kleuterschool

Elly opstaan.

Ik herinner me hoe koud het was in de winter. De ijsbloemen stonden dik op de ramen en het had gesneeuwd. De wereld was zo mooi. Ik had mijn nieuwe ochtendjasje aangetrokken die ik voor de kerst had gekregen. Het zat zo heerlijk warm en wollig om mij heen. Mijn moeder had de stof gekocht van het geld dat ze voor de kerst van haar schoonmoeder had gekregen. Ze was zo handig en maakte al mijn kleren.

Ik keek door het gaatje dat ik in de ijsbloemen poetste naar buiten om nog beter te kunnen zien hoeveel sneeuw er lag. Ik werd er helemaal blij van. Eerst maar eten en dan gauw aankleden.

Aan beide kanten van de haard stond een stoel ik zat in de rookstoel van papa die al naar zijn werk was. Het broodje en de thee stonden op de lage kloostertafel die voor het avondeten op klossen werd gezet om de maaltijd te gebruiken.

“Elly eten”.

Ze lag op haar knieën voor de haard en rakelde de kachel op. De asla er uitgetrokken ervoor op de grond om de sintels eruit te halen zodat hij wat beter door kon trekken. Ze zei het meer als een gewoonte en zonder op te kijken. Ik was een heel slechte eter en broodmager. Altijd had mijn moeder zorgen over mij. Niet verwonderlijk na de zware operatie die ik in mijn tweede jaar al onderging.

De hitte die van de kachel afstraalde tegen mijn benen was bijna pijnlijk. Maar de kamer was nog lang niet verwarmd. Mijn moeder stond op terwijl ze me aanmoedigde nog een hap van mijn boterham te nemen. Ze liep de lange gang door naar de keuken en na een tijdje kwam ze terug met de afwasbak, zeep en handoek.  Voor de kachel mocht ik me wassen met het warme water en de kleren aantrekken die ze voor me klaar legde.

Ik liep heel vertrouwd aan de hand van mijn moeder het huis uit.  Al glibberend en glijdend liep ik de weg af naar de Hommelseweg. Het was nog een heel eind naar de kleuterschool maar besef van  afstand had ik niet. Loopafstanden waren heel vanzelfsprekend.

In de zomer die volgde na de eerste winter dat ik naar de kleuterschool ging, ik was in september voor die win ter  vijf jaar geworden, wilde ik alleen en niet weggebracht worden. De andere kinderen gingen toch ook gewoon zelf naar school. Maar dat vond mijn moeder niet zo’n goed idee. Ik moest het Staringplein oversteken en zo af en toe reed daar in 1949 weleens een auto. Dat was veel te gevaarlijk. Wat kon mij wel niet allemaal overkomen. Maar ik wist haar kennelijk te overtuigen dat ik wel goed op zou letten. En daar ging ik dan. Helemaal alleen zonder angst. Van mijn moeder hoorde ik vele jaren later dat ze tot aan het Staringplein achter me aan is gelopen. Kennelijk heeft ze me daarna toch zelf laten gaan.

Juffrouw Piebes was een schat en in de andere klas was juffrouw Smits de kleuterleidster. Ik zat niet bij haar in de klas maar ze leek me zo streng en niet lief. Juffrouw Piebes was dat wel. Gaby was een heel flink meisje. Ze kon alles. Ik keek erg tegen haar op; En mijn achter neefje zat ook bij me in de klas Johnny. Ja juist die Johnny van Doorn. Johnny de selfkicker. Wat waren we nog klein. En Jan Veenendaal waar ik nog vele jaren mee op school zat.

Matjes vlechten, dat kon ik wel en het was heel fijn op de rand van de zandbak te zitten in het zonnetje.

In diezelfde zomer kwam mijn vader me van de kleuterschool  ophalen. Hij had een vrije dag vlak voor de vakantie het zal zaterdagmorgen zijn geweest en daar stond hij in de Nijhofstraat op me te wachten met de motor die we hadden. Een Panter. Ik werd achterop het  duozadel gezet en heel behoedzaam reden we terug naar huis. Wat een feestje was dat. Ik voel nog de grote hand van hem achterwaarts gekeerd rusten op mijn rug.