Schets

Snel in de dummy gezet

Worsteling

Het is leuk om een mooie dummy met aantekeningen en schetsjes te maken over de werkstukken waar je mee bezig bent. Ik merk dat ik daar niet al te bedreven in ben. Als ik teruglees wat ik daarin zet denk ik vaak: 'Stom gelul domme schetsjes'.
'Nou' zegt Annemarie, 'dan streep je het gewoon weer door'.
Zou het komen omdat ik gewend ben met een blog te werken?
Nu ben ik bijvoorbeeld bezig met de droom of de Jacobsladder en ik worstel me suf met allerlei expirementen. Er zitten hele mooie stukken in en steeds weer vind ik nieuwe openingen door erover te praten te denken en weer afstand te nemen.

Zo begon het maar ik vond het een plat en nietszeggend plaatje

maar eens proberen er een figuur op te schilderen. 

Maar ja ze was onder een rails terechtgekomen. 

Hoe los je dat nou weer op?

Nu ligt ze er wel boven en de ladder is gelukkig iets meer een ladder. Maar wordt het niet te zweverig? Daar houd ik niet zo van en toch moet het een droom zijn.

Ik houd me maar even vast aan de details want die bevallen me wel... Misschien moet ik het maar even aan de kant zetten en met iets anders verder gaan. Vandaag of morgen de witkwast erover? Nee toch nog maar even doorworstelen. 

 Maar daarna met de details in het groot verder? Daar voel ik wel iets voor.

Aan de gang

Ik moet gewoon aan de gang. Opruimen, tekst lezen en voorbereiden voor de groep bij Veroni vanmiddag, kopje koffie en als er tijd over is nog schilderen maar dat betwijfel ik.
Wat zit ik hier dan nog?
:-)
Dag

Bewustzijn en denken-voelen

Ik houd ervan om na te denken te analyseren en conclusies te trekken. Of mijn brainstorm klopt en opgaat in de praktijk? Ik denk dat iedereen zijn eigen conclusies uit overdenkingen kan trekken.

Interessant om over na te denken vind ik bijvoorbeeld:

Wat is nu eigenlijk bewustzijn. Ik bedoel in dit geval niet het feit DAT we ons bewustzijn, maar HET bewustzijn. Ik denk dat het niet zomaar even op een blogje te benoemen is wat er dan allemaal bij mij naar boven komt. Maar goed, ik doe een poging, een eerste aanzet.

Zou het kunnen zijn dat ALLES begint bij bewustzijn en dat de hersenen het instrument zijn om ermee te werken? 

Stel dat het bewustzijn niet alomvattend was, hoe zouden we ons dan van IETS bewust kunnen worden. En iedereen is zich wel weer van iets anders bewust. Al die mensen met bewustzijn die allemaal zich bewustzijn van andere dingen en soms ook van dezelfde dingen. Feit is dat wij ons misschien wel moeten beperken omdat ons brein het niet allemaal 'door kan geven'. We klampen ons vast aan het denken van het brein. Maar zijn we niet meer dan dat? Zou het kunnen zijn dat de hele 'schepping' voortkomt uit een alomvattend bewustzijn waar ook ik deel van uitmaak een bewustzijn dat heel langzamerhand steeds creatiever in het scheppen is geworden en daarmee voortdurend doorgaat en waaraan ik bewust of onbewust meewerk.

En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan met brainstormen. Maar ik laat het hier maar even bij. Mijn conclusie voor dit moment is wel dat het een enorme verantwoordelijkheid zou betekenen in het hele 'scheppingsgebeuren' als het bovenstaande klopt maar dat ik toch heel blij ben dat ik bewustzijn heb al is het in mij vooralsnog beperkt, dat ik de mogelijkheid in mijn systeem heb om het bewustzijn in denken en voelen kan ervaren en naar buiten kan brengen. 

Kijk, misschien ben je al afgehaakt want hier moet je je langer in verdiepen om er voor jezelf duidelijkheid in te krijgen. Hoe zit dat nou en kan ik dat in mijzelf herkennen. De werking van bewustzijn en denken-voelen. Hoe verhoudt zich dat tot elkaar en wat is mijn verantwoordelijkheid in het gehele plaatje?

Werk aan de winkel?