'Die levensvragen
We pijnigen onze hersenen
Maar antwoord krijgen we niet
Soms creëren we ons eigen verhaal '
Misschien is dat het...
Vrede hebben met het niet weten.
En gewoon doen wat we denken dat goed is.'
Vrede hebben met het niet weten.
O.K. Misschien is dat een
manier om tot weten te komen. Zoiets zou ik me wel voor kunnen stellen. Maar
het kan ook leiden tot luiheid en dat we onze capaciteiten niet voldoende leren
gebruiken. Het schijnt dat we veel meer in ons hebben zitten dan we vermoeden.Want wat weten we nou? Maar goed als ik open blijf staan voor nieuwe inzichten kan het geen kwaad.J
En gewoon doen wat we denken dat goed is.
Tja daar zeg je zo wat. Dat houdt ook in dat ik er volkomen
naast kan zitten want ik neem aan dat eigenlijk iedereen dat wel doet. Moedwillig kwaad doen komt minder vaak voor, vermoed ik. Als we
dan allemaal het juiste goede denken te doen en er is toch zoveel narigheid in
de wereld… Als ik me daarin verdiep wordt ik helemaal door elkaar geschud. Al
die mensen die denken goed te doen en elkaar in de weg zitten tot in het
extreme en oorlogen aantoe. En maar denken dat ze goed doen. Nee, daar durf ik
in mijn onwetendheid niet op te vertrouwen, op dat denken van mij, goed te doen.
Zouden we onszelf op die manier niet op een dwaalspoor
hebben gebracht? De verwarring en de problemen in de wereld zijn groot.
Nee voor mij is dat niet de juiste weg. Het geeft me geen
helderheid. Heel misschien een zeldzame keer in een verlichte flits, maar dan nog...Een verlichte flits heeft niets met denken te maken.
Ik denk dat er andere wegen zijn naar meer inzicht en
duidelijkheid.
Ik ga over een uurtje naar mijn filosofie groepje ik kan het daar eens bespreken. Maar misschien hebben jullie ook nog ideeën.
Zou hij het weten? Hij kijkt zo pienter uit zijn oogjes. Maar ja hij laat ook niets los.
Mijn jongste kleinzoon maakte hem op de kinderboerderij.
je schrijft: Vrede hebben met het niet- weten
BeantwoordenVerwijderenen direct erna schrijf je: OK misschien is dat een manier om tot weten te komen.
2 zinnetjes geheel met elkaar in tegenspraak.
Van: goeddoen zou ik liever niet uitgaan maar van: het juiste doen
Ik weet het R. en toch bedoel ik het zo,
BeantwoordenVerwijderenNiet weten heeft voor mij met volkomen overgave te maken. (Niet ik leef, maar christos leeft in mij), De ontdekking en herkenning van NIET IETS of Alles in alles.
Daaruit volgt wat bovenaan mijn blog staat
De geest van de wijze die zich in rust heeft teruggetrokken, wordt de spiegel van het universum, de spiegel van de gehele schepping.
Dan is er geen dualiteit meer en zie je polariteit. De manier van kijken zoals in een verlichte flits.
En nu moet ik weg.
Misschien door de snelheid heel erg kort door de bocht:-)
je zei het al, kort door de bocht? Waarom zo haastig?
Verwijderen"De geest van de wijze die zich in rust heeft teruggetrokken, wordt de spiegel van het universum, de spiegel van de gehele schepping."
Is dat observatie, of een wens, of een denkbeeld, of een ijdel doch bescheiden… zelfbeeld van iemand, van jouzelf misschien, of een streven om zo te kunnen zijn?
Diep van binnen, lijkt me toch, zien heel veel mensen die wijze in zichzelf. Die zal er ook in het 'echt' wel zijn. God, of heilige, of goeroe.
OH! Laten we ophouden met goereren denk ik de laatste tijd nogal vaak.
maar dan heb je geen vrede met het niet- weten.
BeantwoordenVerwijderen((of bedoel je dat ik bij jou er niet van uit kan gaan dat je bedoelt wat je schrijft. ik krijg vaak de gewaarwording dat jij "snel de spelregels verandert" nadat ik een reactie gaf
overigens: niemand weet immers!! wat ie een ander ook napraat en/of er zelf ook bij verzinnen mag...
opeens vereenzelvig jij je met een heilige die in de spiegel van het universum kijkt...dan opeens praat ik dus niet meer met jou maar met een onmogelijkheid
ik stop maar met reageren
Dat ik geen vrede heb met niet weten is jouw interpretatie. Ik heb NU wel vrede met niet weten, omdat ik niet weet maar ik wil wel open staan voor andere inzichten en niet lui worden voor mogelijkheden. Volgens mij gaat dat wel samen.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat er mensen zijn die wel weten en dat ik de mogelijkheid in me heb om ook te weten. Waarom zou de een wel kunnen weten en de ander niet? Maar ik heb op dit moment nu ik nog niet weet, daar vrede mee. En wil me daar ook bewust van zijn.
Ik ben dus geen heilige en geen wijze en waarom zou ik/jij met een wijze of een heilige NIET kunnen praten? Dat zijn in mijn ogen ook gewone mensen. Jezus en Boeddha incluis. Alleen zijn die twee hier niet lijfelijk bereikbaar.:-) Nog afgezien van het feit of je daar behoefte aan hebt.
Allerhande driften en onbelichte motieven kunnen ervoor zorgen dat iemand onnadenkend te werk gaat. Het blogje moet snel de wereld in. Zo denk ik dat jouw stukje is ontstaan. Wat Reflexxus beschrijft zag ik ook, en ik wou het eerst voor me houden, omdat ik luiheid voelde, om me erop te concentreren. Nu ben ik ook niet een heel spontaan mens, en dat ben jij wel - voor zover ik dat kan zien. En ik ben wellicht banger dan jij om fouten te maken.
VerwijderenDe luiheid die je in je stukje noemt, daar denk ik ook vaak over na. Wat is dat, luiheid? Het is een begrip dat volgens mij vaak verward wordt met allerlei andere toestanden. Iets niet doen omdat je geen zin hebt, is dat lui? Nee, niet perse. Ikzelf ben bijvoorbeeld slecht in rekenen, en heb vroeger vaak het verwijt gekregen dat dit te wijten was aan denk-luiheid. Maar omdat A je niet 1,2,3 kunt uitleggen dat het heel anders zit, en B de ander niet geïnteresseerd is in een andere verklaring begin je er niet aan.
Een paar opkomende gedachten van mij bij jouw stukje. Je bent een beetje aan het mijmeren daar. Ach als ik maar open blijf staan, en zo. De inzichten komen vanzelf wel. Maar eh, ik moet wel mijn best doen, en de mij gegeven talenten zo goed mogelijk inzetten. Maar wat is nu MIJN aandeel? Heb ik überhaupt iets onder controle, of gaat alles enkel over OVERGAVE? Iedereen kent dat geheen en weer wel.
BeantwoordenVerwijderenJouw uitspraken prikkelen mij tot notities, en om te weer-spreken, en ik vind wel dat méér helderheid en en zelfreflectie je artikeltjes goed zouden doen. Ik denk trouwens niet dat je dit bedoelt als je vraagt "Misschien hebben jullie ook nog ideeën? ….
Het is al een hele tijd erg in, om wijze praat te houden over "zijn", en over "leven in het nu". Het 'alles mag er zijn' en zo, ik snap het echt, maar op de een of andere manier staat het praten en discussiëren en bloggen erover me steeds meer tegen. En heb ik steeds meer zin om heeeeeeeeel erg lui te worden. Niets meer doen tenzij het absoluut noodzakelijk is (dus ook een hele tijd niet meer lezen, niet meer reageren, niet meer publiceren, niet meer aandacht trekken) want na 1, of hooguit 3 keer "leven in het nu" is het wezenlijke eruit geluld en kan ik alleen nog maar denken: wanneer ga ik echt mediteren. Of echt stilstaan bij een gedachte.
Verdiep jezelf. Verdiep jeZELF.
(ik praat tegen mezelf)
Scrips, wat doen al jouw reacties mij goed!. Al die dingen komen ook voortdurend in mij naar boven. Misschien met als een klein verschil dat ik wel dagelijks mediteer maar ook daar luiheid in proef omdat ik er meer tijd aan zou willen besteden en anders mee om zou willen gaan. De gewoonte patronen van blogjes zitten er behoorlijk ingebakken. Vanmorgen vroeg heb ik mijn penselen eindelijk weer eens in de hand genomen. Wouw wat voelt dat weer goed. Luiheid? Ja misschien luiheid om gewoontepatronen te veranderen bij mij? Luiheid zit voor mij meer in veel doen dan in bewust anders doen dan ik gewend ben. Ik wilde schrijven dat ik jouw reacties nog eens rustig doorlees, maar het is niet belangrijk, belangrijk is dat ik nu bewust dat doe wat ik wil doen. Misschien heeft ook dat wel met overgave te maken. Zo zoekend in rust mijZelf vinden. Daar is inzet voor nodig hè en bewustwording al lijkt dat een cliché te worden het IS zo. Ik denk ook weleens, je moet openstaan om gevonden te kunnen of willen worden. Relaties bestaan toch altijd op basis van wederkerigheid. Dom om weg te lopen dus.
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor de fijne reacties. Ik lees ze toch nog eens
...
Je slaat overal de spijker op de kop. Bedankt!
Al zijn gewoontepatronen moeilijk te veranderen, het wordt wel tijd :-)
Nou bedankt Elly, had niet gedacht dat je zou opknappen van mijn reacties. want ik had ook wel kritiek. Je kunt er goed mee omgaan.
BeantwoordenVerwijderenHet mediteren zoals bedoeld lijkt mij heel erg goed, ik heb het wel gedaan in groepsvorm, georganiseerd door anderen dus, maar ik kan het in m'n eentje niet opbrengen. Misschien komt dat ooit nog eens. Op een zeker moment.
Veel meer heb ikzelf aan meditatieve handelingen, zoals een enorme heg in 10.000 stukjes knippen. Dat deed ik zondag de hele dag. Of grote afwassen doen. Dingen sjouwen van hot naar haar. Schilderen, gras maaien, het zandpad harken. Ik kan het uren volhouden en voel me tijdens en daarna in ruststand en heel gezond, in lichaam ziel en geest. Verdiept. Meer dan ik ooit op een meditatiekrukje heb ervaren.
Ik noem het maar boerenmeditatie en ik kan het iedereen aanraden!
Weet je schrips je bevestigde eigenlijk waar ik zelf regelmatig tegenaan loop.
VerwijderenIk merk ook altijd weer dat ik niet over kan brengen wat ik echt wil zeggen. Dat zou ik beter willen leren. Dat vind ik heel moeilijk als ik over zowel rationele als magische of mystieke dingen wil schrijven. Het zijn twee werelden die in mij functioneren. Misschien moet ik daar duidelijker in leren zijn. Dat zal me niet van de ene op de andere dag lukken, maar dat vind ik niet zo erg. Zo belangrijk zijn blogjes niet, maar ik vind het zelf leuk om te leren verwoorden wat er in mij leeft. En dat is niet makkelijk. Jij bent daar heel knap in, misschien wel omdat je steeds minder woorden nodig hebt. Je laat ons als vanzelf tussen de regels doorlezen. :-)
Toch blijf ik het proberen en met wat goede kritiek, zelfreflexie en geduld blijf ik toch van de straat.
Ik heb mijn kussentje gewoon nodig. Daarop heb ik geleerd mijn gedachten tot rust te brengen. Dat scheelt een slok op een borrel. Onder allerlei klusjes raasde het gewoon door. Nu, na jaren kan ik dat veel beter ‘beheersen’ ook door de dag heen en zelfs vrij zijn van het denken. Daarvoor was ik me niet eens bewust van het denken. Dat is heel waardevol. In het begin was het kussentje niet aangenaam evenals bij jou vermoed ik omdat ik met mijn eigen onmacht geconfronteerd werd. Nu is dat allemaal anders en zie ik hoe ik daardoor nu mijn voordeel ermee doe.
Daarvoor was ik me niet eens bewust van het denken. Dat is heel waardevol.
VerwijderenMoet natuurlijk zijn: Het is heel waardevol dat ik me nu wat meer bewust ben van het denken.