Was ik het al bijna weer vergeten. Maar toen begonnen die sporters op de tv te praten over pijn en dat ze wel uit hun lijf wilde kruipen van de pijn. En dan vinden ze het ook nog eens leuk. Het lijkt wel of er zonder die dualiteit geen geluk zou kunnen bestaan. Want als ze om wat voor reden dan ook niet daarvoor kunnen gaan zitten ze helemaal in zak en as.
Maar ja wat ik bijna was vergeten kwam weer boven. Want gisteravond lag ik ook weer een avondje voor pampus en een paracetamolletje was niet voldoende om de darmverkrampingen, het gevoel dat ze werkelijk in een kramp schieten, kwijt te raken. Dat veroorzaakt een behoorlijke buikpijn die me tot ver in de benen trekt en ik weet dan niet meer waar ik die neer moet leggen. Het is gewoon zoveel mogelijk ontspannen en uitzitten.. Zo langzamerhand na vele jaren weet ik dat het vanzelf over gaat maar soms duurt het erg lang. En inderdaad toen ik naar bed ging merkte ik al dat het iets zakte en met een paracetamolletje verdween het nu wel.
O heerlijk wat voel ik me dan als verlicht. Ja dat snap ik dus wel. Als pijn over is voel ik me een ander mens maar willens en wetens uit je dak gaan van de pijn omdat je kampioen wil worden.... Nee dat ken ik niet. Ik probeer zoveel mogelijk op mijn voeding en stress gevoelige zaken te letten om pijn te voorkomen. Zal wel aan mij liggen. Er zijn er genoeg die het wel begrijpen dat ze moedwillig vanwege de prestatie in een deuk schieten,
Ik begrijp misschien weer andere dingen die anderen niet begrijpen. En dat hoeft ook niet. Toch?
Nee dan die mensen die er zijn en nooit meer van de pijn afkomen. Pfff. ik zou willen dat ik daar iets aan zou kunnen doen. Al was het maar ze kracht geven om het te kunnen dragen. En als ik aan zo iemand denk. Ach dan is mijn pijn zo erg nog niet .
Wat vervelend dat je darmen zo opspelen af en toe. Ja, pijn kan je helemaal in beslag nemen. Vorig jaar had ik zo veel kniepijn, zowel met beweging als in rust, dat soms de tranen me in de ogen stonden. Nu is de pijn vaag op de achtergrond en kan ik hem negeren.
BeantwoordenVerwijderenNee die sporters begrijp ik ook niet. Zelf eet ik wel af en toe een stukje geitenkaas in de wetenschap dat dan mijn gewrichten op gaan spelen. Gewoon,omdat het zó lekker is.Fijn,dat je pijn weer weg is
BeantwoordenVerwijderenAls je ergens pijn hebt, dat is altijd lastig natuurlijk...
BeantwoordenVerwijderenBij mij is het mijn rug, soms sta ik op met rugpijn die een paar dagen duurt, ineens is dat terug weg.
Pijn is iets waar je mee moet leren leven, 't is niet simpel soms, maar als de medische wereld niet kan helpen, dan moet je wel doorbijten hé. En ja, er zijn ook mensen die chronische pijn lijden... gelukkig ben ik daar niet bij denk ik dan.
Sommige dingen bestaan inderdaad bij de gratie van hun tegenpool. Het lijkt me enorm zwaar om altijd pijn te hebben inderdaad. Dan prijs ik mezelf weer gelukkig en ben ik dankbaar dat mijn lichaam (vooralsnog en hopelijk nog heel lang) goed functioneert.
BeantwoordenVerwijderenAchteraf is/lijkt alles betrekkelijk, tenzij je er midden in zit.
BeantwoordenVerwijderenJe schilderij vind ik prachtig!
Hopelijk gaat het inmiddels beter met je. 't is zo stil hier.
BeantwoordenVerwijderenVan de OS heb ik lang niet alles gezien, wel zo af en toe verzucht dat dergelijke prestaties, zo ver over je grenzen gaan, op den duur niet goed zijn voor je lijf.