donderdag 19 januari 2012

Rudi van Dantzig

Hij is niet meer.

Zoveel moois laat hij na.


4 opmerkingen:

  1. Hij ruste in vrede. Ik keek gisteren even naar dat programma waarin Sonja hem interviewt. Meer voor haar dan voor hem. Ik heb wel bewondering voor hem. Maar hij staat ver van me af. Zoals hij naar die jongens-dansers kijkt... zo verlekkerd... nee, dat stoot me een beetje af.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. "Verlekkerd" noem jij het Plato? Aan dat woord kleeft jouw afkeuring.
    Ik zag ook die blik, en op mij kwam dat over als overgave aan de schoonheid, houden van het leven, gevonden hebben waar je het meest thuis bent (want in de rest van de wereld niet). Hij zei toch zoiets volgens mij, dat hij pas leefde als hij kon dansen. In de krant las ik deze zin: "Ik heb mij altijd een buitenstaander gevoeld". Daarmee huilde ik van binnen, omdat het mij herinnert aan dat gevoel, dat ik ook zo goed ken. Von Dantzig doet mij voor, wat ik in het leven nog graag zou willen leren. Diezelfde overgave, en niet beschaamd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heb je dat mooi geschreven Schribs. Ik ga helemaal met je mee.
    Schoonheid en extase is een prachtig verschijnsel. Soms overkomt het je of je ervaart het in je gedrevenheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Besef: ik ben toch wel heel blij met de moderne media (voor de rest heb ik altijd veel moeite met modern leven)
    Dankzij het internet via filmpjes en blogs zo nu en dan dichterbij elkaar of bij anderen komen, zoals dus bij Rudi von Dantzig, waar je anders nooit zozeer mee bezig zou zijn.
    Zoals het gaat, als er iemand is gestorven, die een indruk achterlaat in onze ziel en op deze aarde waarvoor je Dank U wilt zeggen.

    Ik voeg nog even een link bij, van Monument for a dead boy:
    http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=5d121fIEBbM&NR=1

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...