Waar mindfulness voor bedoeld is

Voor mij bestaat geluk uit twee dingen. Ten eerste: het zijn waar je hoort
en ten tweede - het beste- aangenaam in het dagelijks leven staan, oftewel 's nachts goed slapen en niet worden geplaagd door knellende nieuwe schoenen.

Theodore Fontane.

Twee dingen die, als ik erover nadenk heel veel met elkaar te maken hebben ook al lijkt dat in eerste instantie niet zo.
Zijn waar je hoort, in aandacht aanwezig zijn, weten waar je mee bezig bent en daar je aandacht op gericht. Niet intussen afdwalen naar de komende vakantie en alle dingen die nog gedaan moeten worden terwijl je staat af te wassen, of wanneer je toch een afwasmachine hebt, staat te strijken. Dat op zich is al een hele oefening en het zorgt ervoor dat wanneer je beter gefocust en stabiel gericht bent, je minder meegenomen wordt door knellende nieuwe schoenen. Niet zo middenin de narigheid gaat zitten alsof er niets anders is.
Omgekeerd nemen emoties en lichamelijk ongemak je makkelijk mee. Kun je niet meer aandachtig aanwezig zijn omdat je er middenin gaat zitten. Dus heeft het wel degelijk heel veel samenhang.
Je geest daarop richten op waar je mee bezig bent of waar je je mee bezig wilt houden.

Toevallig zag ik op het nieuws een nieuwe behandelmethode bij brandwonden. Een meisje kreeg een virtuele bril opgezet voor ze een pijnlijke behandeling moest ondergaan. Daardoor lag haar focus niet meer bij de behandeling en was dat minder pijnlijk. Een mooi voorbeeld hoe we in staat zijn onze geest te richten. Ook door training is dat mogelijk en daarbij kunnen we gewoon in het dagelijks leven betrokken blijven.

Eigenlijk heeft Theodoor het tijdens zijn leven (1819-1898) het over mindfulness training. Wij mogen dan denken dat het een nieuwe therapie is die de laatste jaren opgang maakt maar in wezen zijn het technieken die duizenden jaren geleden al gebruikt werden en waar een heel leven lang aan gewerkt kan worden. Technieken die hele grote stappen verder gaan dan de tegenwoordige cursussen van enkele keren waarna de aandacht weer verzand in de dagelijkse beslommeringen die aandachtsloos worden afgewerkt. Heel waarschijnlijk heb je er voor het moment baat bij gehad en dat is goed, zaak is dat je blijft oefenen.

Pas wanneer je er dagelijks op gericht bent zoals het in de oude Hindoestaanse en Boeddhistische traditie bedoeld is als onderdeel van een heel pad tot wijsheid en liefde mededogen,  zal het werkelijk langdurig geluk brengen. Stappen waarbij je uiteindelijk je eigen denken-voelen en emoties aandachtig leert opmerken en regelmatig tot verwonderlijke conclusies over jezelf kunt komen. Door die methode kun je de essentie van het leven leren ontdekken. Blijf je niet zo gemakkelijk meer vast zitten in alle details van de knellende schoenen waardoor je je mee laat nemen alsof er niets anders is en alles daarom draait. Gelijktijdig is het voorkomen of het verhelpen van de ellende en de storende details buitengewoon belangrijk. Maar de onderliggende stroom van werkelijke mindfulness zal iets anders in je wakker maken. Een manier van staan in de wereld  die je de mogelijkheid geeft tot een alerter en liefdevol handelen. Daar help je mee in deze tijd van de vele oorlogen en ellende. Zo sta je niet met lege handen maar neemt actief deel. De enige manier die een steentje bij kan dragen al is het nog zo weinig. Het is jouw persoonlijke bijdrage tot het richten van de wereldgeest.

Met die oefening kun je je hele leven bezig zijn en er de vruchten tot geluk van plukken. Een training van de geest is blijdschap gevend. Misschien vergelijkbaar met de voldoening die een training van het lijf of het beheersen van een muziek instrument kan geven.

's Nachts goed kunnen slapen 

is een logisch gevolg van een stabiele en vredige geest. Ik heb nog heel wat te oefenen. hahaha.