Plato schreef:
Interessante gedachtegang. Ergens moet de liefde een startpunt hebben. Tja.. en als dat in motivatie ligt, hoe ben je dan aan motivatie gekomen? Of aan emotie? Eerlijk gezegd denk ik dat al onze processen worden geleid vanuit onze diepste gevoelens. Emotie dus. Zware teleurstellingen, diepe blijdschappen die onze geest kleuren en ons inspireren tot meer of tot beter.
Misschien zijn er ook wel meerdere wegen. Dan heb jij gelijk, heeft Novelle gelijk en is het gewoon een kwestie van wat diep in je doordringt, waar je gedachten naar uitgaan, waar je je op concentreren kunt. En of het dan de bijbel of de boeddha is, dat maakt m.i.niets uit. Het gaat er om wat bij je aanslaat.
Dus vandaar dat ik nu schrijf:
Plato. Dat komt uit de 'boeddhistische dharma' die ik volg. In de boeddhistische traditie is een diepgaande ervaringsstudie gemaakt van het functioneren van lichaam en geest. Die 'interessante gedachtengang' is in duizenden jaren menselijke ervaring opgebouwd en heel kort door de bocht als volgt:
We worden i.d.d. geleid door onze emoties zowel positieve als negatieve, maar denk niet dat daar helemaal niets aan te doen is. Door een grondig onderbouwde motivatie kunnen de gewoonte patronen, waar diepe karresporen van zijn gemaakt en die gebaseerd zijn op die emoties, veranderen in gewoontepatronen die wenselijker zijn. Daaraan kun je werken, want alles is veranderlijk. Het is een bewustwordingsproces aangestuurd door motivatie, gericht op aandacht, concentratie en analyse van eigen dieper liggende drijfveren en die emoties.
Iedereen kan er zelf mee aan het werk en dan pas kun je ervaren of het ook werkt om een beter en vollediger leven te krijgen.
Het boeddhisme kent meesters die daar zelf mee gewerkt hebben en daar handvaten voor geven. Het gaat dus niet om een dogma maar om de praktijk en de opbouw van de ervaringsoefeningen van het leven zelf, samen ook wel dharma genoemd. Er zijn velen die ervaren dat het werkt. Niet van de enen op de andere dag, maar toch... Het is geen kwestie van stil zitten en afwachten, maar actief en alert bezig zijn.
Dus jouw tweede alinea is precies waar het om gaat. Het heet niet voor niets 'training van de geest'.
En om te onderstrepen dat er in iedere traditie de mogelijkheid te vinden is tot eeen 'training van de geest' alhoewel niet altijd even duidelijk geformuleerd en op zich soms al een hele zoektocht omdat er veel verworden is tot een dogma, dit plaatje van het interieur van de Notre Dame.
Bedankt Plato voor je handvaten tot dit logje.
Training van de geest in dit stukje = hersenspoeling!
BeantwoordenVerwijderenGeen hersenspoeling anoniem.
BeantwoordenVerwijderenJe bent er altijd zelf bij en er is geen enkele dwang of dreiging.
Je hebt vrije keus om wel of niet iets te willen en je kunt objectief kijken of je ergens beter of slechter van wordt en stoppen wanneer je wilt.
Je kunt bijvoorbeeld kijken naar jezelf en je afvragen waardoor (en niet waarom) je anoniem wilt blijven. Daarvoor hoef je jezelf toch niet te hersenspoelen. :-)
Ik heb er nog eens een nachtje over geslapen anoniem en vraag me af hoe een beslissing en motivatie tot allomvattende liefde tot een hersenspoeling zou kunnen leiden. :-)
BeantwoordenVerwijderenWant dat is waar we het over hebben. Iets wat inherent is aan onze menselijke natuur en we meer en beter tot ontwikkeling kunnen brengen door aandachtig te zijn.
Mijn punt is ook dat mensen die andere religies aanhangen, via andere woorden en wegen tot hetzelfde komen. Ik meen dat het boeddhisme, die volgens mij meer een filosofie is dan een godsdienst, daar ook alle ruimte voor biedt. Zoals de Soefisten ook een soort koepel bieden die boven alle geloven hangt, dus zonder de concurrentie aan te gaan en derhalve juist samenbindend is.
BeantwoordenVerwijderenAndere woorden, dezelfde filosofie en dus uiteindelijk...dezelfde weg.
Hersenspoeling is niet aan de orde. Het is juist de bedoeling dat de mens zelfs zijn pad vindt en niet gedwongen wordt in kerkelijk verband. Het leven zelf geeft aanwijzingen, brengt op den duur alle mensen naar eenzelfde punt. Want niets is op de duur bevredigend. En dus zoeken mensen door. Totdat ze op een punt komen waarmee ze verder kunnen. Oude zielen hebben dat punt bereikt en beschreven. Wij kunnen daar ons voordeel mee doen. Maar dat kunnen we pas als we er klaar voor zijn. Voor die tijd zullen we het afwijzen.
BeantwoordenVerwijderenPlato wel laat, maar ik wil toch even reageren op jouw stelling die je hier neerzet. Het zou anders erop lijken dat ik het onderschrijf en dat is niet zo.
BeantwoordenVerwijderenHet Boeddhisme is wel degelijk een traditie in de zin van een religie, die een eigen methodiek biedt tot religare. Het enige is dat het Boeddhisme stelt dat het niet DE methodiek is en de enige mogelijkheid om tot iets te komen. Boeddhisme biedt op een bepaalde manier geen koepel waarin alles zou kunnen en mogen want echt, niet alles is hetzelfde (gelukkig). Voor iedere traditie moet je naar de plek van die betreffende specifieke traditie om de ware omvang en diepte te leren kennen.
Uiteindelijk leiden niet alle paden tot hetzelfde. Iedere religie heeft een eigen invalshoek en systeem tot het overbrengen van zijn eigen filosofie tot religare.
Het is ook heel belangrijk dat er verschillen zijn juist omdat er zoveel verschillende mensen zijn. Dat is wat in het Boeddhisme wordt ingezien en er wordt nooit gezegd dat het Boeddhisme de enige weg is.
Het is dus niet samenbindend in de zin zoals jij het schetst. Maar juis vrijlatend binnen de methode van iedere aparte traditie .