Ochtendgedicht

  

Met dank aan Hella

Elke morgen
wordt de wereld
geschapen.
Onder de oranje

staven van de zon
worden de ashopen
van de nacht
weer bladeren

en maken zich vast aan de hoge takken –
en de vijvers verschijnen
als zwart laken
waar eilanden op geschilderd zijn

van zomerlelies.
Als je van nature
gelukkig bent
zul je wegzwemmen langs de zachte sporen

urenlang, je verbeelding
strijkt overal neer.
En als je geest
de doorn

in zich draagt
die zwaarder is dan lood -
als je je maar nauwelijks
kunt voortslepen -

dan nog is er
ergens diep in je
een beest, schreeuwend dat de aarde
precies is wat zij wilde –

elke vijver met zijn laaiende lelies
is een overvloedig
verhoord en beantwoord gebed,
elke morgen

of je nu wel of niet
ooit gelukkig durfde zijn,
of je nu wel of niet
ooit hebt durven bidden.

Mary Oliver

Dit gedicht raakt me

En ik was ook weer aan het schilderen

De knotwilg