Lang geleden, halverwege de jaren 60 woonde ik in een straat achter het girokantoor aan de Velperweg. We woonden in een bovenhuis en toen we er kwamen te wonen werd het Girokantoor gebouwd.
Toen het er nog niet stond keken we een heel eind weg omdat het in Arnhem heuvelachtig is. Naarmate de bouw vorderde ontnam het ons uitzicht en keken we tegen dat immense gebouw aan.
Ik herinner me nog toen het zo goed als klaar was, dat op een avond de lampen overal in de kantoor ruimten aangingen. Een zee van licht overspoelde onze huiskamer. Een heel aparte gewaarwording. Later waren we eraan gewend en was het allemaal normaal.
Gisteren reden we over de Velperweg om te gaan fotograferen in het Sonsbeek. Het zonnetje liet zich zien en ik had er zin in. Dus kwamen weer langs het oude girokantoor dat nu afgebroken wordt. Intussen 50 jaar later. Een halve eeuw. Onvoorstelbaar. De tijd lijkt ons door de vingers te vliegen.
Heel snel want we stopten voor het stoplicht, raampje opendraaien en gauw met 20 mm groothoek foto's gemaakt.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
▼
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ▼ februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
►
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)
Wat een bijzondere gewaarwording moet dat geweest zijn
BeantwoordenVerwijderenGek toch dat gebouwen uit je jeugdherinneringen worden gesloopt. Maar de herinnering blijft! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenGeeft een gevoel van weemoed. Als je iets hebt zien bouwen en dat het binnen jouw tijd van leven weer wordt afgebroken.
BeantwoordenVerwijderenHet is waar. Zo vreemd dat zo'n gebouw na 50 jaar alweer verleden tijd is. Hier in Wormerveer ook. Het overdekte zwembad, gebouwd in de jaren '70. Mijn moeder heeft er nog gewerkt. En nu, 45 jaar afgebroken om plaats te maken voor nieuwe, goed geïsoleerde woningen. Zwemmen doet men dan maar 5 kilometer verderop, moet de gemeente gedacht hebben.
BeantwoordenVerwijderenElke afbraak doet pijn aan het geheugen.
Dansen op ruïnes
BeantwoordenVerwijderenniets blijft zoals het al vele jaren en tot vandaag is
reeds morgen misschien
zal het vertrouwde er anders uit zien
gisteren walst vaak verder met een smartelijk gemis
Je maakte weer prachtige foto's en schilderijen, Elly.
Lenjef