Ik viel van het één in het ander en nu ben ik bezig op verschillende blogs met verschillende items.
Vind ik dat nou leuker? vraag ik mezelf af.
Nee het verdeelt mijn aandacht en het bloggen vind ik er zodoende niet leuker op geworden. Soms denk ik: ik ben helemaal niet meer gemotiveerd om er ook maar iets op te zetten. Misschien moet ik gewoon stoppen want ook het bezoekjes brengen aan blog vrienden staat op een heel laag pitje. Er zijn intussen zoveel andere dingen die mijn aandacht vragen en waar ik me mee bezig houd. Misschien is het zoals met alles een tijdelijk inzinking en komt het enthousiasme wel weer terug. Zo gaat dat vaak met mijn andere hobby's of werkzaamheden ook.
Ik zal voorlopig gewoon doorgaan, want bij vlagen vind ik schrijven toch erg leuk evenals fotograferen en schilderen.
Misschien moet ik dit log toch meer voor alle activiteiten gaan gebruiken. Of zal ik er zo langzamerhand maar helemaal mee stoppen want zoveel heb ik niet te melden Uiteindelijk is het alleen maar een uitlaatklep van mijn eigen doen en laten en waarom zou iemand daarin geïnteresseerd zijn vraag ik me vaak af en het is helemaal niet belangrijk dat iemand erin geïnteresseerd is toch?
Allemaal overwegingen waar ik nog geen antwoord op heb voor mijzelf. De tijd zal het leren.
En dan hoort er gewoon weer een plaatje bij hè. Een Punky Leeuw
Vanwege onze, toch min of meer komische ontmoetingen via onze weblogs heb ik op dit stukje min of meer gereageerd via mijn werkwijze blog.
BeantwoordenVerwijderenPak nou niet het woordenboek betreffende ´komische´, scheelt het als ik het vertaal in ´liefdevolle ontmoetingen´...potver mijn toetsenbord gooit leestekens door elkaar vraagteken wordt -, das niks effe opnieuw opstarten.
Ik herken je overwegingen! 'Wie zit er nou op mijn blogjes te wachten'.......
BeantwoordenVerwijderenMaar toch geniet ik met grote regelmaat van de verhalen van de andere bloggers! En zou het jammer zijn als je stopte!
Groet Hannah
Ach gekke jongen. Ik zal het woordenboek in de kast laten staan hahaha. Ik ben benieuwd wat er verder komt.
BeantwoordenVerwijderenElly, het gevoel van wie zit er op mijn schrijfsels te wachten heb ik ook regelmatig. Persoonlijk zou ik het jammer vinden niets meer van je te lezen, hoewel wij ieder vanuit een andere belevenis ons blog vullen. Misschien moet je voor jezelf een keus maken wat wel en niet te plaatsen of overstappen op een of twee blogs om het overzichtelijk te houden.
BeantwoordenVerwijderenTijdelijk stoppen kan ook om te zien of het je bevalt. Ik wens je sterkte bij je overwegingen en hoop dat we je blijven lezen.
Hoi Elly, helemaal herkenbaar - vooral vanuit het gevoel "wat wil ik er nu eigenlijk mee". Ik lees jouw blogs graag! "Doe je je eigen ding in je eigen tempo op je eigen tijd"!
BeantwoordenVerwijderenMet liefs - Anja
Herkenbaar, zo zit ik al een hele tijd eigenlijk, af en toe staat er toch weer es iets maar het wordt gestaag minder geloof ik. Geeft ook niet toch :)
BeantwoordenVerwijderenIk zie mijn blog -puur- als een digitaal archief. Eindelijk heb ik es alles bij elkaar. Thuis verdwijnt alles in laadjes en kasten en kan ik -bijna- nooit iets terugvinden.
BeantwoordenVerwijderenOp het blog weet ik precies waar alles staat: een uitkomst!
Ik blog uitsluitend wanneer ik zin heb en voel me zeker daartoe niet verplicht, noch naar mezelf, noch naar de buitenwereld.
Mooi meegenomen wanneer mensen het lezen en te waarderen wanneer ze reageren.
Nu even echt reageren op je boodschap hier. Ik begrijp je heel goed en kom het zelf regelmatig tegen.. En zodra ik dat onder woorden breng op mijn blog, Spijkerbed, lijk ik gelijk weer inspiratie te hebben om verder te gaan! In mijn andere 2 blogs sta ik een stuk losser. Dus het bijhouden van 3 blogs past wel bij me.
BeantwoordenVerwijderenEn dan even persoonlijk; jouw stukjes inspireren/prikkelen mij en dat is prettig, net zoals je reacties op mijn blogs. Dank je daarvoor.
Dacht je dan dat het bij mij anders was :-). Nee toch he die dank gaat evenzohard terug hihi.
Verwijderen