguttara nikaya 4:95

Dit citaat komt uit verzamelingen van toespraken van de Boeddha. Je vindt ze in het Theravada Boeddhisme een van de Boeddhistische stromingen. Het is interessant om er over na te denken. Sommige dingen komen ons hier in het westen vreemd voor. We zijn zo eigen gemaakt met vaak niet meer zulke zuivere christelijke leringen die gebaseerd zijn op het weggeven van jezelf en dat wordt dan barmhartigheid, liefde en mededogen genoemd, zoals de tweede mens wordt beschreven. Er voor een ander kunnen zijn is natuurlijk een mooi gegeven maar vaak loopt het uit op een opoffering die ervoor zorgt dat je er zelf niet meer mag zijn. Dat kan nooit de bedoeling zijn en daar wordt hier heel duidelijk over gesproken. Je bent zelf net zo belangrijk als de ander. Als je er zelf niet meer mag zijn kan je er ook niet voor een ander zijn dat is zoals ik erover denk.

Hoe we daar ieder persoonlijk in staan dat kun je alleen maar zelf bepalen. Ik weet dat ik merendeels voor mijn eigen heil kies dus aan de derde beantwoord.
Verder gaat het er met al deze dingen niet om dat je iets zou moeten zijn of iets zou moeten bereiken ook al staat er 'beter en best' het zijn slechts woorden om iets duidelijk te maken. Boeddha's woorden zijn bedoeld als spiegels om in te kijken en te weten waar je staat en hoe je gaat. Ik hoef me toch ook niet beter voor te doen dan ik ben.

Evenals de tien geboden uit de Bijbel en vele andere leringen daaruit. Niets! met een geheven vingertje van wat wel en niet mag. Nee, nergens voor nodig, daarmee werden we in het verleden meer dan genoeg geplaagd,  maar als een spiegel om in kijken zonder zelfverwijt dat het houdt me scherp en ik mag er zijn zoals ik ben  .

weten waar je staat en hoe je gaat

Volledig leren leven

Hoe reageer ik.

Wat zitten wij mensen toch ingewikkeld in elkaar. En wat kan het leven een chaos worden.  Hoe los ik sommige problemen op?
Als ik me dan niet met de ´fouten´ van een ander moet bemoeien, betekent dat dan ook dat ik alles maar goed moet vinden? Als ik het zo uit zou leggen loop ik tegen leerstellingen aan die iets opleggen en tot 'moeten' dwingen zoals wij dat hier in het calvinistische westen helaas maar al te vaak gewend zijn. Dan kom ik voor grote problemen te staan. Dit mag wel en dat mag niet. En je moet van alles. Het is dan geen ver van mijn bed show meer om als deurmat gebruikt te worden. Ik hoef toch  niet alles maar toe te laten!

Ik antwoorde Es in het vorige blogje:

"In het Boeddhisme zit het anders in elkaar Es. Dat betekent dat het er niet om gaat dat je dat niet zou kunnen doen, maar het gaat altijd om de staat van je eigen bewustzijn. In welke staat verkeer je (boos, opgewonden, jaloers, hebzuchtig, geduldig, mededogend) en veroordeel je de persoon als persoon of ben je het niet eens met de handeling die hij verricht? Als ik het Vóór ben, wil ik daarmee zeggen dat ik herken in wat voor staat mijn bewustzijn verkeerd nog Vóór ik reageer nog voor ik me over de ander of zijn handeling uitlaat, zoals jij ook schrijft. Dat gaat razendsnel en dan heb ik een bewuste keuze om te reageren of niet. Als ik vanuit mijn gewoontereactie reageer heb ik geen enkele keus en ben geen baas over mijn eigen reactie. De uitkomst van de reactie kan precies hetzelfde zijn en soms ook niet maar je bent door oefening in staat je reactie patroon te veranderen als je dat zou willen. In het bewustzijn wordt het anders. Het zijn subtiele verschillen die voor de buitenwereld niet herkenbaar zijn, maar voor mezelf veel verschil uitmaken, is mijn dagelijkse ervaring.
Het zijn diepgaande processen die je leert kennen in jezelf door je bewust te worden en steeds verder te kijken in je eigen doen en laten. Ook jij weet daar veel over te vertellen Es."


Heel successievelijk door de jaren heen heb ik door die methodiek van leren, denken en mediteren,  mediteren in bewuste aandacht, (er zijn drie vormen van meditatie) in het Boeddhisme de antwoorden gevonden die steeds herkenbaarder werden door me meer bewust te worden van mijn eigen functioneren in een diepere laag.
Die antwoorden liggen allemaal diep van binnen in de chaos van ons bewustzijn verscholen. Het is alleen de kunst om ze er ook uit te halen.  Daar is geduld en aandacht voor nodig. Aandacht voor hoe alles functioneert. Ook Jezus en andere grote leraren zoals  Krishnamurti  waren helemaal doordrongen van die wijsheid die in de diepste lagen van het bewustzijn ligt opgeslagen.

Maar nu over mijzelf met mijn beperkingen en mijn nog niet ontwikkelde bewustzijn. Niet alleen maar stil zijn, geduldig en oplettend, maar ook leren en denken  komen daarbij. We hebben ons brein niet voor niets gekregen en het is goed om de 'hele mens' te leren gebruiken op de juiste wijze. Vaak is het handig daar handvatten bij te krijgen. Als ik geen uitleg krijg over mijn computer van iemand die er bekend mee is, wordt het veel lastiger om zelf in die brei van mogelijkheden mijn eigen weg te vinden en te weten wat ik wel of niet van die computer wil gebruiken. En dan al lezend, lerend, denkend, aandachtig en geduldig zijnde, kom ik stapje voor stapje zelf tot conclusies en leer ik ermee werken. Zo is het ook met bewustzijn.
Natuurlijk zijn er ook mensen die totaal geen interesse hebben in computers, prima ook dat is een keus.

Blij ben ik met de handvatten die de Boeddha gaf en de uitgewerkte lessen die daarvan het gevolg waren en die nooit dwingend zijn. Ze geven mij een heel pad zoals een kind vanaf de lagere school leert denken, leven en handelingen verrichten en dat allemaal binnen zijn eigen individuele leven. Ik leer van mijn eigen manier van functioneren en door de mogelijkheid tot analyseren en conclusies trekken heel langzamerhand. Op die manier leert iedereen alleen maar op zijn en haar eigen manier toegepast op het individu en is er geen dogma waarbij ik me in allerlei bochten moet wringen om eraan te gehoorzamen. Ik begin een weg te vinden in de filosofiën over wijsheid (het ontbreken van een op zichzelf staand zelf) en liefde mededogen. De fundamenten voor een gelukkig bestaan in deze wereld van chaos. Ik sta aan het begin van die weg en heb nog een heel eind te wandelen. Maar dat is geen enkel probleem. Met enthousiasme kom je een heel eind en het gaat niet om het doel maar om het pad, want zoals H.P. Blavatsky schrijft in de 'Stem van de Stilte': Je kunt het pad niet gaan als je het niet geworden bent.
Zoals autorijden waarbij je eerst over iedere handeling na moet denken, koppeling, schakelen, koppeling, remmen, richting aanwijzers etc. En na verloop van tijd gaat het vanzelf. Doe je de juiste handelingen omdat het je eigen is geworden.
In het geval van aandacht, wordt je bewust van je bewustzijn. Zo leer ik langzamerhand volledig (dat vind ik toch z'n mooi woord) leven.
Daar gaat het voor mij om. Een weg zonder vaststaand doel in de verte maar iedere dag nieuw en iedere dag weer vreugdevol met alles erop en eraan.

De werkelijkheid

Erkennen

Probeer de ideeën los te laten over hoe je denkt dat de dingen zouden moeten zijn en heb aandacht voor hoe ze werkelijk zijn in ieder moment.


Je wint aan kracht, moed en zelfvertrouwen door elke ervaring waarin je stopt om je angst onder ogen te zien. Je bent in staat om tegen jezelf te zeggen: "Ik heb deze gruwel overleeft. Ik kan alles aan wat nog op mijn pad komt."

Bovenstaande citaten zijn op mijn lijf geschreven. Ik geloof daar in omdat het mijn ervaring is dat je er winst uit kunt halen voor je dagelijks leven. Maar de allereerste stap is dan wel dat je je eigen angsten leert zien. Maar al te vaak is dat heel moeilijk die in de ogen te kijken en om het makkelijk te maken maar net te doen of ze er niet zijn. Er overheen walsen noem ik dat. Sommige zeggen dan positief denken, ja dat is ook een manier, maar mijns inziens niet de beste of juiste manier om positief denken te interpreteren. Gewoon erkennen dat er angst is, zonder jezelf te veroordelen, is heel lastig als je dat niet gewend bent. Zoiets als een alcoholist die niet kan erkennen dat hij alcoholist is want als je dat doet dan is er  plotseling de mogelijkheid zelf de verantwoording te nemen en dat valt niet mee.

Iemand zei ooit tegen mij: "Ik ben voor de duvel nog niet bang." Enkele maanden later gebeurde er heel nare dingen in zijn familie en toen ik hem sprak zei hij: "ik moest nog weleens aan jou vraag over angst denken toen je zei: 'als het je maar aan de botten komt'. "
Ja als het je aan de botten komt dan hebben we allemaal angst. En bij de een is dat hier en bij de ander is dat daar, maar angst kennen we allemaal.

Op het moment dat ik angst leer erkennen kan er iets veranderen, kan ik zelf de verantwoording op me nemen en hoef ik het niet meer weg te stoppen. Dan hoef ik er niet meer tegen te vechten en kan ik er in alle rust naar kijken dan mag ik het laten zijn voor wat het is. Heel langzamerhand kan er  iets gebeuren, want iedere keer als het bovenkomt kijk ik ernaar. Het is bijna te vergelijken met de manier waarop je een verslaving te lijf kunt gaan, maar je moet wel kijken en ervaren. Zien dat je er weer middenin zit. Voelen dat je het niet wilt. Je weerstand ervaren en weten dat het ook anders kan. Langzamerhand heel langzaam krijg je 'de vinger erachter'.

En er zijn hulpmiddelen je kunt het dan op een bepaalde manier in alle rust en stilte los leren  laten of het overgeven.

Het gekke is met angst, als je het leert herkennen en erkennen ga je het ook in dingen zien waarin je het vroeger nooit zag en langzamerhand komt er steeds meer boven drijven en er staat tegenover dat er door stille observatie steeds meer rust in je leven komt, meer openheid en durf je steeds beter je eigen manier van leven te erkennen. Leer je zien wie je werkelijk bent.  Hoef je het niet meer onder stoelen of banken te schuiven of weg te rennen van jezelf want dàt is pas echt vermoeiend. Dan komt er ook ruimte om te zien dat er niet alleen die angst is, maar dat het er mag zijn naast alle mooie dingen in het leven want je bent niet alleen maar die narigheid. Dan geniet je van de winter de zomer en alle jaargetijden, van alle mensen die je met liefde omringen, dan mag je er zijn met alles erop en eraan.
VOLLEDIG LEVEN
Dan kan je steeds sneller de draad weer oppakken en verder gaan met je leven. Dan mag alles er zijn zoals het is.


Zoals in de natuur ook alles er is zoals het er is.

Eeuwige stroom

Sommige dingen ontstaan met grote snelheid, andere dingen verdwijnen met grote snelheid; en een deel van wat nu ontstaat, is alweer verdwenen. Beweging en verandering vernieuwen de wereld constant  net als de ononderbroken stroom de oneindigheid der eeuwen constant vernieuwt, Aan welke van alle dingen die voorbijsnellen in deze vliedende stroom waarin niets blijft zou jij een hoge waarde willen hechten? Dat zou zijn alsof je verliefd werd op een van de mussen in de lucht terwijl die alweer uit het zicht is verdwenen.

Marcus Aurelius

.

INTERZIJN

Ik ben de warmte van je hart in koude winterdagen, de vriendelijke schaduw die je beschermt tegen de zomerzon, mijn vruchten zijn verfrissende drankjes die onderweg je dorst lessen. Ik ben de balk die je huis draagt, het blad van je tafel, het bed waarin je slaapt en het hout van je boot. Ik ben de greep van je schoffel, de deur van je hofstede, het hout van je wieg, de buitenkant van je doodskist. Ik ben het brood van vriendschap en de vloer van schoonheid. Jij die nu voorbijloopt, luister naar mijn gebed: doe me geen pijn.

Oud portugees gebed

Interzijn is een begrip dat Thich Nath Hahn introduceerde waarmee hij in een klein interessant boekje een uitleg gaf over het begrip van De Leegte,  het zien van de werkelijkheid waarmee duidelijk wordt dat er niets is dat op zichzelf bestaat. Alles bestaat slechts op basis van onderlinge afhankelijkheid.
Een lastig begrip vooral om het 'te leven', omdat we er gewoon aan zijn onszelf in essentie en in onze handelingen als onafhankelijk te zien.

Ontdekken

Ontdekkingen houden in: zien wat iedereen al zag en denken wat niemand nog gedacht had.

Albert von Szent-Gyorgyi

Ik houd het nog maar even bij een citaat want de inspiratie tot schrijven ontbreekt me bij tijd en wijle. Ik zit gewoon niet zo lekker in mijn vel.  Maar alles veranderd en is vergankelijk dus wacht ik rustig op betere tijden en minder buikpijn. Ik stoei gewoon lekker wat met mijn foto's.

Een winkelstraat in Leipzig.

 

Van één foto zouden verschillende leuk uitsnijdingen gemaakt kunnen worden 

maar het totale plaatje heeft ook wel wat.

Drieluik

Wat weet ik?

'Que sais-je?' was het motto van Michel de Montaigne, de zestiende eeuwse Franse essayist. Zijn vraag was bedoeld om hem eraan te herinneren dat kennis steeds moet worden getest en op de proef gesteld. Maar het was ook om hem eraan te herinneren dat hij- een welopgevoede en erg rijke man, belezen en met zijn eigen bibliotheek vol boeken- eigenlijk heel weinig wist.


Kennis is slechts briljantheid in de organisatie van ideeën. Het is geen ware wijsheid. De ware wijsheid gaat voorbij kennis.
Confucius


Wat mij boeit is misschien heel zelden eens het tipje van de sluier van wijsheid te ervaren en inzicht te krijgen van mensen die voorbij de kennis wijsheid hebben gerealiseerd en erover hebben verteld en geschreven..
Ik kwam door gedegen onderzoek tot de ontdekking dat er zowel in Oost als West, die wijsheid te vinden is die het leven in een ander perspectief plaatst, het daardoor verandert en leefbaarder maakt.
Ik ben al die wijzen die daaraan bijdragen dankbaar en in het bijzonder Gelek Rimpochee.

Er is niemand die alle wijsheid van zichzelf bezit. Slechts door anderen is het mogelijk te reflekteren, te leren en te ontwikkelen. Zonder medemens is er geen leren of leven mogelijk. En als ik dan toch voor ontwikkeling afhankelijk ben van mijn medemens, dan zoek ik maar liefst de meest wijzen uit. Dat zijn ook vaak degene die het heel eenvoudig , maar ook heel diepzinnig weten te brengen, aangepast aan ieders behoefte.

Wat een optimale tijd voor de klaprozen

Rood als de liefde.

:-)

Harmonie

Voor medicijnen voor de gezondheid moeten ziektes bestudeerd worden; en muziek die harmonie wil uitdragen moet disharmonie onderzoeken.
Plutarchus (46-120) Griekenland

Ik ben altijd blij als ik hier of daar een bevestiging lees van mijn ideeën. Vooral in een tijd waarin velen alleen maar naar de mooie kanten van het leven en de goede eigenschappen in zichzelf kunnen en willen kijken met de kreet 'positief denken'. (waarmee  ik niet wil zeggen dat doemdenken zinvol is) Het lijkt me dan onmogelijk en op zijn minst erg moeilijk om datgene wat niet goed functioneert of dat waar zich de problemen voordoen te wijzigen. Zo is het in het klein en zo is het in het groot.

Nou ben ik maar klein :-) dus zal ik in mijn eigen leven de problemen moeten onderzoeken om tot probleemloze resultaten te kunnen komen. Vaak heb ik de problemen niet eens dóór. Soms wil ik ze niet eens ervaren als problemen en denk ik dat ze bij het leven horen.
Iets anders is, dat ik de problemen en de ergernissen die op mijn weg komen. niet herken als MIJN probleem. Dan kan ik denken: als die ander zou veranderen, dan heb ik toch geen problemen meer.
Maar ik kan die ander niet veranderen dus zal ik toch wat aan mijn eigen ergernis of verdriet moeten doen. Hoe doe ik dat?

Nou Plutarchus weet wel hoe dat moet. Hij is vast een ervaringsdeskundige geweest anders had hij die uitspraak niet kunnen doen en daar kan ik dan mijn voordeel mee doen. Hij geeft me te kennen dat ik op de goede weg ben om er iets aan te doen.
Een vriendin van mij zegt altijd: 'Spitten, boeddhisme is spitten in jezelf en dan komt er van alles naar boven waar je iets aan kunt veranderen'. Dat heeft natuurlijk niet specifiek iets met boeddhisme te maken, maar daar vinden wij tweetjes toevallig de methode om aan onszelf te werken en dat is heel handzaam.

Voor mij staat zo langzamerhand als een paal boven water dat, door open en eerlijk te durven kijken naar de problemen in mijn leven, zonder te wijzen naar dat wat de ander mij heeft aangedaan, mijn leven grof verbeterd kan worden. Leren zien waar mijn aandeel in het probleem zit of waar mijn manier van omgaan met teleurstellingen of zelfs misschien traumatische emoties, me in de greep van ellende vasthouden.
Zonder onverschillig te worden of een muur te bouwen is het mogelijk te leren loslaten.  Ik ben niet de enige die dat heeft ervaren. Opmerkzaamheid is een begin.

 Het is een leerproces dat nooit ophoudt en een enorme blijdschap tot gevolg kan hebben. Denk maar eens aan de vele schitterende composities in de muziek en de enorme uitvindingen in de medische wereld. Zonder onderzoek waren ze er nooit geweest. En dat blijft niet bij één vreugdevolle compositie. Als je eenmaal de slag te pakken hebt volgen er meer.

Een Gehakkelde Aurelia (met dank aan Corrie die het beestje een naam gaf) die honing zuigt op een distel, dat leek me wel een toepasselijk plaatje.

Filosofie en het innerlijke weten

Ik lees een boek van J.J. v.d.Leeuw: Illusie en werkelijkheid.
Een heel interessant boek. Uit het hoofdstuk: intuïtie en intellect, maakte ik een kleine samenvatting voor de liefhebbers. Maar eigenlijk is het toch weer uit zijn context gehaald en kan nooit verwoorden en de duidelijkheid geven over dat wat met zorg in de tekst is opgebouwd.
Al lezende word ik er helemaal blij van. Het is op mijn lijf geschreven :-)

Een sluitende redenering en een ogenschijnlijk sluitend bewijs kunnen bij gebrek aan tegenargumenten een schoorvoetende instemming achterlaten, maar kunnen nooit opwegen tegen een innerlijke en directe gewaarwording van waarheid.
Het vermogen om waarheid waar te nemen en te erkennen hebben we nodig om onderscheid te kunnen maken  tussen de levende wijsheid, in welke gedaante ook, en een briljante maar lege intelectuele schittering. In deze tijd van het intellect zijn er maar weinigen in staat om de stem van de intuïtie te herkennen, als die ontbreekt kunnen de logica en de argumenten haar niet vervangen.
Voor velen wordt de intuïtieve erkenning van waarheid geassocieerd met ideeën van onzekerheid en vaagheid.


Hoe kunnen we onderscheid maken tussen een goede en verkeerde intuïtie?
Wij kunnen kracht putten uit de wetenschap dat de grootste leraren aller tijden  hun conclusie over de innerlijke waarde steeds als intuïtie hebben gepresenteerd. Wij kennen geen Christus of Boeddha die de waarheid van zijn leer bewijst of logisch beredeneert.


Toch zouden we de waarde van de logische redenering en het intellectuele bewijs nooit mogen miskennen als een techniek  van communiceren van datgene wat we weten aan onze medemens. 

Naar binnen keren

Als het innerlijk leven is opgedroogd, moeten we wel kunstmatige prikkels van buitenaf scheppen om in een vervangingsmiddel te voorzien, of op zijn minst zorgen voor een dermate ongebroken opeenvolging van afwisselende sensaties, dat we geen tijd krijgen om de afwezigheid van leven in ons binnenste op te merken.

uit: Illusie en werkelijkheid
     J.J. van der Leeuw

Vrede

'Maak mij een instrument van uw vrede. Laat mij liefde zaaien daar waar haat heerst.'

Franciscus van Assisi

Corrie schreef er een mooie tekst over.

Gerust in onzekerheid

Ervaar je leven.

We worden geboren en vroeger of later sterven we. Elk moment is gewoon wat het is. Rancune, bitterheid en een wrok tegen iemand koesteren weerhouden ons ervan te zien, te horen, te proeven en ervan te genieten. Dit zou het enige moment van ons leven kunnen zijn, dit zou de enige aardbei zijn die we ooit zullen eten, We zouden ons hierover depressief kunnen voelen of we zouden het eindelijk kunnen waarderen. We zouden behagen kunnen scheppen in de kostbaarheid van elk afzonderlijk moment.

Uit: ‘Gerust in onzekerheid’  van Pema Chödrön

Niet waar.

Spiritueel geavanceerde mensen kunnen alleen maar proberen anderen ervan bewust te maken dat er veel meer is. Zij kunnen niet zeggen wat er te zien is, daar alle ideeën die wij over andere werelden, enzovoort krijgen, uit boeken en van mensen, ons niet kunnen laten zien wat waar is.


Radha Burnier

Onderzoeken

Een eindeloze bezigheid die licht op verschijnselen kan werpen, maar ook altijd weer nieuwe vragen oproept. Die weg gaan en toetsen aan mijn eigen ervaringen vind ik mateloos boeiend.
Het volgende citaat vond ik terug op mijn oude weblog. Ik verplaatste het hiernaartoe.

Onderzoek jezelf. Trek alles in twijfel. Beschouw niets als vanzelfsprekend. Geloof niets omdat het wijs en vroom klinkt en uit de mond van heiligen komt. Bekijk het met eigen ogen. Dat betekent niet dat je cynisch, onachtzaam of respectloos moet zijn. Het betekent de proef op de som nemen. Meet alle uitspraken af tegen jouw ervaring, de uitkomst ervan wijst je de weg naar de waarheid. Meditatie en zelfbeschouwing vloeien voort uit een innerlijk verlangen om de werkelijkheid onder ogen te zien en bevrijdend inzicht te verwerven in het hoe van het bestaan. De hele praktijk draait om dit verlangen om de waarheid onder ogen te zien. Zonder dit verlangen blijft de praktijk oppervlakkig.

Bhante Henepola Gunaratana, Mindfulness in Plain English

Niet te ontwijken.

Het is heel belangrijk te weten wanneer het moment daar is om niet langer aandacht te schenken aan dingen die onze geest verstoren. Maar als we alleen maar om weten te gaan met bepaalde zaken door ze te ontwijken, blijft onze spirituele praktijk gebonden aan strikte grenzen.

Lam Thubten Yeshe, Een introductie in tantra.


Het is vaak onmogelijk om dingen die onze geest verstoren te ontwijken. De omstandigheden kunnen we niet naar onze hand zetten want soms is er geen kruid tegen gewassen, maar we kunnen er wel mee leren omgaan. Dus op het moment dat ze er zijn is de tijd gekomen er mee om te leren gaan.


Daar heb ik de laatste dagen vaak over na kunnen denken en mijn aandacht op gericht. 
Het leren omgaan met alles dat er op mijn pad komt valt onder moeilijke omstandigheden niet mee. Ik kan dan boos worden of uit mijn dak gaan, maar dat lost niets op. Toch is het juist in lastige of pijnlijke perioden mogelijk me  bewust te zijn van wat er is en wat ik voel door middel van de rust in de geest te bewaren en aandachtig te blijven. Ook is het mogelijk mijn geest te richten op dingen die voor mij heilzaam zijn. Dat is in  mijn geval bijvoorbeeld de helende  Tara  die een manifestatie is van mijn eigen helende energieën en ik zou me ook iets in een christelijke context voor kunnen stellen. Dat brengt rust in de geest en heeft een goede werking. 
Soms lukt dat niet maar door me ook daar bewust van te worden  en te weten dat het moeilijk kan zijn en dat te aanvaarden zonder het af te wijzen, waren er de afgelopen dagen ook heilzame oefeningen voor de geest. Het zette me steeds weer op mijn voetjes terug.


En dan ben ik er van overtuigd dat de dingen niet gebeuren OM ervan te leren, maar als ze er dan toch zijn KAN ik ervan leren. Want alle dingen zijn er nu eenmaal gewoon en alles kan ook mij overkomen.


Er was dus gewoon werk aan de winkel. Soms gaat dat gepaard met een pijnlijke maar, op de juiste manier gebruikt, een heilzame zeis.


Voorlopig kan ik er weer vreugdevol tegenaan al is het nog niet helemaal over. Maar de tijd zorgt ervoor dat niets hetzelfde blijft, Gelukkig.

Een nieuw begin.

Wat voor moeilijkheden je ook gehad mag hebben in het verleden, je kunt vandaag een nieuw begin maken.

Boeddha.

Nou daar ga ik vandaag dan weer aanstaan !

Nog een terrasje, maar nu OP het binnenhof.

Niet zelf

Vorm is leegte leegte is vorm.
Boeddha's woorden:

Monniken, wat denken jullie: is vorm blijvend of vergankelijk?"
 "Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
 "Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Is gevoel blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Is waarneming blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Zijn mentale factoren blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer." "Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Is bewustzijn blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."

"Zo moet, monniken, iedere soort van vorm die in het verleden, in de toekomst of in het heden is verrezen, groot of klein, in je of buiten je, ondergeschikt of verheven, ver weg of dichtbij, met juist begrip aldus beschouwd worden: 'Dit is niet van mij, dit ben ik niet, dit is niet mijn zelf.'"

"Zo moet iedere soort van bewustzijn die in het verleden, in de toekomst of in het heden is verrezen, groot of klein, in je of buiten je, ondergeschikt of verheven, ver weg of dichtbij, met juist begrip aldus beschouwd worden: 'Dit is niet van mij, dit ben ik niet, dit is niet mijn zelf.'"

 

Dat is wat de Gezegende zei. De monniken waren blij, en zij loofden zijn woorden. En gedurende deze toespraak, werden de harten van de monniken van de groep van vijf, vanwege de onthechting van de bezoedelingen, bevrijd.

http://www.sleuteltotinzicht.nl/s22-059.htm

Een van de moeilijkste Boeddhistische filosofiën. De afwezigheid van 'op zichzelf bestaan'.

Alles is afhankelijk van oorzaken en omstandigheden.

Maar hoe pas ik die wetenschap op mijn eigen leven toe?

Leven we niet allemaal alsof we onafhankelijk functioneren ook al weten we dat het niet zo is?

We praten over loslaten en in het hier en nu leven, waarin we ieder moment anders zijn, maar in essentie daarmee omgaan valt  niet mee. We identificeren ons met alles dat ons overkomt en maken het 'MIJN' en 'VAN MIJ' tot één geheel. Die identificatie loslaten werkt bevrijdend en laat het leven er zijn zoals het IS.

Alleen al dat in de gaten krijgen is een hele toer en gelijktijdig een verademing voor degene die daar oplettend mee om willen gaan.

Daarin hoeft de betrokkenheid met al wat leeft niet verloren te gaan, maar wordt juist versterkt!!

De eerste bloem

De eerste bloem die op aarde groeide, was een uitnodiging voor het ongeboren lied.

Rabindranath Tagore