Op herhaling

En dan is het weer zover. De wereld is helemaal wit vanmorgen. Heerlijk als je thuis mag blijven, maar veel mensen moeten eruit en ik dus ook. Het viel me tegen want de sneeuw was niet los en rul maar vast en het vormde zich om tot een zachte ijslaag die spekglad bleem te zijn als je erover reed. Heel voorzichtig probeerde ik erdoor te komen, maar midden in de stad bleef ik steken. Het verkeer stond muurvast. Gelukkig stond ik bij een keerpunt en gaf de moed op.
Intussen weer veilig thuis even een fotootje van heel vroeg vanmorgen, want intussen vallen de brokken sneeuw als rijpe appels in het zonnetje uit de bomen.