Altijd weer is het zoeken naar de meest comfortabele manier van kijken en zien. Ik heb dan ook een arsenaal aan brillen liggen en ieder keer is het kijken weer anders, Ik herinner me dat mijn moeder ook vaak op zoek was naar een bril die het beste was voor het moment. Ik vond het maar raar en begreep het niet. Maar nu ik zelf ook steeds meer moeite krijg met focussen omdat juist die focus verdwenen en vergrijsd iwazig is begrijp ok het wel.
Van de varifocus brilword ik momenteel steeds duiziliger en het is erg vermoeiend altijd weer te zoeken naar een punt naast de focus zodat ik het grootste deel van het plaatje zo scherp mogelijk kan zien. Gister had ik zoveel last van duizeligheid dat ik de moed opgaf en de bril afdeed. Dan zie ik op afzstand redelijk want met de staar operatie heb ik daar lenzen voor gekregen. En nu zit ik dus met een sterke leesbril te werken en dat is toch wel beter en minder vermoeiend omdat die een groter oppervlak bestrijkt en dat compenseert de middelste dode vlek., . Helaas kan ik dan op een grotere afstand zoals het scherm niet meer scherp zien en ga ik zo met de tablet in de hand dicherbij de ogen de tekst nakijken waarbij er dan steeds letters wegvallen maar die worden dan wel door mijn wetende hersenen over het zinsverband ingevuld.
En zo rommel ik verder maar toch heel blij omdat ik onder zulke mooie omstandigheden leef. Alle hulpmiddelen voor handen en een lief die heel zorgzaam is. al kan ik geen auto meer rijden hij brengt me overal waar ik naar toe wil. Een prachtig appartement in een mooie omgeving die ik nog steeds kan zien en waar ik zo enorm van geniet. Wat is mijn wereld. mooi. Ik hoop al is het op een beperkt niveau dat ik daar nog lang van kan genieten. Net als van het fotograferen en schilderen waarbij ik me steeds aan pas aan wat ik nog wel opmerk al duurt het wat langer voor ik de objecten die een rol spelen gevonden heb.
Het leven is goed voor mij.
Het duurt wat langer maar met aanwijzongen vind ik ze nog steeds
Geen opmerkingen:
Een reactie posten