Posts tonen met het label gedicht. Alle posts tonen
Posts tonen met het label gedicht. Alle posts tonen

zondag 1 juli 2012

De oude boom

Ze heeft de strijd al jaren moeten staken
Het leven kan niet meer vermaken
Toch draagt ze nog heel trots en fier
het jonge groen in hart en nier


Het prachtige gedicht dat Plato in de reactie plaatste verdient een plaatsje hieronder


Je armen, zongericht, de rug wat krom
Sta jij daar, stervend, wat apart
Maar zoveel nog gaat in je om
Want 't jonge groen rust in je hart

Als stille metafoor voor beter leven
Reik jij de mens een spiegel aan
'Geef terug wat je ooit werd gegeven
En houd de aarde in haar baan.'

Maar mensen leven in een droom
En zeggen slechts: 'Goh, mooie boom.



donderdag 7 juni 2012

Niet aanraakbaar



Ik kreeg in een reactie zo'n mooi gedicht van Lenjef toegestuurd.
Ik geef het graag een beter plekje.

Niet aanraakbaar.


Wanneer gedachten de lippen verlaten als zinnen.
Woorden, die samengevat leven diep van binnen.

Tekeningen zijn dan niet nodig.
Zelfs kleuren worden overbodig.

Onzichtbaar, niet aanraakbaar 
maar toch zo echt waar dáár.

Die onverklaarbare vorm van weten.
Door vele mensen al zo lang vergeten.

En daarom juist misschien
slechts door enkelingen wordt gevoeld, gezien.

Enkelingen die heel vaak onbegrepen leven.
Doch meer dan anderen om d’ anderen geven.

Omdat het hart met liefde is gevuld
en geen onrecht duldt.



Lenjef



Wat een prachtig kado plaats je hier.
Zo'n diep gevoeld gedicht voor de medemens.
Als we elkaar zo zouden leren aanvoelen en begrijpen
vanuit een innerlijk dat daar open voor is,
omdat ALLES diep in onszelf aanwezig is en
met elkaar gedeeld kan worden.
Niemand is beter dan de ander.
Wat zou er dan een mooie wereld mogelijk zijn.

donderdag 3 mei 2012

Naamloos


Een naamloos zwijgen
zingt mij toe
als voor mijn raam
gordijnen dicht
een vreemde vogel
roept
ik luister en beluister
je aanwezigheid
dichtbij
geen glas
en geen gordijn
zijn tussen
jou en mij
en is de vogel heen
ben jij toch hier
in naamloos zwijgen
van mijn hart

Een gedicht van Suze Ophof. Zij overleed in 2006

dinsdag 1 mei 2012

Vogelflat


Valse betrokkenheid

Ik dacht zou het niet mogelijk zijn
wat ruimte te creëeren
Natuurlijk, ieder zijn eigen deel
Geen koeien in de wei
maar ook hun eigen deel
Van vogels weet ik zeker
dat zij niet kunnen vallen
dan doen we daar ons voordeel mee
Zij hoeven niet in stallen.
Ik maak voor hen een vogelflat
Dat zal ze best bevallen.

Belangrijk is dat IK
het op MIJN plekje
volledig naar mijn wensen heb
De rest
Ach
Weet ik veel!

I

zaterdag 14 april 2012

Thuiskomen


Als wolken aan de hemel drijven
gedachten over het landschap
Gedachten fascineren
maken blij of ongelukkig
Meditatieve aandacht
 laat  zien
ervaren
en weten
er is een keus
meedrijven met de wolken 
of terugkomen bij mezelf
Thuiskomen.

woensdag 4 april 2012

Ruimte

Wolken drijven
in blauwe lucht
Laten we dansen
en vrij zijn

komen en gaan
komen en gaan
komen en gaan



Laten we vrij zijn
de wolken omarmen

zondag 11 maart 2012

Woorden

keren terug
naar het begin
Iets wordt niet.
Alles stil
Onuitsprekelijk  ruimte
waarin we leven
waarin we werken
waarin we bidden

Posted by Picasa

zondag 4 maart 2012

Verlate overdenking

Uit niet zijn gerezen.
anders dan het wezen
dat ik denk te zijn
In aandachtig leven
kan ik voluit wezen
die ik werkelijk ben


zaterdag 3 maart 2012

Mist

Flarden mist over het landschap
In nevelen gehuld
roep ik je naam
Leeg keert mijn stem terug
Hoe kan ik je bereiken?
Ik wacht
tot de zon 
zal doorbreken

woensdag 14 september 2011

De vier edele waarheden 4

En dan is er ook nog een weg die leidt uit het lijden.

En zoals ik al schreef weigerde de historische Boeddha eerst om dat aan de mensen om hem heen te vertellen. Wat hij had ervaren was zo diepzinnig dat hij in eerste instantie niet wilde vertellen omdat er geen woorden voorhanden waren om het op een minder diepzinnige manier te vertellen.
De ervaring is vaak heel anders dan wanneer je iets verwoordt en dan is het nog maar de vraag of het goed wordt geïnterpreteerd.
Uiteindelijk wilde hij het toch ook niet alleen voor zichzelf houden en gelukkig heeft hij toen een heel pad gegeven. Hij zei: als je nou doet wat ik doe, met evenveel inzet dan kom je er wel. En hij gaf het acht voudige pad dat leid uit het lijden.
Daar zijn veel commentaren op geschreven door meesters die zelf dat pad zijn gegaan en ook die ervaring hebben opgedaan. Zij geven ons meer duidelijkheid over de diepzinnige inhoud ervan.

Ja, makkelijker gezegd dan gedaan.
Wil ik wel uit dat lijden stappen? Zo erg is het toch niet. Ik blijf liever in mijn eigen kringetje ronddraaien, dan me confronteren met alle weerstanden die ik tegen bepaalde dingen heb, want ik voel me best veilig zoals ik nu kan leven met al die ups en downs valt het nog wel mee.  Ik denk ook dat het leven heel saai wordt als er niet af en toe zo'n verschrikkelijke dip is.
Nou simpel dus, als er geen motivatie is gebeurt er niets. Duidelijk, dan valt er niets nieuws  te ervaren, om te merken wat het is uit die dips te kunnen stappen. Gelukkig is iedereen daar vrij in.

Het is ook niet iets wat zomaar aan komt waaien, het beëindigen van het lijden. Het is net als met een verslaving, Het is belangrijk te investeren om eruit te kunnen komen en daar is een stevige motivatie voor nodig. Vaak komt die motivatie pas om de hoek kijken als het water aan de lippen staat. Helaas kan dat soms te laat zijn om nog iets te veranderen.
Maar de vrijheid om te doen wat we belangrijk vinden, hebben we meer dan waar ook in onze westerse wereld. Daar hoeft ons lijden zich tot nog toe geen zorgen over te maken. :-). We leven onder optimale omstandigheden. Ook dat kan veranderen, die vrijheid van denken en religie en je overtuigingen. Dat komen we steeds meer tegen. Wat we met die vrijheid doen is onze eigen keus.

Soms voelt het gaan van het pad aan als in het diepe springen
en na verloop van tijd merk je dat je kunt zwemmen.
Heerlijk is dat, merken dat je zwemmen kunt.

Soms denk je dat je van een berg af moet springen
en dan merk je dat je vliegen kunt.
Heerlijk is dat, merken dat je vliegen kunt.

Soms denk je dat je tegen een muur aanloopt
en dan merk je dat er geen muur is.
Heerlijk is dat je vrij te voelen.

Dank je Sakyamuni.





zondag 7 augustus 2011

Lotus

Als de lotusbloem zich opent
Kan zij zich slechts toevertrouwen
Aan alles wat er in het zonlicht speelt.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...