Maandagmorgen stond ik een beetje onwennig met mijn plastic tasje acrilverf in de ruimte van het atelier. Met Annemarie de begeleidester had ik bij binnenkomst al opnieuw kennis gemaakt. Ik kende haar. Ze was ooit met me meegereden naar Eefde voor een tentoonstelling in het kasteel, waar wij beiden een schilderij hadden hangen. Dat was een leuk weerzien. Mede daardoor was er ook een gevoel van herkenning. Ik had lang geleden al vele uurtjes in deze atelier ruimte doorgebracht en daardoor was er toch het gevoel hier thuis te zijn. De gang van zaken voelde niet anders dan jaren geleden. Iedereen was bezig een plekje te installeren om aan het werk te gaan. Er kwam een jonge vrouw op me af lopen die zich voorstelde en ze vertelde dat ze ook voor de eerste keer kwam. We organiseerden een ezel voor het raam en stalden onze spulletjes uit.
En daar sta ik dan. Geen notie wat ik op papier zal gaan zetten. Maar als we willen, kunnen we een opdracht krijgen. Je hoeft niets maar als opwarmer stelt Annemarie voor een schets te maken van wat we door het raam zien. Het lijkt me een goed idee om me maar eens helemaal naar die opdracht te richten Er liggen A4tjes klaar en allerlei tekenmateriaal en ik vergrijp me aan het houtskool. Daar heb ik al tijden niet mee gewerkt en ik vind het leuk om te doen. Ik ben niet meer gewend op zo'n klein papier te werken maar het is inderdaad een goede binnenkomer. Ik voel me losser worden. Ik hoef niets maar mag alles. Houtskool is zo leuk om mee te werken. Dat zou ik vaker moeten doen.
En dan verder. Weet je ik ga gewoon door met hetzelfde in kleur opzetten en zie wel waar ik uitkom. Annemarie moedigt me aan en geeft bemoedigende feed back. Zelf sta ik er nog wat onwennig tegenover en aan het eind van de morgen vraagt ze terwijl we naar mijn werkstuk kijken: "en wat vind je er zelf van?"
Ik antwoord kritisch kijkend:
"Laat ik het zo zeggen, ík heb er weer plezier in gekregen."
"Nou geweldig en dat is toch waar het om gaat."
We zijn het helemaal met elkaar eens en ik kijk al uit naar de volgende keer.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
▼
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ▼ februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
►
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)
Die Annemarie is een echte psychologe. Fijn dat je je gesteund voelt en dat je zo zin krijgt om verder te gaan. Ik ben benieuwd wat je allemaal gaat maken.
BeantwoordenVerwijderenDat was dus een fijne ochtend. "Ik voel me losser worden" mooi.
BeantwoordenVerwijderentja dat was dus een mooi begin Ff niet praten en nadenken maar gewoon ff doen.
BeantwoordenVerwijderenIntrigerend, ook door dat wit deel van het vel bovenaan.
BeantwoordenVerwijderenMet dat rood, en die stam ... Ja!!!