Witlof en schilderen

 Wat heeft dat nou met elkaar te maken. Nou dat ga ik uitleggen.

Nu ik niet meer naar de kreatieve werkgroep Arnhem ga, schilder ik regelmatig met een vriendin samen op de maandagmorgen. Dat js een fijn begin van de week. Lekker stoeien met verf. Ik had nog een plankje staan waar ik een keer verf op heb gesmeerd, ja zo kan ik dat het beste beschrijven en ik dacht daar ga ik maar eens iets op vezinnen. 

Gister keek ik naar die amateur rembrands. Leuk om te zien en ik steek er altijd wel weer iets van op. Maar wat er op mijn leeftijd niet meer in wil is de structuur die ze te leren kregen hoe de verf op het palet te zetten en te mengen.  

Ik heb een plastic vleeswaren bakje met een vochtig doekje en daaroverheen leg ik een plastik zakje of zoiets. Daar spuit ik mijn verf op en als ik het dekseltje erop doe blijft de acrylverf vochtig. Dan kan ik het lang gebruiken. Zuinigheid met vlijt.  Alhoewel ik niet meer zo zuinig ben met verf als vroeger want toen ontbrak me het geld om maar verf te kopen zoals het mij paste. Nu durf ik beter lagen op mijn werk te zetten en dat te gebruiken wat ik nodig vind. Heerlijk is dat.

Maar vanmorgen ging het dus weer heel lekker en spontaan. Gezamelijk koffie kletsen en werken. 

En zo ga ik witlof koken. 

Interssant he. 🤣🤣🤣

Er  zit steeds minder blad aan de bomen. 

Ochtendgedicht

  

Met dank aan Hella

Elke morgen
wordt de wereld
geschapen.
Onder de oranje

staven van de zon
worden de ashopen
van de nacht
weer bladeren

en maken zich vast aan de hoge takken –
en de vijvers verschijnen
als zwart laken
waar eilanden op geschilderd zijn

van zomerlelies.
Als je van nature
gelukkig bent
zul je wegzwemmen langs de zachte sporen

urenlang, je verbeelding
strijkt overal neer.
En als je geest
de doorn

in zich draagt
die zwaarder is dan lood -
als je je maar nauwelijks
kunt voortslepen -

dan nog is er
ergens diep in je
een beest, schreeuwend dat de aarde
precies is wat zij wilde –

elke vijver met zijn laaiende lelies
is een overvloedig
verhoord en beantwoord gebed,
elke morgen

of je nu wel of niet
ooit gelukkig durfde zijn,
of je nu wel of niet
ooit hebt durven bidden.

Mary Oliver

Dit gedicht raakt me

En ik was ook weer aan het schilderen

De knotwilg

Alles wat er op mijn pad komt

 Gisteravond met de mij bekende buikpijn naar bed maar gelukkig niet zo erg en kon ik er gewoon doorheen slapen maar vanmorgen stond ik er wel weer mee op. Na het gewone ochtendritueel 🙄🤣 zakte de pijn en kan ik weer een mooie dag tegemooet. 

Wat geniet ik toch van onze gesprekken die we met regelmaat aan de ontbijttafel voeren. De hele wereld komt in onze gesprekken voorbij samen kijken we naar alles wat zich voordoet, links en rechts terwijl wij in het midden toekijken en proberen op een simpele manier rustig en kalm onze eigen invulling te geven aan ons leven van alle dag. De dingen waar we ons van binnenuit toe verplicht voelen, niet als een verplichting op zich maar als iets wat bij ons leven hoort. De betrokkenheid met degene die deel aan ons leven hebben. Op wat voor manier dan ook.

Want betrokkenneid met al wat leeft is een groot goed. Dan geniet ik weer van  alles wat er op mijn pad komt en kan ik voor en tegenspoed gebruiken om ermee te leren omgaan.

De lamp is alweer vroeg aan

 We zitten er weer fris en fruitig bij voor het weekend. Nou ja, fruitig  nog niet helemaal want morgen komt de nieuwe lading sinasapleltjes.  Want met vitamine C bouw je een aardige weerstand op. Fris wel. Want die schat van een hulp is geweest en dan ben ik zelf ook altijd lekker aan het rondzwabberen. Ik houd niet van huishouselijk werk maar samen met haar is het een lieve lust om bezig te zijn. En... we lachen wat af samen.

De avonden lengen weer en dan krijg ik weer dat heerlijk knusse winterse gevoel. Lekkere sjaal om de schouders, voetjes opgetrokken op de bank en kijken naar  een spannende serie of zo. Klem bijvoorbeeld.  Maar ook de zoomcursus van woensdagavond was weer heel fijn al zit ik dan makkelijker aan een bureau of aan tafel. Rode oortjes want er komen zoveel dingen voorbij waar ik iets aan heb.

Nu staat het weekend alweer voor de deur. Weer een week voorbij.  Morgen bijtijds op want deboodschappen staan al vroeg voor de deur. Niet zo lekker zo vroeg maar ja heb ik in ieder geval een iets langere dag.