Geweldloosheid

In de Boeddhistisxhe filosofie wordt onder geweldloosheid heel wat meer verstaan dan je op het eerste gezicht zou vermoedden. Het heeft, zoals alle inzichten in het Boeddhisme, alles te maken met een bewustzijnsstaat. Een manier van ZIJN waarbij het hele bewustzijn volkomen is doordrongen van wat zich afspeelt in de geest.

Een voortdurende aandacht bij alles wat er zich in diezelfde geest afspeeld. Daaruit volgt dat wanneer je over o.a. geweldloosheid spreekt , dat het dan gaat over een volkomen doordrongen zijn van geweldloosheid en daardoor  de afwezigheid van alke gedachte om een ander pijn te doen of te kwetsen.

Hierbij gaat het niet over het feit dat je maar over je heen moet laten lopen dat is een volkomen ander verhaal want ook bij het opkomen voor je eigen welzijn hoeft er geen enkele rancuneuze gedachte of een haatdragend gevoel naar boven te komen. 

Rimpochee beschreef het op de volgende manier in een van zijn lessen.

 Geweldloosheid is een mooi woord, maar het is niet eenvoudig. Het basisprincipe is dat de geest niet eens de geur heeft om iemand pijn te doen, en het is ook compassie en geduldgerichtheid. Je kent dit goede oude  gezegde: "Hij of zij is zo goed dat ze geen vlieg kwaad doet," toch? Of je nu pijn doet of je doet de vlieg geen pijn, als je een verlangen en een geest hebt om pijn te doen, dan is dat is de basis van geweld. zelfs woede tegen bed wantsen, vlooien of kakkerlakken is geweld.

 Als je de persoon goed kent, kun je hem gewoon uitlachen of allerlei dingen doen die hem pijn doen, toch? Vaak is het erg moeilijk om dit zelfs als geweld te herkennen. We zeggen: "Wel, ik heb niets gedaan." Maar soms kwetsen we mensen door niets te doen.

Ik vind het wel mooi om me met zulke gedachten uiteen te zetten. Zonder mezelf erop te veroordelen kom ik erachter dat niets menselijks mij vreemd is en ik daarom ook niet over een ander moet oordelen. 🤔🤣