Dan denk ik: even een nieuw blogje schrijven. Ik kruip achter de computer en zie dan dat mijn post in de e mail weer de spuigaten uitloopt. Eerst maar even opschonen. Ja en dan ben ik zo weer een uurtje verder. Vroeger gooide ik ,maar zelden e mails weg maar die tijd is voorbij. Er is op een gegeven moment geen doorkomen meer aan. Dus tegenwoordig stop ik wat ik bewaren wil netjes in de verschillende mapjes en wat niet bewaard hoeft te worden gaat in de prullenbak en na verloop van tijd kan ik dan de verschillende mapjes handiger opschonen.
Dus nu heb ik weer een beetje schoon schip gemaakt.
Vanmorgen was er weer koffieochtend bij Lokatie Spatie. Was weer leuk met een paar mij bekende oudere kunstenaars. De tranen liepen over mijn wangen van het lachen. Op de terugweg maakte ik een wandelingetje door het park en het weer is nu zo mooi voor mijn ogen. Niet veel hoge lichten want dan wordt het diafragma kleiner en zie ik minder goed. Nu met dit gedekte licht is alles goed zichtbaar en denk ik, wat zie ik goed! En als ik dan het park inloop onder de bomen is het dubbel zo mooi.
Ik kon het niet laten weer even een paar fotootjes met mijn telefoontje te maken.
Emails, ik krijg hoofdzakelijk rommel. Heb ik me blijkbaar ooit op geabonneerd. Heerlijk snel alles opschonen. En de weinigen die belangrijk zijn bewaren. En dan? Nooit meer inzien. Het is alles zoveel, he?
BeantwoordenVerwijderen