Heel opmerkelijk hoe het werkt in het menselijke brein en de geest. Dat waar je je mee bezig houdt gaat onmiddellijk in je hersens zitten en daarmee houd je je dan ook (intensief) bezig.
Ja daar ga ik weer in de tweede persoon enkelvoud, maar ik bedoel natuurlijk dat ik opmerk dat het bij mij zo werkt. Waarschijnlijk ook wel bij anderen, een uitzondering daargelaten, maar dat kun je alleen zelf bepalen. Ik heb daar natuurlijk geen onderzoek naar gedaan. Goed. Bij mij schijnt het dus wel zo te werken. Het maakt me duidelijk hoe belangrijk het is om je energie gericht in iets te stoppen en je ermee bezig te houden wanneer je er werkelijk iets mee wilt.
Om dat ook nog weer verder duidelijk te krijgen vond ik een citaat van niemand minder dan Aristoteles.
Ten eerste moet je een duidelijkheid, helder praktisch ideaal hebben. Ten tweede moet je de noodzakelijke middelen hebben om je doel te bereiken. Ten derde moet je alles wat je hebt richten op dat doel. Mensen zijn doelgerichte dieren. Onze levens hebben alleen betekenis als we ons inzetten en onze doelen nastreven.
Zo functioneert het dus. Toch vermoed ik dat er maar weinigen zijn die op deze strak gerichte manier zingeving aan hun leven geven. Door zich er intensief en doelgericht mee bezig te houden. We willen ons er wel voor inzetten, maar laten ons door van alles en nog wat afleiden. Of vinden dat we andere verplichtingen hebben en zijn dus niet gefocust.
Daarmee wil ik er geen waardeoordeel aan geven, maar gewoon iets bij mijzelf vaststellen. Er zijn zoveel dingen die ik graag wil doen en waar ik me mee bezig wil houden. Niet voor niets noem ik dit blog mijn magazijn en stop er dus van alles in. Gelijktijdig wordt het me duidelijk dat, om werkelijk aandachtig te zijn en het beste of diepste uit mijzelf te halen, er veel meer nodig is. Een bepaalde gerichtheid is dan onvermijdelijk. Er is slechts een enkeling die zich volkomen doelgericht opstelt en dat uit zijn leven haalt wat mogelijk is.
In religieus opzicht kan ik me dan ook voorstellen dat het celibaat heel belangrijk kan zijn, je kunt geen twee heren dienen is me nu wel duidelijk. Helaas vind ik het dan weer een jammerlijke zaak dat in de RK traditie dit voor het (hele) leven zou moeten zijn en met het opgeven van dat celibaat er kennis die ten dienste van anderen kan staan, verloren gaat en dat daartegenover staat dat het vasthouden daarvan tot excessen kan leiden.
Ik splits mijn focus dan toch maar regelmatig in verschillende zaken uit en houd me voor de afwisseling met meerdere dingen bezig. Belangrijk vind ik om me bewust te zijn van hoe het werkt en wat het in en met mijn geest doet.
De zin van het leven is de zin die je er zelf aan geeft.
En wat je erin stop haal je er ook uit.
fotograferen, schilderen, schrijven, computer, familie, vakantie, muziek, lezen, meditatie, filosofie, kunst, musea en alles is (nog) mogelijk in deze westerse samenleving. Het één, hoeft het ander niet uit te sluiten en we kunnen ervan genieten, maar hoe word ik me bewust en haal daardoor de essentie en zingeving in mijn leven naar boven?
Ik heb er een prachtige en gelukkig eindeloze weg in gevonden.
Jij ook?
Misschien maak ik mij er makkelijk vanaf en zeg; Ja, ik ook. Over dat bereiken van doelen zou ik een hele verhandeling kunnen schrijven....Doe ik niet. Want hoe flauw zou het zijn om te antwoorden; Mijn doel is het beleven van het Nu.
BeantwoordenVerwijderenToch is dat tegenstrijdig, want een doel is iets waar je naar toe gaat. Door te zeggen, 'ik heb geen doelen meer',leef ik in het Nu.Mijn doel is dus dit moment. Doel bereikt. ;-)
Daar valt over te praten Walter. :-)
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk kan iedereen alleen maar zelf bepalen of een doel is bereikt of niet bereikt.
Maar in het nu leven kan wel degelijk een doel zijn en ik vind dat niet flauw. Het beleven van het NU is niet zo eenvoudig als vaak gedacht wordt. Hoe opmerkzamer je wordt hoe meer je tot de conclusie kunt komen dat je aandacht in het nu maar al te vaak op de loop is.
Zelf heb ik niet zoiets directs als een doel. Ik leef meer vanuit een motivatie of liever gezegd ik bouw aan een goede motivatie om te kunnen ZIJN op een juiste manier in aandacht en met liefdemededogen. En ik word me er steeds bewuster van dat dat eindeloos is.
Ik kan me er helemaal in vinden Elly, dank voor je reactie!
Verwijderengenoten Elly
BeantwoordenVerwijderenlater reageer ik meer.
Onderweg
BeantwoordenVerwijderenwe lopen vlug of langzaam langs baan en heg
tussen distels en bloemen
en de dingen die opdoemen
het is een leerproces want het doel is de weg
'Zelf heb ik niet zoiets directs als een doel'
Lenjef
leef je leven zoals het komt,
BeantwoordenVerwijderenwaar je welk moment zin in hebt doen, als het kannatuurlijk:-)
en vooral genieten elly,
maar ik denk dat je dat al wel heel lang meester bent:-)
xxx
Mijn doel
BeantwoordenVerwijderenik schiet er heel vaak naast geloof ik.
niet genoeg getraind
denk ik.
Maar een thuis zijn vind ik belangrijk.
Voor mijn kinderen en verdere familie.
Tja en zelf wil ik de sleutel hebben zodat ik er alles uit kan gooien wat ik wil en binnen halen wat ik belangrijk vind in mijn thuis.
Tja en een ruitenwisser voor mijn ramen zodat ik goed kan zien wat er gebeurd buiten.
Tja en vaak tja zeggen voordat ik iets besluit hahahahaha
Gezegd: mijn idealen zijn verdwenen en mijn doel wens ik ook niet meer te bereiken en toch ervaar, geef en voel ik iedere dag weer betekenis aan en in het leven. Sterker nog: ik leef optimaler dan ooit!
BeantwoordenVerwijderenff off topic: wanneer je me laatste item bekijkt, zul je wel het nodige herkennen ;-]
Ik houd me vast aan de gedachte dat het meeste wat wij mensen beweren niet in het universum is neergebeiteld, maar door ons zelf bedacht. Dingen als jezelf richten, celibaat, religie zijn onderwerpen die we zelf vorm hebben gegeven. We zijn er op een bepaalde manier in gaan geloven en hebben zodoende een web van ideeën en gedachten opgericht als een gebouw waaruit je soms bijna niet meer kan ontsnappen.
BeantwoordenVerwijderenIk weet wel dat het vaak moeilijk is je uit al die structuren los te maken. Maar ik heb de sterke neiging om dat gebouw (ook voor mij geldt dat dit alles strikt persoonlijk is) als me dat zo uitkomt, met de grond gelijk te maken. Dat betekent: als ik met een blogje bezig ben, dan houdt niemand me daarvan af. Als ik iets voor de vereniging doe, dan houd ik me alleen daar mee bezig. En als ik gezellig met Maria op de rommelmarkt in Hasselt loop, dan loop ik daar zonder allerlei andere dingen die door mijn kop wandelen, want dan geniet ik niet.
De mens is vrij geboren maar het eerste wat hij en anderen doen is elkaar in de boeien slaan. Dat is toch eigenlijk een raar fenomeen. Ik doe daar zo weinig mogelijk aan mee. Dus wie ongelukkig in zijn leven is, daar zeg ik tegen: stap uit dat structurengebouw en voel je vrij. Leef!!