Het houdt me van de straat.

 Dat feestje hebben we ook weer gehad.

Mijn vader zij altijd: het winnen van een zaak is het einde van het vermaak. 

Maar zo is het wel maar ook niet voor mij.

Het was in ieder geval een heel fijne morgen die alweer voorbij is. Allereerst een heerlijk ritje via de provinciale wegen naar Lochem en daar stond Niels ons al op te wachten.. En toen ging het loos in het winkeltje met ontelbaar veel gitaren. Je zou door de bomen het bos niet meer zien. Maar goed, ik zat op een kruk en kreeg heel veel verschillende gitaren in handen. Het was zo leuk om iedere keer iets anders te proberen en drie mannen om mij heen die bij het wisselen van de instrumenten af en toe met twee gitaren in handen stonden. Terwijl de jongen van de winkel weer een andere gitaar aan het stemmer was om te proberen en intussen allerlei informatie verstrekte over de instrumenten en ik maar hakken op het instrument dat ik in handen had. 

 Veel eenvoudiger spelen minder lastig handteerbaar. Nee dat zat er niet echt in. Maar ik had nu wel de gelegenheid om meer ervaringen met de verschillende instrumenten op te doen en aan te voelen en te beluisteren. 

Uiteindelijk merkte ik toch dat een iets plattere klankkast wat makkelijker bij mij paste, die ene pakte ik telkens weer tergug. Allereerst had ik verschillende klassieke gitaren in handen gehad maar zij verschilde weinig met de gitaar die ik heb, Dus was het wel leuk om Westerns in handen te krijgen. Sommige waren semi accoustisch en konden ook op versterker maar dan hadden ze een bredere klankast dan die ene die wat smaller was en  daarbij mij als het ware beter paste plus een mooi geluid. Maar met stalen snaren was het  niet makkelijker spelen maar wel een heel andere klank en dat sprak me ook wel aan.

Uiteindelijk werd het die smalle Western met stalen snaren.  met als resultaat dat ik toch nog meer eelt op mijn vingers moet zien te krijgen want op een gegeven moment was het wel even op en was het niet meer leuk om te tokkelen en hakken. 

Nu, tijdens het tikken op het toetsenbord van de computer word ik daar weer even extra aan herinnerd. 

Het eelt verder opkweken houdt me wel weer een poosje van de straat. 

Een feestje voor mij

 Ik kom nauwelijks toe aan blogjes schrijven. Er komen steeds meer dingen op mijn pad. En ik maar denken dat het vakantie is. Niet dat ik het erg vind hoor want ik vermaak me er prima mee.

Vanmorgen heb ik het nieuwe programma voor de theosofie in arnhem website op internet gezet. 

Vanmiddag heb ik weer wat fotootjes gemaakt op Vreedenhoff. Daar heb ik wel zo een en ander mee te doen. Ik maak er voldoende zodat ik daar de beste uit kan halen en daaruit zoekt het communicatie team weer wat uit voor het Vreedenhoff nieuws.  Dan ben ik daar toch al met al een middagje mee bezig om ze zo te krijgen dat ik er tevreden mee ben. 

Morgen gaan we kijken naar gitaren. Ik ben nu al weer een tijdje op herhaling met het spelen daarop. Vroeger toen ik een jaar of 15 was in een grijze oudheid, speelde ik een klein beetje wat akkoorden ik kreeg er weer zin in dus ben ik weer begonnen. Ik leer nog steeds bij en nu ben ik tokkelen aan het leren. Vroeger 'harkte' ik er lustig op los maar nu ben ik naast dat 'gehark' ook tokkelen aan het oefenen. En nu  krijg ik ook steeds beter door hoe de muziekjes in elkaar steken met de verschillende akkoorden en overgangen. Ik heb er veel plezier in. 

Helaas worden mijn handen er niet krachtiger op en nu ik toch aardig wat eelt ontwikkeld heb kom ik tot de ontdekking dat de kracht in mijn handen te wensen over laat. Nu wil ik eens gaan kijken of er ook gitaren zijn die niet zo zwaar spelen. Wie weet... Ik heb geen idee. Als dat niet zo is ben ik heel tevreden met mijn apparaatje maar ik wil het wel eens uit proberen. Ik ben heel benieuwd wat me te wachten staat. 

Fer gaat mee. Hij speelt  toetsen en ging vroeger vaak naar muziek winkels. dat staat nu een beetje op een laag pitje omdat hij zich meer met fotograferen en muziek op cd bezig houdt. Hij heeft er ook zin in en dan is er ook nog mijn kleinzoon die graag mee wil omdat hij ook gitaar speelt. 

Dat wordt een heel feestje morgen. Ik verheug me erop.

Bingo.

 Het weekend zit er weer op en de nieuwe week is weer begonnen. Er staat alweer iets in de agenda. Deze week wat fotootjes maken voor het Vreedenhoff nieuws zodat ze wat keus hebben. Natuurlijk komt er maar een enkel fotootje in te staan maar ik vind het gewoon leuk om er weer even vrijblijvend naartoe te gaan. Wat contacten met de andere vrijwilligers die de bingo's nu in plaats van in de grote zaal op verschillende huiskamers draaien. Met mondkapjes. Wel lastig hoor met dat fotograferen. Gelukkig kan ik nu na de staar operatie mijn bril op mijn hoofd zetten maar als ik op het toestel iets wil lezen gaat hij weer voor mijn ogen. 

Jarenlang heb ik daar op Vreedenhoff rondgehuppeld op Vreedenhoff. Eerst voor mijn werk in de activiteiten begeleiding en daarna toen voor mijn ouders daarna weer als vrijwilliger en toen ik in de corona periode besloot ermee te stoppen, wisten ze me toch steeds weer voor incidentele dingen te strikken en daar heb ik nu wel weer plezier in. 

Ik mag natuurlijk vanwege de privacy  niet zomaar foto's hier delen maar deze durf ik wel aan .

Een van de begeleidsters roept enthousiast BINGO voor een van de bewoners. 

Dus vanmiddag weer even naar een volgende koffiekamer en eens kijken wat het wordt. En morgen wordt er gezongen. Altijd leuk. En het leuke is als ik niet kan ligt er geen vaste afspraak. Helemaal mijn ding. Jarenlang genoeg gemoeten. 🤣

Afgelopen zaterdag het verjaarsfeestje van schoonmama gevierd. Met een kleine groep deze keer in de tuin. Heel gezellig en dat mag ook wel als je 92 wordt. 

Een hele fiets onderneming

 Ja en toen ging ik donderdag met drie bekenden van de zoom die we samen op dinsdagmorgen hebben, een eind fietsen naar Lingezegen in de Lingewaard waar heel veel schilderijen stonden opgesteld van heel veel kunstenaars die iedere keer kwamen en een wit doek weer omtoverde in een kunstig gekleurd vlak. Ik was er al eerder geweest maar ging vooral voor de fietstocht. Het gaf me de mogelijkheid weer eens iets verder te komen en op de fiets is het heel anders dan in de auto.

Eerst fietsten we door een klein parkje vanaf het huis van een van ons in mijn eigen buurt waar ik nog nooit geweest was. Verder door de stad over een fietspad dat overal dwars door de stad voorrang had. Dat op zich was al een hele eye opener. Door de berekuil en zo de oude Rijnbrug over waar ik lange tijd vanaf mijn kindertijd overheen fietste naar de stad want vroeger woonde ik lange tijd in Zuid. Het was zo leuk om allerlei oude herinneringsplekken tegen te komen. Ik genoot ervan. Aan het einde van de brug reden we de dijk op en ook daar weer was alles een en al herinnering.

Voorbij alle herinneringen en schitterende uiterwaarden . 

Daarna  reden we verkeerd want de Lingewaard is een gebied dat de laatste jaren is ontwikkeld en moet je door Rijkerswoerd waar allemaal nieuwbouw is. Arnhem is zo uitgebreid de laatste decennia en heeft Onno er een gps bij gepakt. We moesten  omkeren en kwamen na 15 km in het park aan. Fietsen op slot en op ons gemak langs wat schilderijen 

maar daar ging het mis met mijn darmen. Gelukkig wist ik de uitspanning vlakbij te vinden want daar hadden we een paar jaar geleden een feestje en daar gingen we met z'n vieren voor de koffie en het toilet. O o wat voelde ik me beroerd. Maar ik ken dat ook van thuis. Altijd lastig en pijnlijk. Ik weet ook, het gaat over en inderdaad na een tijdje zakte het en voelde ik me wel weer goed. 

We hadden geen van allen nog de behoefte terug te gaan naar de schilderijen. Het was niet allemaal kwalitatief hoogstaand werk en wij zagen door de bomen het bos niet meer.  En misschien waren we allemaal intussen ook te moe om er nog langs te slenteren. Zelfs Hanneke van 80 op de scoot was moe maar ze straalde in de wind met wapperende rok en korte haren Dus zijn we weer op de fiets gestapt en teruggereden. Nu zonder omwegen rechtstreeks.

Dan merk je toch wel dat je niet geoefend bent en een jaartje ouder. We waren alle vier hondsmoe aan het eind van de rit en zochten snel ieder de eigen woning op. Maar we hadden het ontzettend leuk en gezellig samen gehad.

Ik heb op deze tocht onderweg zoveel moois en leuke plekjes ontdekt die ik nu ook graag zelf zou gaan bezoeken om er te fotograferen want daar heb ik te weinig gelegenheid voor gehad. 

Helaas ging het vrijdag mis en kreeg ik alsnog behoorlijke darmkrampen. Daar heb ik de laatste tijd op dat hoge niveau gelukkig weinig last meer van maar nu was het weer behoorlijk  en daarna ben ik dan nog meer moe. Maar we hebben alles weer overleefd en ik heb er geen spijt van zo ver gefietst te hebben. Ik heb veel geleerd en genoten. Maar de volgend keer ga ik zeker niet meer zo ver en kalmer aan.