En daar zit ik dan op mijn nieuwe plekje achter de computer. Ik kan alles zo aan de kant schuiven en de plek omtoveren zodat ik kan schilderen. Alles helemaal naar mijn zin.

Ik ben de computer aan het opschonen en heel veel fotootjes aan het weggooien. Maar toen kwam ik deze ook tegen van onze vakantie naar Wenen. Alweer drie jaar geleden. Wat is het toch leuk om te zien. Dan kom ik weer helemaal in die sfeer.

We hoorden onderweg tijdens een tussenstop in Passau het grootste orgel van de wereld. Nou als je daarop Toccata in Fuga van Bach hoort word je finaal omver geblazen en wandelt het kippenvel over je rug. Dus...
Deze herinnering mag blijven.