Maar als ik nu omkijk naar mijn leven is de duur die er was tot aan nu wel erg snel gegaan. Dan zijn de eerste jaren van mijn leven langer geweest dan de laatste, die hebben zich razendsnel voltrokken en ik ben er steeds meer van doordrongen hoe kort het leven in wezen is. Bijna 70 jaar van ER ZIJN.
En dan is er ook nog de invulling die je eraan geeft. Iedereen leeft zijn leven op zijn eigen manier. Er is niemand die dat op dezelfde manier doet als de ander. Vroeger dacht ik nog wel eens dat ik een ander met raad en daad bij kon staan, Steeds meer kom ik tot de ontdekking dat er veel ideeën zijn die gewoon niet kloppen. Het zijn mijn ideeën en de ander kan alleen maar op zijn eigen ideeën komen en daarmee werken. Toch beïnvloeden we elkaar en zijn we bij elkaar betrokken. Het is onmogelijk me te onttrekken aan de invloeden van buitenaf ook al denk ik soms dat ik op mezelf functioneer en me niets van anderen aantrek, er zijn altijd omstandigheden die invloed op me uitoefenen. Alleen al het feit dat ik me nergens iets van aan wil trekken impliceert dat er iets anders is waar ik op reageer dus word ik er op een andere manier dan ik denk toch door beïnvloed. Zo simpel is dat. Daar hebben we allemaal mee te maken en mede daardoor kan er toch een vorm van uitwisseling zijn waardoor we iets voor elkaar kunnen betekenen. En hebben mijn ideeën wel degelijk invloed op de ander. Ik vind het belangrijk daar rekening mee te houden in mijn doen en laten.
Het is de interactie van mezelf met de omstandigheden die mij gemaakt heeft tot wat ik nu ben. Als ik goed omga met de omstandigheden geeft dat goede resultaten en omgekeerd. Zeker is dat we er niet aan ontkomen om met de omstandigheden om te gaan want ook ervoor weglopen is een vorm van ermee omgaan.
Dat wetende is iedere minuut van de tijd die we hebben belangrijk of hij nou lang of kort duurt. Het bepaalt de uitkomsten van een heel leven.
Iedere keer opnieuw richting bepalen geeft nieuwe resultaten op de lange duur.
Tijd is een wonderlijk fenomeen. Ook ik heb het gevoel dat het tweede deel van mijn leven (drie)dubbel zo snel is gegaan dan de eerste decennia.
BeantwoordenVerwijderenKan me nog de tijden herinneren vanuit mijn jeugd, de grijze zondagen waarop ik me stierlijk verveelde.
Van verveling is tegenwoordig geen sprake meer, integendeel, de tijd gaat me veel te snel.
Deze 'klacht' hoor ik van velen onzer generatiegenoten.
Tja, Douwe Draaisma heeft voor die 'snellere tijd' een prachtige psychologische oplossing voor gevonden. Het staat in zijn boek, ik zal het hier niet navertellen.
BeantwoordenVerwijderenGrappig eigenlijk. Vroeger leefden we drukker en ging de tijd (achteraf bekeken) langzamer. Tegenwoordig leven we rustiger en gaat de tijd naar onze eigen waarneming sneller.
Maar er klopt iets niet in deze redenering. De tijd van vroeger wordt door ons, ouderen, bekeken. De tijd van ons, ouderen, zou dus eigenlijk door onze, jongere versie moeten worden bekeken. Maar we kunnen niet terug in de tijd. Dus blijft het bij een gevoel.
En dat is maar goed ook want er zijn mensen die beweren dat een uur altijd een uur blijft.
Zo en nu koffie. Verdorie, is het al bijna half twee? Nou, dan wordt het thee.
Altijd weer verrassend wat je schrijft!
VerwijderenIk kom ook even "klagen"". De tijd vliegt en ik heb er heel veel moeite mee. Net wat Es zegt, vroeger saaie, eeuwig durende zondagen en nu ......
BeantwoordenVerwijderenGewoon leuke dingen gaan doen, dan denk je niet aan de tijd. Ellie schildert bijvoorbeeld. Is dat misschien een idee?
BeantwoordenVerwijderenLeuk Plato Heb je al bij Geri (kleurrijk) gekeken. Ze is aquarelliste en maakt prachtige dingen die jou ook zullen aanspreken denk ik.
VerwijderenHet verleden gaat verder
BeantwoordenVerwijderentussen geboren worden en sterven
vullen we mét of tegen onze zin
de ruimte en leegte in
van dode uren kan niemand erven
'En hebben mijn ideeën wel degelijk invloed op de ander.'
Ja, want zoals je ziet zetten ze mij, en allicht velen, aan het denken. :)
En ja, de tijd gaat 'tegenwoordig' angstaanjagend snel.
Lenjef