Natuurlijk kun je goedkeuring als een aanmoediging zien om door te gaan. Maar wat is het toch heerlijk om daar niet meer afhankelijk van te zijn en ervan overtuigd dat je mag doen wat je doet en mag zijn wat je bent. Toch is dat niet zo vanzelfsprekend en gemakkelijk. Vaak hebben we niet eens in de gaten dat het zo werkt dus...
Het beste dat je kunt doen is opmerkzaam zijn. Opletten hoe je reageert op afkeurende of prijzende woorden. Dan kom je er vanzelf achter. Bij die steek in je hart kun je er zeker van zijn dat iets je geraakt heeft en dat je min of meer afhankelijk bent van de afkeuring. Bij dat blijde gevoel in de hartstreek merk je op hoe je emotie reageert op de prijzing van anderen.
Leuk om in de gaten te houden en op te merken in hoeverre je humeur erdoor aangepakt wordt. Als je er lang mee oefent door oplettend te zijn kan het gebeuren dat je op een gegeven moment opmerkt dat je je er minder door laat leiden en er vaak ook minder lang van uit je humeur raakt.
We waren in Wageningen. In het Arboretum waar je over de Rijn uit kunt kijken.
leuk he aan de rivieren staan kijken.
BeantwoordenVerwijderenEn ja wees je bewust wat erin je gebeurt!(glimlach)
Je doet het nooit goed -in de ogen van IEDEREEN. Daarom kun je maar het beste doen wat jou goeddunkt...
BeantwoordenVerwijderenHet is een zege wanneer je niet (meer?!) afhankelijk bent van de goedkeuring van anderen, oftewel wat zij er allemaal van vinden.
Dat noem ik: ouder en wijzer worden, Elly!
Heerlijk die ouwe dag (en dat méén ik).