Youtube

Ik had jullie mijn youtubebrouwsel nog niet laten zien.
Hier en daar een kleine hapering in de muziek en een bibbertje in het beeld waar ik niets van begrijp, maar de serie foto's staat erop het is me weer gelukt..
Op een groot scherm is de kwaliteit wel erg slecht zie ik nu. De foto's zijn beter, ja logisch. Bij het opladen naar youtube gaat veel kwaliteit verloren.

Hoezo vakantie?

Ik dacht heerlijk, even helemaal niets geen bijzonders, geen verenigingen geen cursussen, geen groepen. Alles even op een laag pitje.
Ja ja dat had je gdacht, de vakantie vordert al aardig en ik heb het nog nooit zo druk gehad. Ik val van het een in het ander. Verhuizing, logeerpartij. Affiches maken,  Tweede hands boeken organiseren voor de boekenmarkt in Huissen. Avonden fotoshoppen voor de aanvraag bij de gemeente want we willen balkonbeglazing en er moet een foto komen van iets dat er nog niet is. Het moet niet gekker worden in Nederland. Lampen kopen met schoonmama en afspraken waar ik nooit aan toekom nu toch eens een keertje ... maar zelfs daar kom ik niet aan toe.
Dus lieve mensen zelfs van bloggen komt weinig.. Ik heb tussen de regels door toch  wel heerlijk gefotografeerd  maar de drukte bezorgd me af en toe wel PDS krampen. Tja, dat moet je er dan maar voor over hebben als je actief mee wilt blijven doen.
Als troost plaats ik maar een fotootje zoals gewoonlijk en ja, die nieuwe camera is een verrukking. Het leven zit toch vol wisselvalligheden en verrassingen. Heerlijk toch.

Ik stroom mee.

Wie ik werkelijk ben?
 Ik zou het  niet weten. Niet dat het zo belangrijk is dat ik weet wat voor mogelijkheden er allemaal in mij huizen en eveneens welke onmogelijkheden ik in mij heb. De onmogelijkheid om dat te weten heeft te maken met de omstandigheden. Het is onmogelijk om alle omstandigheden die er mogelijk zijn in één leven mee te maken, dus kan ik ook niet weten hoe ik op dingen die ik niet ken zal reageren. En onder andere omstandigheden zou zelfs mijn hele karakter er wel eens anders uit kunnen zien dan ik van mijzelf ken.

Het betekent dat de dingen die ik wel ken helemaal niet zo vast staan als ik vermoed. Ik weet bijvoorbeeld dat ik gevoelig kan zijn voor hiërarchie, maar onder bepaalde omstandigheden kan ik heel dominant zijn. Als ik me vastpin op het zelfbeeld van 'onderdanigheid' en 'afhankelijkheid' en weinig zelfvertrouwen dan kan ik wel eens een heel vertekend beeld van mijzelf hebben.

Nee, ik hoef ook niet te onderzoeken wat er allemaal in me zit, veel te vermoeiend. Als ik maar opmerk wat er gebeurd en hoe ik reageer is dat voldoende.  Het is goed te zijn zoals ik ben. Ieder moment brengt nieuwe mogelijkheden met zich mee en steeds weer heb ik de mogelijkheid daarmee anders om te gaan. Dat is niet verwarrend, dat is helder, duidelijk en  geeft rust. Zo mag ik zijn. Vaak verbaas ik me over mezelf en moet glimlachen, zowel over de leuke als de minder leuke dingen.

Het lijkt dubbel, want toch wordt er gezegd dat het kennen van jezelf heel belangrijk is en daar ben ik het ook volkomen mee eens. De interpretatie kan zijn dat het zelf onveranderlijk is, maar ook dat het nooit hetzelfde is en dat ik alle mogelijkheden in mij heb. Ik ga voor dat laatste. Ik denk niet dat, als alles kan veranderen ikzelf gekristalliseerd kan zijn tot iets onbeweeglijks. Alles stroomt en ik stroom mee.

Juist in ieder moment ligt de mogelijkheid mezelf te ervaren zoals ik ben. 

De vergankelijkheid van ieder moment en daarmee leven is een eindeloze verwondering.

Als de Lotusbloem zich opent 

kan zij zich slechts toevertrouwen 

aan alles wat er in het zonlicht speelt.

Bezige bijtjes

Vanmorgen zijn we aan het 'werk' geweest in de Heemtuin met Macro fotografie. Ik heb zo genoten! De meeste foto's heb ik weg gegooid, macro fotografie is niet makkelijk en het is heel veel schieten maar er zijn gelukkig genoeg leuke overgebleven. De meeste zullen wel op mijn fotoblog terechtkomen
 http://ellyvandoorn.wordpress.com/

Hier een voorbeeld.

Luxe problemen

Mijn camera is kapot. Hij is net twee maanden over de garantiedatum en informatie leverde op dat het vreselijk duur wordt hem te laten maken. Is dat zinvol? Ik kan ook een nieuwe kopen en krijg dan €55,-- voor mijn oude terug wanneer ik hetzelfde merk koop, maar ik wil dit merk camera niet meer. 

Het meest baal ik nog van alle poespas die eromheen zit. Daar heb ik geen zin in, beslissingen, opsturen, afwachten. Ik had het al eerder bij de hand met Minolta en was toch niet tevreden over de resultaten. Nu weer met Fuji dus. Panasonic voel ik toch meer voor. Daar had ik veel plezier mee. Nu 'speelt'mijn kleinzoon er nog mee. Ik zet alles maar even op een laag pitje, ik heb er geen zin in. 

Nou zit ik niet voor één gat gevangen. We hebben ook nog een heel klein minicameraatje die heel mooie resultaten geeft. Weliswaar minder mogelijkheden voor handmatige instellingen, maar de resultaten zijn lang niet gek. Kijk maar. Intussen denk ik nog een poosje na.

En dat kleintje fabriceert ook nog leuke panoramafoto's.

Gecrashed

Ik kan wel op een heel simpele manier via een note boekje op mijn weblog, maar heb daar niet de mogelijkheden die er wel met mijn computer zijn.
Vanmorgen om 6 uur keek ik even naar de treinen  of er storingen waren zoals ik dat wel vaker doe wanneer Fer zo vroeg weg moet. Snel wilde ik weer afsluiten en drukte de rode knop van de schakelaar uit nog voor de computer was afgesloten. Dom dom dom, dat is me nog nooit gebeurd. Ik had kennelijk de slaap nog niet uit.
Helaas, compie start niet meer op en moet nagekeken worden. Ik hoop alleen niet dat ik alle bestanden kwijt ben.
Voorlopig red ik me wel even met dit miniatuurtje, maar ik heb geen e mail adressenen alle andere programma's en foto's meer bij de hand . Gelukkig heb ik gisteren alle noodzakelijke werkzaamheden voor dit moment afgerond.
Wie  weet misschien houd ik nu wel tijd over ;-)

Eens kijken of ik hier nog een fotootje op kan krijgen.
Goh, ik merk dat ik me hierop prima kan redden. Ik was toch al van plan oude foto's en schrijfsels van weblog hiernaartoe te ver[plaatsen. Dit is dan zo'n fotootje.Weer een geluk bij een ongeluk.
En ach het is maar een hobby hè. We zien wel wat het wordt.
Voorlopig heb ik het nog niet zo slecht als die wesp die vergeefs zijn angeltje uitsteekt in dat web. Ik kan nog wel uit de voeten. Nu ook nog proberen of ik in mijn e mail kan komen. Maar dat gaf  wat meer voeten in de aarde. Nou ja dan moet dat maar even wachten hoor.
Webbies kunnen altijd nog via het blog communiceren.

Werkelijkheid

De werkelijkheid van een persoon ligt niet in wat hij tegenover jou onthult, maar in wat hij je niet onthult. Dus moet je om hem te begrijpen, niet luisteren naar wat hij zegt, maar naar wat hij niet zegt.

Kahlil Gibran.

UPDATE

De motor ronkt, wijds is het zicht
De oogkleppen zijn aangedaan
Reeds naakt het blauwe ochtendlicht
Ach laat uw vleugels nu maar gaan
De bloemen wenken, doe uw plicht
Terstond, want weldra breekt uw avond aan.
...
De wijze is niet meer op tijd gericht.
Hij zwijgt een lach stil naar de maan.

Plato voor Elly, vanwege een wesp.

Erg mooi Plato. Zo mooi!
Dank...
 

Eigenwilligheid

De spin van eigenwilligheid houdt de mens gevangen een een web van 100.000 dingen, waardoor er niets meer ervaren wordt zoals het in wezen is. De eigenwilligheid houdt de mens gevangen in een web van identificaties. De een wat meer dan de ander, maar ze zijn er al die identificaties.
Ik wil gelukkig zijn;  ik wil geen pijn; ik wil mooi weer; het moet nu maar eens gaan regenen; ik wil het beste voor mijn kinderen; ik wil niet gekwetst worden, want dit is toch respectloos; houdt het nu nooit op; potverdikkie dat gebeurt mij weer; ik ben hard aan vakantie toe; dat baantje bevalt me niet, ik wil wat anders; hoelang zal ik nog met deze ellende zitten; gelukkig eindelijk heb ik het goed, nu wil ik dat het zo blijft; eindeloze reeksen van dat wat gewild wordt. En met die manier van kijken heeft men zich geïdentificeerd. Dat ben ik, het gaat mij aan. Ik wil stilte, ik wil rust, ik wil vrienden en gezelligheid.

Daar vrij van zijn betekent op een heel nieuwe manier kijken. Daar vrij van zijn betekent de dingen zien zoals ze zijn.

Is dat een mogelijkheid?
Zou het leven zonder die identificatie mooier, rustiger en vriendelijker worden?
Kunnen we los komen van die eigenwilligheid, is dat een mogelijkheid?

En zo ja, hoe doe je dat dan? Want als ik er los van wil komen zit ik er weer middenin.

De vier edele waarheden 3

De derde edele waarheid die de Boeddha verkondigde is:

Er is een weg uit het lijden.
of
Het wegvallen van de oorzaken van het lijden.

Ja, dat zal wel.
Maar voorlopig zit ik, zoals zovelen nog middenin de pijn en de ellende. Niet dat ik klaag hoor, er zijn er die het veel erger hebben dan ik. Dat van mij is peanuts, maar toch. Als ik buikpijn heb lig ik wel voor pampus en als mij onrecht wordt aangedaan kan ik dagen 'onderuit gaan'. Om nog maar te zwijgen over de zorgen die ik me maak om de dingen waarvan ik later denk, wat een onzin om je daar zorgen over te maken. Als ik gebonden ben wil ik vrij zijn en als ik geen relatie heb wil ik gebonden zijn. Dat heb ik in het verleden wel ervaren. En ieder jaargetijden merk ik het weer, als het heet is in de zomer verlang ik naar de kou en als het koud en nat is verlang ik naar de warmte.  Emigreren misschien naar een land met een mooie temperatuur? Ach soms kom je ook nog van de regen in de drup. Nou ja, als ik er goed over nadenk zijn er ontelbare zaken waar ik verandering in aan zou willen brengen omdat ik het niet plezierig vind, ook al weet ik dat het niet mogelijk is om veel omstandigheden te veranderen.

De Boeddha begreep dat er inderdaad een mogelijkheid was om een einde aan het lijden te maken. Hoe groot of hoe klein dat lijden ook is.
Toch was de historische Boeddha net zo'n mens als jij en ik. Niets geen aureooltjes, niets geen goddelijk, gewoon mens en hij bewees door het allemaal zelf te leren en te doen dat het mogelijk is voor iedereen. En hij niet alleen. Er zijn veel meer gerealiseerde meesters bekend die tot ongelooflijke dingen in staat waren voor wat betreft het omgaan met pijn en andere narigheden.
Dat is voor mij toch een opsteker. Het schijnt echt mogelijk te zijn.

kracht en nederigheid

Is het mogelijk om nederig te zijn en toch volop in je eigen kracht te blijven staan?
Ik denk het wel. Het lijken tegengestelde kwaliteiten te zijn, maar zijn dat in wezen niet. Ook voor nederigheid is heel veel kracht nodig. Zeker als je nederig kunt zijn zonder het gevoel te hebben dat je onderuitgehaald bent of wordt. Een kracht van liefdevolle vriendelijkheid die niet zo eenvoudig te verwerkelijken is. Om dat te kunnen leven is veel aandachtig observeren nodig van je eigen functioneren.
In die houding ligt een sleutel verborgen naar een enorme innerlijke ruimte die kracht geeft aan alles wat je doet.
De Dalai Lama is iemand die voor mij die uitstraling heeft en dat ook dagelijks leeft. Ik zag pas een documentaire op DVD over hem en daarin komt die houding weer duidelijk tot uitdrukking. Zulke mensen zijn voorbeelden hoe je veel kunt waarmaken, krachtig je verantwoording nemen en niet hoogmoedig worden door alle aandacht die je krijgt. Te zien hoe het mogelijk is op zo een waardevolle manier in het leven te staan ontroert me en zet alle deuren open om aan mezelf te werken door aandachtig en oplettend te zijn zodat goede kwaliteiten een gewoontepatroon kunnen gaan vormen.

Jouw pad

Als je op een pad loopt dat geluk en heil voor iedereen brengt, volg dit pad dan zoals de maan door de sterren reist.
Boeddha.

Libelle

Zodra een man ervan overtuigd is dat hij interessant is, is hij dat niet.

Stephan Leacock

Lieve heerbeestje

Het gaat er niet om waar je naar kijkt
Het gaat erom wat je ziet.

Henri David Thoreau

Bij op cigorei

Een kunstenaar is een man/vrouw die de jas binnenstebuiten aandoet en verliefd wordt op de kleur van het stiksel.
Jeanne Tardiveau