'Que sais-je?' was het motto van Michel de Montaigne, de zestiende eeuwse Franse essayist. Zijn vraag was bedoeld om hem eraan te herinneren dat kennis steeds moet worden getest en op de proef gesteld. Maar het was ook om hem eraan te herinneren dat hij- een welopgevoede en erg rijke man, belezen en met zijn eigen bibliotheek vol boeken- eigenlijk heel weinig wist.
Kennis is slechts briljantheid in de organisatie van ideeën. Het is geen ware wijsheid. De ware wijsheid gaat voorbij kennis.
Confucius
Wat mij boeit is misschien heel zelden eens het tipje van de sluier van wijsheid te ervaren en inzicht te krijgen van mensen die voorbij de kennis wijsheid hebben gerealiseerd en erover hebben verteld en geschreven..
Ik kwam door gedegen onderzoek tot de ontdekking dat er zowel in Oost als West, die wijsheid te vinden is die het leven in een ander perspectief plaatst, het daardoor verandert en leefbaarder maakt.
Ik ben al die wijzen die daaraan bijdragen dankbaar en in het bijzonder Gelek Rimpochee.
Er is niemand die alle wijsheid van zichzelf bezit. Slechts door anderen is het mogelijk te reflekteren, te leren en te ontwikkelen. Zonder medemens is er geen leren of leven mogelijk. En als ik dan toch voor ontwikkeling afhankelijk ben van mijn medemens, dan zoek ik maar liefst de meest wijzen uit. Dat zijn ook vaak degene die het heel eenvoudig , maar ook heel diepzinnig weten te brengen, aangepast aan ieders behoefte.
Wat een optimale tijd voor de klaprozen
Rood als de liefde.
:-)
Michel de Montaigne is de meest interessante schrijver die ik ken. En hij is al lang dood. Dan denk ik, fijn dat ie geleefd heeft. En geschreven heeft. En dat het bewaard is.
BeantwoordenVerwijderengewoon even hier en nu: bovenaan jouw blog staat een regel die ik al dikwijls las.
BeantwoordenVerwijderenen is dit wijsheid?
de geest van de wijze die zich in rust heeft teruggetrokken, wordt de spiegel van het universum, de spiegel van de gehele schepping.
als dichtregel zou ie bedoeld kunnen zijn.
maar wijsheid is het niet, integendeel. ( om te beginnen is het een onwaarheid.
O.K. dat is jouw waarheid zoals alle waarheid voor ieder persoonlijk anders is omdat ieder in zijn eigen wereld en met zijn eigen ervaringen leeft. Wil je erover van gedachten wisselen of het alleen maar opmerken?
VerwijderenIk moet je wel bekennen dat ik geen wijze ben en het dus niet weet. Ik schreef het op omdat het aansloot bij mijn vermoeden en kleine ervaringen wanneer mijn geest in een moment in stilte is gewoon in het hier en nu en alles op zijn plek valt. Meer weet ik niet.
yes elly, de liefde,
BeantwoordenVerwijderenis er nog wat anders dan : -)
prachtige klappers..
xxx
Voor ontwikkeling ben je inderdaad afhankelijk van een ander. De wijsheid zoek ik bij de wijzen. Ik heb er al veel van geleerd en blijf mezelf ontwikkelen. Het is een fantastische reis voor mijn ziel.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn regels die me keer op keer opvallen. Als ik het goed lees zeg je in je antwoord dat ik het inderdaad als een "dichtregel" kan opvatten.Ik kan het vatten als dichterlijke fantastische overdrijving, als iets mooi willen zeggen.
BeantwoordenVerwijderenJij schreef het maar je bent geen wijze dus je weet het niet.(Of een wijze het wel weet kun je echter niet controleren.
O wat een schande Reflexxus ik moet je alweer bekennen dat het geen uitspraak van mezelf is en ik ben op zoek geweest naar de bron maar kan hem tot nog toe niet vinden. Zo gauw ik het heb zet ik het eronder.
VerwijderenWel denk ik dat naar mate ik meer inzicht krijgt ik ook duidelijker kan vaststellen of dingen zijn zoals wordt 'onderwezen'. Daar is die kennis voor nodig die de informatieve kennis overstijgt. Daarna komt het vertrouwen dat het klopt. Een weg van jaaaren onderzoek in en buiten mezelf. Dat is mijn verhaal.
Maar ik heb er geen enkel probleem mee als het als een dichtregel met of zonder fantasie wordt gelezen. Iedereen die taart eet heeft er een andere mening over en proeft het verschillend.
Hmmm... informatieve kennis. Dat klinkt als een pleonasme.
BeantwoordenVerwijderenKun je met kennis de wijsheid verstaan?
Of komt wijsheid langs een ander kanaal en juist als je al die kennis hebt losgelaten?
Iemand zei me ooit: mijn oma heeft nooit geleerd. Ze werkte al toen ze 10 was. Dat moest. Maar ze was een heel wijze vrouw. Je kon het zien aan haar ogen, haar houding. Veel sprak ze niet, maar als ze het deed voelde je dat het raak was.
Ik denk dat die oma niet iemand was die woordjes op een goudschaaltje woog maar haar liefde en levenservaring op een goede manier gebruikte.
Ik heb eerst pleonasme op moeten zoeken :-)
VerwijderenNee met kennis kun je nog geen wijsheid verstaan. Maar je hebt wel kennis nodig om het te kunnen verstaan.
Prachtig zo"n oma en soms heel wijs. Heerlijk dat ze bestaan. Maar ik kan van hieraf niet bepalen of zij die wijsheid bezat waar ik het over heb.
Natuurlijk zijn we allemaal weleens wijs, maar ook dat is iets anders.
Ik zit er nog over pleonasme na te denken Plato. Is dat pleonasme?
Verwijdereninformatie die je krijgt hoeft nog niet tot kennis te worden omgezet. Voor mij ligt het eerder in het verlengde van elkaar, maar ??? En wijsheid is dan weer iets anders.
Misschien ben je het niet helemaal eens met de stelling dat je kennis nodig hebt om wijsheid te kunnen verstaan. Maar ik denk dus dat wijsheid veel verder gaat dan de wijsheid die we aan de oppervlakte kunnen waarnemen. Pas door zelf wijsheid te realiseren kun je de wijsheid van de wijze ook beter herkennen. Evenals met het leren kijken naar kunst bijvoorbeeld. Je moet er interesse in hebbenm en je erin willen verdiepen, inzicht krijgen in achtergronden etc.
Waar je stelt dat elke waarheid persoonsgebonden ( subjectief) is daar doet bij mij de vraag rijzen waarom dan juist van een ander mens ( de wijze) jij die subjectieve waarheid wil aanhoren en ...navolgend daar naar leven.
BeantwoordenVerwijderenDus concludeer ik dat jij vermoedt dat de wijze DE waarheid kent de opjectieve/ absolute waarheid?
De wijsheid waar ik het over heb is niet navolgen is niet achter iemand aanlopen, is niet klakkeloos iets aannemen. van een 'wijze'.
VerwijderenIedereen heeft zijn eigen waarheid, klopt. maar of die waarheid ook DE Waarheid is ontdaan van alle interpretaties gebaseerd op eigen zijn en emoties daar kun je een groot vraagteken bijzetten en toch is het waar.
Wijzen kennen die 'uitgeklede' waarheid en een echte wijze zal je nooit vertellen dat hij die kent of dat hij een Wijze is. Hij Wijst slechts. Jijzelf beoordeelt naar aanleiding van eigen ervaringen, openstaand voor wat er gezegd wordt en uit proberend door te doen of het in jouw leven werkt zoals het gezegd wordt, wat je gaat zien en ervaren.
Gaande de weg kom je erachter.
Dingen zijn volgens mij juist nooit zoals ze worden onderwezen. Het is gewoon een gedachte van iemand, een van de tallozen, die iets in een bepaalde richting zag, en daarop is door en voor gegaan. Al tastend naar de weg, op zoek naar (en wegens gebrek of gemis aan) houvast en harmonie. Zoveel mensen hebben gedachten. Het zou kunnen dat iemands ego dan meent, dat deze gedachten inzichten zijn, maar in de meeste gevallen is het beter gewoon door te gaan met leven en die inzichten voor jezelf te houden en niet als waarheid te verkondigen, omdat de kans te groot is dat je een tijd later weer betere inzichten krijgt. De oma in Plato's verhaal was een voorbeeld voor een kind of kleinkind, en ze heeft waarschijnlijk nooit iemand onderwezen of iets voorgehouden en is niet boven of onder iemand gaan staan. De wijzen die jij aanhaalt en bewondert komen door middel van jouw blog bij mij niet aan. Jouw eigen ervaringen wel. Het neemt allemaal niet weg dat het toch heel zinvol is om je gedachten te formuleren, want dat scherpt de geest, en brengt de kans met zich mee om gedachten te wisselen. Als het maar niet de waarheid is.
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk komt die wijze bij jou niet aan scrips, want ik zet hem hier veel te veel als een állesweter'neer en dat zegt hijzelf niet te zijn. Hij heeft geen enkel recht van spreken zegt hij. Krishnamurti was ook zo iemand. Overigens ik kan goed meegaan in je beschrijving. Bij R. zette ik al dat een echte wijze ook nooit als een alles weter naar buiten zal treden. en bij Plato antwoordde ik ook al over oma. ;-)
VerwijderenDank je voor je ondersteuning. Ik doe het natuurlijk ook, dat geschrijf omdat ik het heel leuk vind. En dat is waar hihihii.
Ja en klopt wat je zegt. We hebben altijd ons ego in die wijsheid zitten die onze inzichten vertroebeld. Echte wijzen weten dat :-),
VerwijderenElly, overigens, mensen kunnen kennis vergroten dmv de kennis van anderen tot ons te nemen. maar wijsheid kan niet van de ene mens op de andere worden overgedragen.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je daar een punt hebt. Maar je hebt dus wel kennis nodig die in de woorden van wijzen kunnen zitten waarmee je je eigen wijsheid ontwikkeld. Klop dan dat je wel kennis nodig hebt (van anderen) omdat je anders weleens stukjes over zou kunnen slaan om wijsheid te ontwikkelen?
Verwijderenals het maar niet de waarheid is...leuk gezegd Schrips. doet me denken aan de mensen die de scholingsweg van de antroposofie gingen. jarenlang niet te harden die lui! maar dit terzijde. Waar waren ze mee bezig? ze vonden Steiner een toffe peer en wilden ook zi ver komen op hogere gebieden als hij...maar wat was dat dan...tja, dat wisten ze niet ze moesten eerst Steiner stap voor stap navolgen ( ook al was dat gevaarlijk af en toe zei Steiner zelf) IN DE BLINDE! Ik, als jarenlange bijstaander zag waarmee ze bezig waren: met zelfindoctrinatie.
BeantwoordenVerwijderenJa dat gebeurd dus wanneer je klakkeloos ergens achteraan loopt. Dan wordt misschien andermans wijsheid vergif voor de volgelingen. Daarom is het zo belangrijk een wijze te vinden die je iedere keer op je eigen voeten terugzet. En dat is soms hard voor volgers.
VerwijderenIk ben blij dat ik gelukkig goed geslapen heb en weer in staat tot denken. Ik zou anders weleens vergiftigd kunnen worden hihihi.
Mooie reactie van Schrips waar ik me in kan vinden.
BeantwoordenVerwijderenIk gun overigens iedereen zo'n oma van Plato :)
Ja heerlijk hè zo'n oma. Maar ook heerlijk om een kleinkind te hebben waar je je op uit kunt leven hahahaha.
VerwijderenGeloof ik direct, je bent vast een leuke oma, net zoals Novie.
VerwijderenEn jij bent een schat en een geweldige moeder.
VerwijderenXXX
Nu maakte je zelfs verschil tussen een wijze en een ECHTE wijze. Steeds glijd je weg, ik vind geen antwoord op mijn vragen/ opmerkingen. Mijn zoektocht naar wat jou beweegt sluit ik hier af.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt ook niets aan mijn onderzoeken. Ieder moet zijn eigen weg bewandelen.
VerwijderenIk zou niet weten hoe ik op dit moment in korte bewoordingen mijn onderzoeken zou moeten benoemen. Misschien kan jij een keer vertellen waarom je wilt weten wat mij beweegt. Communiceren is niet eenvoudig maar wel boeiend. En vaak tekort door de bocht, want over het klakkeloos volgen van een 'leider' ook al is het een wijze zou ik nog veel meer kunnen zeggen. Een echte wijze merkt op wat je doet en hoe je met zijn woorden omgaat. Hij wijst je af als je klakkeloos volgt om tot jezelf te komen en je eigen weg te gaan. Je kunt een andermans weg niet gaan. Je kunt alleen maar onderzoeken en voor jezelf ervaren en dan kijken hoe en wat.
Over wijze:
Soms noemen we iets wijs zonder dat we weten of het echt wijs is omdat we door onze eigen bril kijken. Op een ander moment onder andere omstandigheden zou diezelfde wijsheid weleens onwijs kunnen zijn. Echte wijsheid weet waar de essentie zit en wanneer wat gezegd en gedaan kan worden. Dat onderscheid leren zien is misschien wat ik onderzoek. Maar dat is het niet alleen. Er is nog veel meer en het is allemaal daaraan gerelateerd.
Als ik áfglijd'spijt me dat.
Ja ik meld het toch maar even. Al heb je besloten er niet verder op in te gaan.
Ik vind je een tof wijf met een goed verstand. Met glijden bedoelde ik (weg)glibberen in de discussie zodra ik concreet werd.
BeantwoordenVerwijderenEchter het begrip essentie kan ik wat/ boeit me/ houd me bezig.
toch een puntje, niet?
ps) zo gaat dat toch met bloglezers? dat je iemand volgt die jou interesseert? en jouw blogs zijn daar toch op ingericht dat een ander jou kan leren kennen.
BeantwoordenVerwijderenjij en ik ( en met velen) zijn bezig met groei, is dat een goede algemene deler?
Als ik iets lees wat mij echt treft, dan wil ik dat net als jij ook graag een ander laten lezen. Zo plaatste ik ook wel eens een citaat op mijn blog. En als er dan een gesprek uit voortkomt, dan kan dat een vruchtbaar gesprek zijn, waardoor je je samen ergens in kunt verdiepen. Dat is volgens mij ook wel wat jij wilt. Alleen gebeurt dat 'verdiepen' maar een enkele keer. Je hebt dat niet echt in de hand. Toch denk ik dat het goed is, om wel de tijd te nemen en niet te snel dingen te roepen. Je best doen om jezelf en de ander te begrijpen.
BeantwoordenVerwijderenIk bewonder ook mensen, en heb ook leraren en voor mij belangrijke voorbeelden in mijn leven gehad. Dat is heel normaal. Zelfs al erken je niemand als 'meester' , tenminste niet in absolute zin, dan nog pik je dingen op die van een ander / anderen afkomstig zijn.
De gedachten en inzichten die je daarbij krijgt kan een mens ook voor zichzelf houden en koesteren, of prijsgeven als een unieke eigen creatie. Maar dat lijkt mij een eenzame toestand en ook niet echt zinvol. Waar het voor mijn gevoel bij het communiceren ook om gaat, is het opheffen van de menselijke eenzaamheid. Er is veel chaos, gebrek aan gemeenschap en samenhang, gespletenheid, afzondering, leed, noem het maar op, maar hoe aantrekkelijk is het om daarover te praten zonder te verzanden? Voor mij is dat (uit de een-zaamheid treden) de belangrijkste reden om te schrijven, te e-mailen, een blog te plaatsen. Daarom vindt iedereen het leuk als er op je gereageerd wordt. Je hoopt dat iemand je hoort, of dat je een zielsverwant vindt. Wanneer je iets moois hebt gevonden hoef je dat niet altijd te delen. Mijn echte geluksmomenten ervaar ik bijna altijd alleen. Maar met iemand, een vriend waar je van houdt, of hoog acht, of vertrouwt, wat dan ook, als je met diegene daarover kunt praten, of een enkel woord van herkenning kunt wisselen, en die ander is benieuwd naar wat je ervaart, zonder je te willen betrappen op een fout, dat is zeer bevorderlijk voor geluk.
Maar ja, altijd maar aardig en positief reageren heeft ook zijn beperkingen, als je snapt wat ik bedoel. Zelf ben ik wel blij, achteraf dan, als iemand mij durft te confronteren.
Het zegt echter niks, zolang jij niet met echts en wezenlijks van jezelf aankomt. Dat is denk ik ook wat Reflexxus bedoelt. Wat jij doet is je bewondering voor bepaalde wijzen enthousiast uitroepen. En: 'Alles mag er zijn.' Ja, waar, en toch is dat na 3 keer ook niet meer goed te verteren. Ik snap het, maar ... let it be!
Het laatste wat je schrijft neem ik mee en houd het in de gaten. Ik kan me voorstellen dat het zo overkomt, maar vergeet niet dat het allemaal voortkomt uit mijn wezenlijke ervaring en ik mijn blogjes schrijf om mijn ei kwijt te kunnen en ook nog als amateur in het schrijven niet zo handig ben, daardoor in mijn enthousiasme waarschijnlijk te vaak in herhalingen verval zoals ik al aan R. schreef.
VerwijderenMaar nogmaals ik denk dat je een punt hebt. Goed om op te letten en ik hoop er mijn voordeel mee te doen, alhoewel ik er niet voor in durf te staan. Misschien is dat de Jehova getuige in mij hahahaha. Echt een grapje hoor.
In het nagesprek van jouw blog (Naamloos wezen) heb je het over: Ervaringen zijn nooit te delen. Wat is delen eigenlijk, denk ik vaak. Wat is ervaren?
BeantwoordenVerwijderenLoop ik met iemand door een prachtige tuin of landschap en die ander vestigt steeds de aandacht op zichzelf door veel te praten over zijn kennis van planten of zijn ervaringen met een andere tuin, of maakt de ene foto na de andere, dan zijn hij/zij en ik op dat moment in een ander gebied en ben ik mij bewust van een grote eenzaamheid (van ons beiden) Je kunt zo'n gezamenlijk ondergaan van een landschap niet afspreken of forceren, ik weet het.
Ervaren is voor mij me bewust worden van de manier waarop ik de dingen interpreteer en daar volledig in opga. Dat is in mijn optie niet te delen, want niemand weet HOE ik ervaar. Ieder doet dat op eigen manier. Natuurlijk kan het raakvlakken hebben, maar hoe, dat is altijd een vraag.
VerwijderenVoor mij is het bij verschillend ervaren van de ander belangrijk te leren de ander te laten zijn zoals hij is zonder me teleurgesteld te voelen. Of dat lukt ???
En als dat niet lukt is het ook goed ;-)
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenGedeelde vreugd, ja.
VerwijderenWe praten maar wat op Elly's blog, misschien is dat niet zo leuk voor haar, of juist wel?
('t kan ook ergens anders verdergaan hoor)
Ik heb er geen problemen mee hoor. En hoop dat ik eraan deel mag nemen. ;-)
VerwijderenHet is heel herkenbaar voor mij. Zou het ook kunnen zijn dat veel woorden een te oppervlakkige betekenis krijgen en niet meer geleefd worden? De maatschappij gaat zo snel en er wordt over zoveel heen gewalst zonder zich af te vragen wat de werkelijke inhoud van een woord is. Daar loop ik wel tegenaan.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDat van die jaren 50 weet ik niet hoor, hoe weet jij dat??? dat elk zijn eigen mening vergat?
Verwijderen(ik ben van 1953)
We leefden toen niet zo snel. Ik ben van '44. :-) Na de oorlog werd er weer iets gezamenlijk opgebouwd.
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenWat weet ik?
BeantwoordenVerwijderenik wou soms dat ik het wist
dwalend in de mist
heb ik me vaak vergist
want wat ik dacht te weten
na afwegen en meten
wordt als waarheid betwist
Graag gelezen, Elly.
Lenjef