Ik wandel vandaag min of meer een beetje in mijn derde kerstdaggevoel. Zo lekker aankeuteren met een muziekje op de achtergrond. Ik heb namelijk de radio weer opnieuw uitgevonden en in het bijzonder lekker rustige klassieke muziek op de achtergrond. Doorlopend genieten van schoonheid. 

Vroeger had ik altijd de radio aanstaan. Toen was het meestal popmuziek maar ik heb de bakens verzet en alhoewel ik ook nog geniet van dat  mij vroeger lief was, is een klassiek achtergrondmuziekje wat beter te behappen om tussendoor mijn dingetjes te doen. Ach eigenlijk houd ik van bijna alle muziek maar als ik echt iets bijzonders wil luisteren wil ik daar de tijd voor nemen en stilletjes luisteren.  Nu met dat klassiek op de achtergrond geeft het me een uitgesteld kerstgevoel en dat is gewoon lekker. 

Deze week stat de kerstboom nog maar ik denk dat het volgende weekend het spul zal verdwijnen in de dozen. Meestal laat ik het niet staan tot na drie koningen. Dik daarvoor heb ik het wel gehad. In die zin ben ik niet erg traditioneel.  Nu nog even genieten van de lichtjes

Deze dagen hebben we in een rustig tempo en in volle tevredenheid door kunnen brengen. Wel heel anders dan andere jaren wanneer de hele familie kinderen kleinkinderen en achterkleinkinderen op bezoek waren. Dat was reuze leuk om ze allemaal weer eens bij elkaar te hebben maar nu dat onmogelijk was, mark ik dat het rustig met ons tweetjes ook heel fijn was. Heel dubbel dus. Aan de ene kant missen aan de andere kan me bewust geworden dat die drukte niet meer te doen is voor mij. 

Intussen heb ik de boodschappen weer aan de deur bezorgd gekregen en kunnen we het ook  daarmee weer doen. Misschien deze week weer een bakseltje appeltaart  of iets dergelijks zonder suiker in de airfryer uitproberen. Lekker hoor.  Ik wen er wel aan als zoetekauw om zonder toegevoegde suikers te leven. Maar zoals net zoveel. De dingen die ik ne wil  eigen maken gaan niet vanzelf. Je moet er wel wat voor doen.