Je gaat er in stappen doorheen om het je eigen te maken en zelf tot conclusies te komen hoe het in je eigen dagelijks leven functioneert. Hoe het één volgt uit het ander en er eigenlijk niets is dat op zichzelf bestaat.
Ik vind het eindeloos boeiend, ook in de letterlijke zin van dat eindeloze, want er komt geen einde aan de verschillende oorzaken en omstandigheden, waar ik het ook in het vorige blogje over had en daardoor wordt het leven eindeloos boeiend. Steeds weer nieuwe inzichten en openingen in alle gebeurtenissen in alle dingen die me 'overkomen' en al mijn reactiepatronen. Dat is één van de redenen waarom ik er nu al twintig jaar mee bezig ben en dat is eigenlijk maar een fractie van de eindeloze eeuwigheid.
Een van de traditionele dingen die daarin worden belicht en becommentarieerd door mijn eigen leraar uit die overleveringslijn, Gelek Rimpochee is het voorbeeld hoe je kunt luisteren naar de lessen en dat geldt niet alleen voor de lessen maar voor alles wat je in je leven tegenkomt aan informatie of aan mensen naar wie je wilt of kunt luisteren.
Dat is dat kopje dat je bent.
Het lege kopje is de ideale vorm. Daar kun je inschenken wat je wilt. Water, thee, koffie, nectar dan geniet je puur van waar je voor kiest. Iedere keer kun je het weer leegmaken en hetzelfde of iets anders erin doen.
Het tweede kopje is al vol en niet weer leeggemaakt. Het zit vaak vol met eigen ideeën of dingen die er al eerder in zijn gevallen en dan denken dat je het al wel weet. Dat denken te weten maakt het kopje overvol en het weer helemaal leegmaken zodat er iets nieuws of anders in kan is niet eenvoudig, maar het geeft meer ruimte en kan heel verhelderend werken. Zodat nieuwe dingen ook werkelijk nieuw zijn. Ik kom het nog dagelijks tegen soms in kleine soms in grote dingen. Als er dan weer zo'n AHA beleving als een kwartje in het kopje valt, weet ik dat ik weer een tipje van mijn eigen sluier heb opgelicht en voor dat moment een blokkade heb verwijderd.
En dan is er ook nog een derde kopje dat is het kopje met een gat. Het enen oor in en het andere uit. De dingen beklijven niet. Het wordt geen onderdeel van het dagelijks leven. Je hoort de woorden wel maar het dringt niet door. Tja het lijkt een beetje op het vorige, want we hebben allemaal zo onze eigen ideeën en luisteren dan nauwelijks naar wat de onderliggende zaken uit het verhaal zijn, maar toch zijn er nuance verschillen. Er mist hier een vorm van echte oplettendheid.
Zeg nou zelf, dit is maar een heel klein voorbeeldje maar met nieuwsgierigheid kijken naar hoe jezelf functioneert,dat kan heel interessant worden. Dat is tenminste mijn ervaring anders had ik het geen twintig jaar volgehouden.
Ik ben blij dat die Lamrim me voortdurend alert probeert te houden.
Want alert zijn, tja dat ben ik dus nog steeds niet.
Gisteren waren we in Zaandam. Wat is dat fantasievolle architectuur.
Dan was je gisteren dus dicht bij Plato. 7,6 kilometer verderop stond de koffie voor je klaar :-)
BeantwoordenVerwijderenOver je stukje: het schoot net door me heen dat het misschien belangrijk is dat mensen leren dat een kopje niet per se gevuld hoeft te worden. Dat het ook leeg kan blijven. Dat we (nu zeg ik verdikkie ook WE) misschien moeten leren om het kopje leeg te houden. Want als we het vullen is het altijd met onvolkomenheden. Drinken we uit een leeg kopje dan krijgen we dus altijd de zuiverheid waar we ons hele leven naarstig naar op zoek zijn.
Misschien een wat domme, simpele filosofie, maar daar geloof ik in.
Ik begrijp het denk ik niet zo goed Plato. Als mijn kopje leeg BLIJFT is het toch niet functioneel meer. Is het dan nog wel een kopje? Uit een leeg kopje valt toch niets te drinken.?
VerwijderenDenk je dan dat het de bedoeling is dat we Zuivere Lege Zombies worden als we nooit iets binnen laten komen en ons afsluiten.
Lijkt me niet zo leuk hoor hihihi. Ik doe niet mee.
In bovenstaand stukje zijn wij zelf dat kopje en de wereld, de leraar, je ouders, de school., de maatschappij giet er van alles in. Dat gebeurd gewoon, .
Ik vind dat kopje wel een mooie metafoor. Je kunt er ook iets anders voor invullen, als het maar iets is wat je leeg kunt maken, op kunt ruimen, zodat er weer ruimte ontstaat voor nieuwe ervaringen. Dat je niet alert zou zijn gaat er bij mij niet in. Dan zou je zo niet kunnen schrijven, laat staan zulke prachtige foto's maken. Ik voel meer voor het woord valkuil.
BeantwoordenVerwijderenDoor oefening word ik natuurlijk wel wat alerter Ferrara, maar zoalng er nog overal gaten vallen kan blijft het boeiend om naar jezelf te kijken en dan altijd met humor natuurlijk.
VerwijderenIk voel het als een complimentje. Dank je wel.