Altijd koud

 Het ziet er niet uit maar het grootste leed is geleden. Gisteren hebben we een rondje sonsbeek gelopen maar dat viel me vies tegen. Het werd een heel klein rondje en weer lekker naar huis voor een kopje koffie.  We maakten wel wat fotootjes maar ik ben  er nog niet aan toe gekomen ze te bekijken. 

Weet je wat, dat kan ik nu eerst wel even gaan doen. Mijn energie is toch weer een beetje terug ook al ben ik erg wankel en duizelig maar dat gaat ook wel weer over.  Rest me eerst nog te melden dat ik een heerlijk schapenvachtje kocht. Ik heb het altijd koud op de leren bank die we erg mooi vonden en alweer enkele jaren geleden kochten. Maar wat zit dat leer koud.  Met dat schapenvachtje heb ik eindelijk weer warme voeten maar... ik lig helemaal dubbel van het niesen. Ik denk dat ik er allergisch voor ben.  Dus toch maar even op de balkonm gelegd om te checken want ik nies me te pletter. En inderdaad ik heb het gevoel dat de prikkels al verminderen. Dat is toch hartstikke jammer. Helaas. 

Zo nu eerst eens de fotootjes gaan bekijken op de laptop. 

Deze was nog van de vorige keer bij het rondje rododendrons.  Het lastige is dat ik zo langzamerhand niet meer bijhoud welke fotootjes ik al wel eens heb gepubliceerd. Kan zo maar zijn dat er dubbele tevoorschijn komen. En zoals ik al eerer schreef in het archief is dat niet zo makkelijk te achterhalen. Dat blijft een grote handicap van blogger. Evenals het opzoeken van oude publicaties die je zou willen veranderen. Ook dat is bijna onmogelijk.