Irritatie

Irritatie is het begin van oorlog.

We denken dat oorlog een ver van mijn  bed show is maar ik denk dat er in iedere irritatie een doorbreken van de innerlijke vrede aanwezig is.
Er van uit gaande dat er niets is dat op zichzelf bestaat, betekent het dat de gevolgen van een irritatie desastreus zouden kunnen zijn. Gelukkig is dat niet altijd zo en kunnen we onze kleine ongenoegens best wel onder controle houden en een uitstraling proberen te produceren alsof er niets aan de hand is.

Ontkenning van de innerlijke boosheid is nog het meest vermoeiend en niet handig want wat je niet kent en verstopt daar hoef je ook niets aan te doen en zo kan de irritatie door woekeren.  Dus erken het maar, zeg ik dan tegen mezelf. Zie maar dat je boos en geïrriteerd bent. En op het moment dat ik dat tegen mezelf zeg en een stapje achteruitgegaan ben terwijl ik naar mezelf kijk. Tja dan gebeurt er al iets.

Maar het lastigst is nog de irritatie een stapje voor te zijn en het erkennen nog voor het opkomt. En toch lukt dat nu na jaren opletten SOMS. En geloof me, het geeft meer rust en thuiskomen bij jezelf.

Zo leuk om te haken. Ik heb het weer ontdekt.
En nu eens kijken hoe het blog er via de tablet uitziet.