John Muir.
Ooit hoorde ik dat men in China alle spreeuwen die veel schade aan het land veroorzaakten, afschoot. Het gevolg was dat er daarna een insectenplaag ontstond.
Zo schijnt het beleid van onze Arnhemse gemeente te zijn alle parken en natuurstroken aan te pakken en zoveel mogelijk open ruimten te creëren ten koste van veel bomen en struiken die gekapt worden. In het park waar ik naast woon is een complete kaalslag ontstaan met wat men noemt "mooie doorkijkjes" waar geen struik meer te bekennen is. Er is geen enkele beschutting meer voor de kleinere dieren. Eekhoorntjes die zeven jaar geleden volop rond huppelden zijn nog maar zelden te zien. Ik heb er veel moeite mee.
Veel mensen houden niet meer van natuur en zijn zich dat nauwelijks bewust door hun behoefte aan opschonen. Wat rest is niets meer dan een gecultiveerd landschap. Of een dierentuin waar de weinige kleine overlevende dieren nog zichtbaar worden in een summiere lichtstraal.
Burgers Zoo in Arnhem.
ja ik kan me voorstellen dat je daar verdriet van hebt en vooral als je moe bent dan kan je dat soms zo overvallen he?
BeantwoordenVerwijderenIk ben het helemaal met je eens. Ik word er ook down van en boos. Maar ik kan geen kant op met mijn boosheid.
BeantwoordenVerwijderenIk heb datzelfde gevoel Geri. Er zijn zo weinigen hier in de buurt die hetzelfde denken. Iedereen lijkt blij te zijn met het 'goede' onderhoud. Nu kunnen er geen boze mannen meer achter de struikjes schuilen en is alles een stuk veiliger. (kreun)
VerwijderenTriest.
BeantwoordenVerwijderenGewoon gedicht.
BeantwoordenVerwijderenGeen mens kan ons dorp buiten of binnen
zonder het blik op een kaart vast te pinnen.
Wegens erg langdurige werkzaamheden aan de baan
is omrijden noodzakelijk tenzij men te voet wil gaan.
Op drie verschillende plaatsen liggen wegen opengebroken.
Nergens wordt daar hard gereden, niemand voorbijgestoken.
Tenzij door een zeldzame verloren gelopen wandelaar.
Zich afvragend, wanneer is die troep hier eindelijk klaar?
Niet alleen ons dorp is slachtoffer van de moderniteit.
Ook onze aangrenzende buren vechten dezelfde strijd.
Wanneer de werken voltooid zijn en de wegen terug ontsloten
zal het verkeer als het ware in een nieuwe plooi worden gegoten.
Weg de verweerde bomen langs beide kanten van de baan.
Over rood gekleurd beton kunnen we naar de toekomst gaan.
Onheuglijk oude grachten werden verplaatst, andere gewoon gedicht.
Het werden graven van betonnen buizen met daarop een paal met licht.
Ja, betonnen verlichtingspalen, maar om naar wat te kijken?
De schoonheid is verdwenen samen met de laatste oude eiken.
Graag gelezen, Elly.
Lenjef
Ik voel met je mee Lenjef. Het is overal hetzelde. Ik heb vernomen dat bij ons hier een architect kennelijk het laatste woord had. Ook al geen natuurliefhebber dus.
VerwijderenOeps!
BeantwoordenVerwijderenLees: zonder de blik op een kaart vast te pinnen.
Weg, de verweerde bomen langs beide kanten van de baan.
Dank je wel voor het waarderen van mijn vrouw haar schilderij, Elly.
Ze gebruikt inderdaad heel vaak plamuurmesjes.
Vriendelijke groeten,
Lenjef