donderdag 27 december 2018

Ik moet niets meer

De twee kerstdagen zijn alweer achter de rug en het was goed. Met de kinderen gourmetten en schoonmama op bezoek. Allemaal goed en relaxt verlopen. Heel gezellig.
Jammer was het dat ik niet zo lekker in mijn vel stak. Weer veel last van mijn darmen en voor de kerst nog medicatie voorgeschreven door de huisarts en dat heeft me er redelijk goed doorheen gesleept zodat ik er toch van heb kunnen genieten.

Maar vandaag is mijn lijf weer een klein beetje beter op toeren en merk ik hoeveel meer ruimte dat geeft ook in de geest. Mijn kerststemming en de rust lijken nu echt goed tot me door te dringen. De  sfeer van deze kersttijd komt binnen in alle vezels en terwijl ik dit tik staan de koren van het vorige blogje op mijn koptelefoon.

Het lijkt toch alsof de wereld sfeer even alle agressie heeft neergelegd en ik laat alleen de rust, vrede en het gevoel van goedheid binnenkomen. Laat het maar rustig en stil worden. Geduld en vrede zijn heel belangrijk in deze tijd zodat het goede zowel naar buiten- als van buiten naar binnen kan werken.

Van geduld en vrede  missen we door het jaar heen vaak veel te veel van. Er moet zoveel. Daar heb ik ook vaak over na gedacht. Nu de laatste jaren, door het ouder worden en oplettendheid hoe dat bij mij werkt, begin ik eindelijk  nu pas te begrijpen dat moeten iets is van de manier waarop we met het ZIJN omgaan. Het is een gebrek aan geduld en vrede met wat is op dit moment.  Dus eigenlijk  ZIJN we niet echt (al denken we dat vaak wel) maar zijn we eigenlijk  altijd onderweg naar meer of anders. Het is een gemis aan geduld zodat we niet kunnen beleven waar we mee bezig zijn. Nu begint het pas goed tot me door te dringen dat er natuurlijk veel dingen zijn die gedaan moeten worden, natuurlijk maar onze geest en  instelling maakt er moeten van omdat we het geduld, de vrede en rust missen van gewoon doen wat nodig is. Pas toen ik dat doorkreeg kon ik zeggen: ik moet niets meer.



En zo is het ik doe wat ik doe en dat is goed zonder dat idiote heilige  moeten. VAN WAT???
 Ik ga duidelijker zien wat wel belangrijk is en wat kan blijven liggen.

Natuurlijk soms trap ik in de valkuil maar omdat ik het door begin te krijgen kan ik mezelf al gauw tot de orde roepen en kan ik zo langzamerhand zeggen.
Ik moet echt niets meer.

 Dat bewustzijn geeft rust en ruimte

Die rust en ruimte wens ik iedereen toe in het nieuwe jaar.


5 opmerkingen:

  1. Heerlijk El,als je zo kunt leven voor jou !! Maar mij geeft het juist onrust als ik bepaalde dingen nzou laten liggen. Daarna voel ik me juist zo vredig en letterlijk en figuurlijk helemaal opgeruimd..Het zal toch ook te maken hebben met je karakter,denk ik.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Alles kan je veranderen als je wilt maar het is heerlijk als je het doet zoals je het zelf wilt en daar dan ook rust en tevredenheid in kunt vinden.
    Maar ik heb het niet over dingen laten liggen. Ik heb het over de manier waarop je met de dingen omgaat vanuit je geest. Dat is iets anders dan dingen laten liggen. En als je daar blijdschap rust en vrede mee hebt. Wat zou je dan anders willen? Niets toch.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. El,weet je waar het hem bij mij inzit,ik gebruik te vaak het woord moeten ipv willen !! En dat komt voor een ander al anders over !!Hier heeft Andrey mij ook al menigmaal op gewezen !!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Voor mij zeg je heb vrede met jezelf. Mij lukt dat nog niet altijd, maar vind mezelf al aardig op de goede weg, maar er zijn van die omstandigheden die de boel dan weer net iets te veel opschudden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Juist in die momenten van opschudding vind ik het dan belangrijk om geduld te oefenen en mezelf liefdevol te omarmen. Ook dat mag er zijn 😏. Het bewustworden dat het niet om wel og niet lukken gaat. Kijk er maar naar.

      Verwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...