Het eenvoudigst is de uitwisseling als je samen op een soort zelfde lijntje zit. Als je van elkaar weet wat de persoonlijke weg is die je bewandelt en hoe je in het leven staat. Welke principes of filosofieën iemand erop na houdt en waar hij zich mee bezig houdt.
Het belangrijkste in gesprekken is dan ook vaak niet alleen wat er wordt gezegd. Maar het contact en de overdracht die in de ruimte van je eigen persoonlijkheid ontstaat. Door als het ware in alle rust op elkaar af te stemmen en niet meteen naar de ander op je eigen impulsen te reageren, maar rustig te luisteren ontstaat er een andere vorm van communicatie die veel intenser kan zijn omdat er werkelijke aandacht en contact ontstaat.
Het grappige is dat ik merk dat er regelmatig ook op blogjes een verfijndere communicatie ontstaat. Maar het blijft zaak oplettend te zijn want het regelmatig verkeerd interpreteren ligt altijd op de loer. We hebben allemaal onze beperkingen zowel in uitdrukkingsvermogen als in aandachtig luisteren.
En dan hebben we het nog steeds over een betrekkelijk oppervlakkig niveau. De diepgang van mogelijkheden in het uitwisselen van persoonlijke, dieper emotionele en spirituele ervaringen die geen woorden kennen is eindeloos. En voor zover ik het kan interpreteren is dat waar Kahlil het over heeft.
Communicatie op Monmartre
Schrijven is heel iets anders als gewoon een gesprek te hebben in elkaars nabijheid.Mij is het overkomen dat ik totaal uit mijn slof schoot door reacties die uit ergernis werden neer gekalkt.Inderdaad zie je de lichaamstaal dan niet de mimiek van het gezicht ontbreekt.Zo interpreteer je de reacties of geschreven berichtjes meestal verkeerd.Daarom modereer ik ook de reacties tot grote ergernis van enkelen.
BeantwoordenVerwijderenKan ik me goed voorstellen Novelle ook mij gebeurt het regelmatig dat iets me in het verkeerde keelgat schiet. Dan ben ik blij dat ik even kan ademhalen en refelkteren. Het een en ander los van mijn gevoel van geraakt zijn durf te gaan interpreteren. Want over het algemeen is dat niet de bedoeling van de schrijver en daar ga ik eigenlijk altijd vanuit. Het kost soms wat inspanning, maar het gaat me steeds makkelijker af. En dan kan er een goed 'gesprek' ontstaan.
VerwijderenModereren is beperking van de vrijheid van meningsuiting. Modereren geschiedt uit angst. Wat daar gezegd wordt wil NIET gehoord worden. Weg met die mening. Want hij is te moeilijk om aan te horen.
VerwijderenIk heb het hier uiteraard niet over scheldkannonades en beledigingen. Maar die kunnen ook zonder moderatie achteraf verwijderd worden.
De vraag is dus: waarom zou je een mening, hoe controversieel ook, van te voren willen zien en deze eventueel wegdrukken?
Tot nog toe heb ik dat niet nodig gevonden. Over een ander kan ik niets zinvols zeggen Plato. Maar wil wel begrip hebben voor andermans overwegingen.
VerwijderenWaarover praten zij... deze aardig ogende mannen;-]
BeantwoordenVerwijderenValt mij op dat men vaak fragmentarische opmerkingen maakt over het geschrevene.
Is het niet zo dat men in eerste instantie juist DATgene wil horen en lezen dat jou het meeste aanspreekt.
De schrijver (of spreker) kan dan al gauw denken: maar daar gaat het nou net niet om de 'reageerder' mist nét de clou.
Gelijk een babylonische spraak(schrijf)verwarring.
Bovendien: er wordt veel gepraat maar weinig gezegd.
Wat zeg je, Es?
BeantwoordenVerwijderenGrapje hoor. Niet in de wiek schieten :-)
VerwijderenJe moet van goede huize komen, wil ik in mijn wiek schieten, Plato ;-]
VerwijderenIk ben het overigens wel met je eens Elly. Helaas merk ook ik vaak dat de pointe niet wordt gevolgd maar dat er vaak op bijzaken wordt gereageerd of dat er iets wordt geschreven als: 'graag gelezen.'
BeantwoordenVerwijderenToch is hier een aantal mensen die dan misschien soms oppervlakkig zijn in andermans ogen maar het oprecht menen. Het zou mooi zijn om eens te kijken of er, via een wellicht andere toonzetting, meer uitwisseling zou kunnen komen. De vraag is daarbij: wat is het doel, bijvoorbeeld van deze blogjes. Wil je delen, of wil je uitdelen, wil je laten weten of wil je kijken wat ons bindt? Als dat laatste het geval is zou je misschien wel wat vragen kunnen stellen aan het eind van een blogje. Dat schept enige openheid, een uitnodiging tot uitwisseling.
Het is maar een idee. Als er betere zijn, prima.
Plato ik heb helemaal geen behoefte aan meer openheid dan die ik geef of meer uitwisseling dan die er is. Dat is helemaal geen doel voor mij. Ik wil gewoon blogjes maken waar ik zelf tevreden over kan zijn of waar ik zelf via reacties over kan reflecteren en kijken of er verbetering mogelijk is in mijn manier van schrijven of in mijn benaderingen over de onderwerpen, of ik mijn ideeën duidelijk kan verwoorden. En alles wat daaruit volgt is goed. Dus ik ga gewoon verder zoals ik het naar mijn zin heb.
VerwijderenMisschien een leuke nieuwe doelstelling voor jou om met een extra web te beginnen. Ik kom dan zeker buurten.:-)
groetjes van Frieda
BeantwoordenVerwijderenEerlijk gezegd blijf ik het heel lastig vinden diepgaand te reageren als je elkaar niet ziet. Mij is wel eens oppervlakkigheid verweten daar was ik niet blij mee, want ik denk/hoop dat niet te zijn. Elly schrijft dat het prettig is dat je van elkaar weet hoe je in het leven staat en de weg weet die de ander bewandelt.
BeantwoordenVerwijderenWaar het op bloggen aankomt liggen daar bij mij flink wat grenzen, zowel voor mezelf als het thuisfront.
Daar is toch niets mis mee Ferrara. Hoe kan een ander nou beoordelen of jij wel of niet oppervlakkig bent. Dat zegt niets over datgene wat jij NIET wilt laten zien op een blogje en dat is toch jouw keus en prima hoor. En over diepgang in jezelf, daarvan weet dus niemand anders iets dan jijzelf.
VerwijderenMaar schreef ik dat ik het PRETTIG vind...?
Nee daar gaat het voor mij niet om. Ik vind vooral duidelijke communicatie belangrijk en dat is voor mij iets anders dan prettig vinden. Prettig vinden is iets dat om mijzelf draait, maar duidelijkheid en een goede communicatie hoeft niet altijd prettig te zijn. Toch als het kan dan kies ik voor het laatste. In tweede instantie zou dat prettig kunnen zijn, maar hoeft niet.
Sorry ik heb hetzelfde lijntje verkeerd vertaald, kijk daar heb je nou zoiets...
BeantwoordenVerwijderenNu ik toch hier ben, de foto is aangepast. Vooral in de vergroting een hele verbetering.
Ziek in hetzelfde bedje
BeantwoordenVerwijderenhet gesprek ging altijd over koetjes en kalfjes
een soort gezang
zonder diepgang
zelfs toen ze begonnen over ziektes en zalfjes
Graag gelezen, Elly.
Lenjef