Ik geloof toch echt dat het niet altijd zo is. De hele dag door zijn er dingen die gedaan 'moeten' worden en het is toch echt niet zo dat ik daar altijd voor kies. Als er geen discipline was in bepaalde opzichten, omdat ik ergens verantwoordelijk voor ben, wil dat nog niet zeggen dat ik op zo'n moment niet liever iets anders had gedaan. Natuurlijk zijn er heel veel dingen die ik graag doe, maar als er allerlei karweitjes liggen te wachten en de dagelijkse dingen die ik 'behoor' te doen om de hoek komen kijken dan hoort dat gewoon bij wat ik MOET doen en voor mij heeft dat niets met willen te maken. Ik zou als ik kon liever iets leuks gaan doen. Schilderen, wandelen, fotograferen, TV kijken, een blogje schrijven etc. Dat zou ik dan WILLEN.
Hoe zit dat dan?
Is het mogelijk om in alles wat er gedaan MOET worden, zoveel plezier te krijgen dat het WILLEN wordt? Ik heb echt niet altijd zin om aan mijn verantwoordelijkheden te beantwoorden. Of om hetgeen waar ik ooit vol vreugde aan begon, vol te houden. Als er geen discipline en verantwoordelijkheidsgevoel bij zou komen of een motivatie waarmee ik mijn handelen heb onderbouwd en waaraan ik gehoor wil geven, dan had ik er bij veel dingen allang het bijltje bij neergegooid en was alleen maar in een kringetje om mijn eigen egocentrische denken heen blijven draaien. Had alleen maar leuke dingen gedaan en als die dan niet meer leuk zouden zijn zou ik weer iets anders opzoeken dat ik leuk vind.
Soms heb ik het idee dat het daar zo af en toe om draait, maar het lijkt mij weinig voldoening te geven, altijd maar op zoek naar pleziertjes is voor mij geen plezierige manier van leven. Doet me denken aan dat reclame spotje van iemand die uit het raam van een buitengewoon luxe woning naar buiten kijkt in een prachtige omgeving en uitroept dat het zo vreselijk 'boring' is en dat ze maar weer eens moeten verhuizen. Nee, dan toch maar de onderliggende motivatie, discipline en af en toe 'het moeten', handhaven dan blijft er nog genoeg tijd over voor de dingen die dan weer dubbel leuk zijn en wel voldoening geven tezamen met dat wat gewoon MOET.
Ik denk dat ik moeilijk om je heen kan. Het dagelijks leven vergt een zeker moeten. Soms moet dat echt, wil je niet van honger of vervuiling omkomen, andere moeten hangen meer samen met moreel moeten. Zo heb ik van de week 900 tosties gemaakt voor zoon omdat hij drie bussen naar Milaan had afgehuurd en de reizigers graag frisdrank, bier en tosties wilde verkopen. Na anderhalve dag kon ik geen tostie meer zien maar ik wilde hem niet in de steek laten. Zulke dingen. Het leven zit er vol mee. Ik denk er vaak niet eens over na. Zo gaat het gewoon.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens dat een mens niet alleen hoeft te streven naar pleziertjes. Dat zou een holle boel worden.
Elly, Ooit was ik op retraite en werd ingedeeld in de afwasgroep. Dat moest gedaan worden in ik had vreselijk de p. in. 3 dagen heb ik vergald met het "moeten" doen van de afwas. Iedereen vertelde mij dat het ze heel erg mee viel. Ik heb mezelf toen toegesproken, dat het feit dat ik er zo tegenop zag, bij mezelf lag. Misschien was het wel niet zo erg. Nadat ik erop die manier naar keek, merkte ik dat de weerzin weg was. Het "moeten"werd geen dwang meer. Ik kreeg er zelf plezier in. Ik denk dat we naar "moeten"op een verkeerde manier kijken.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het reageren Anoniem.
VerwijderenIk vind het heel mooi dat je hiermee komt, want ik denk ook uit eigen ervaring dat het inderdaad onze eigen opgeroepen weerstanden zijn die ons in een kringetje vasthouden. Het is echt wel mogelijk door opmerkzaamheid een andere houding op te roepen waardoor het moeten een heel andere dimensie krijgt. Natuurlijk blijven er voorkeuren over, maar de weerstand waar we last van hebben en ons uitputten zijn onze eigen opgeroepen emoties die veranderd kunnen worden met veel liefdevolle aandacht.
Je bent gewoon een prachtig voorbeeld van een spiritueel mens die gewoon mens is gebleven..
BeantwoordenVerwijderenTja, er zijn van die dingen waar je gewoon niet omheen kunt, leuk of niet. Ik heb dat, bijvoorbeeld, met het onderhoud van onze tuintjes voor en achter. Ik vind dat echt MOETEN en vind het vreselijk werk ook al doen echtgenoot en ik het samen. Niets moet, je wilt iets doen, roept bij mij ook wel eens weerstand op, het is inderdaad een andere manier van kijken, maar het lost niet alle tegenzin op.
BeantwoordenVerwijderenZonder moeten zou het leven wel heel vrijblijvend worden en dat is snel "boring" denk ik.
@Plato petje af voor die 900 tosties, hopelijk heeft ie ze allemaal verkocht.
Ferrara, in totaal waren het er 1250. Mijn handen staan er nog krom van. Uiteindelijk heeft ie er 300 verkocht. De rest kwam weer mee terug. Nu zit de vriezer propvol en de rest is weggegeven aan buren, kennissen, de voedselbank. De kapjes zijn naar de eendjes gegaan.
VerwijderenEn ik.... ik eet elke dag tosties. Ze komen mijn neus uit. Maar je gooit dat kostelijke eten ook niet zo maar in de vuilnisbak. Mijn zoon zal de volgende keer hopelijk niet meer dan 300 tosties klaarmaken. Daar hoef ik dan niet meer aan mee te doen. :-)
Jee Plato, wat heb jij veel geduld en opofferingsgezindheid naar je zoon toe. Geweldig. Zelfs driehonderd zou me nog te gek zijn.Hahahahaha,
VerwijderenAch, ik heb er een leuke ervaring aan overgehouden. Zoon is nu bezig die tosties een voor een weg te werken, vader ruimt de kruimels op en lacht. Het is een goede les en het verhaal is leuk voor later.
Verwijderen