Wat een ander leven heb ik nu toch gekregen sinds Ferry niet meer hoeft te werken. We genieten iedere dag van alle dingen en de vrijheid die we daardoor ervaren. Natuurlijk er zijn nog altijd wel verplichtingen maar die doen we graag.
Steed vaker denk ik terug aan mijn kinderjaren, hoe anders het leven toen was. Het zal wel met de leeftijd te maken hebben maar ook dat is verwonderlijk heerlijk om over na te denken. Als je goed nagaat is er niets meer over van het kind dat ik was. Fysiek is er geen cel meer over van toen en op het vlak van denken en bewustzijn ben ik toch ' volwassen' geworden met alle gevolgen van dien. Ik sta niet meer onbevangen in het leven en dat is werkelijk een heel ander uitgangspunt. Het enige dat over is, is de herinnering die maakt dat ik ben die ik denk dat ik ben.
Wel kan ik me steeds beter herinneren hoe ik als kind in het leven stond en de manier waarop ik iedere dag als nieuw ervaarde. Blij was als ik blij was en verdrietig wanneer ik verdrietig was. Ik verdiep me daar graag in.
" Worden als een kind" .. iemand vroeg mij jaren geleden. " Weet je dan hoe een kind is? En ik had meteen mijn antwoord klaar.
Nu weet ik dat ik het toen niet wist en misschien nog niet weet. Want ik ervaar in mijn herinnering steeds nieuwe aspecten, dat maakt me nieuwsgierig want er is geen mooiere manier om in het leven te staan als een kind met alle nieuwe ervaringen die er nog moeten komen en waar het onbevangen zonder vooroordelen tegenaan kijkt. Als we op die manier zouden kunnen leven dan....
En dan hoop ik dat alle kinderen op zo een open manier hun jeugd kunnen ervaren, zonder trauma's op te lopen van de dingen die wij volwassenen hen aandoen.
Intussen ben ik weer heerlijk aan het kwasten.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
▼
2016
(116)
- ▼ februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
►
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)
Altijd kind proberen blijven is ook een manier. :-) Ik hou er wel van.
BeantwoordenVerwijderenMooi " kind " verhaal, ik heb ook een prachtige jeugd gehad aan de rand van bos, duinen en zee,
BeantwoordenVerwijderenhet vormt je voor het leven , een mindere kant van het " kind " zijn vind ik de afhankelijkheid en het moeten van alles en nog wat, dus leve de " volwassenheid " en veelal je eigen keuzes kunnen maken.