Vanmorgen om kwart voor acht stapte mijn kleinzoon binnen en gewoonlijk ontbijten we dan samen. Hij heeft er dan al een reisje vanuit Markelo opzitten en omdat hij af en toe pas later naar school hoeft hebben we het even heel gezellig samen.
Hij is tegenwoordig ook heel geïnteresseerd in fotograferen en dat doet hij niet onverdienstelijk. Dat doet mijn 'oude hart' goed.
Alle activiteiten die daarna mijn dag vulden zorgden ervoor dat ik nu voor pampus achter compie zit. Ik hoop dat ik morgenochtend op tijd klaar ben voor de Yogales van 9.00 tot 10.00 want ook daar verheug ik me toch wel weer op.
De kastanjeboom voor ons raam laat alweer haar bloesem vallen.
Dan zal je nu wel slapen inmiddels.
BeantwoordenVerwijderenIs Markelo zo dicht bij Arnhem. En komt hij dan helemaal op de fiets? Hoe oud is hij eigenlijk? Leuk hoor, met oma ontbijten. Maar dat van Pampus begrijp ik toch wel :-)
Prachtige kastanje. Wat kunnen die dingen groot worden. Maria's koertje kijkt ook op zo'n boom. Het lijkt wel een vogeldorp.
Waardevolle reactie op mijn blog. Dank je wel.
BeantwoordenVerwijderenNee hoor, hij komt met zijn ouders die in Arnhem werken hiernaartoe en dan ook weer vanuit school. Een keer in de week overnacht hij hier. Dat is nu vannacht. Ik geniet er zo van. Evenals van die vogeltjes hier rondom en nog zoveel meer goede dingen die me omringen. Een goede basis om in evenwicht te blijven en als een duikelaartje weer overeind te komen bij ongemakken en betrokkenheid.
BeantwoordenVerwijderenAha, ik snap. Wat leuk, zo'n kleinzoon. Ik doe het hier nog even met zoon. Tegenwoordig kookt hij en ik was af. Daarna zitten we achter onze pc, ieder in onze eigen kamer. We zeggen niet veel maar we hebben het onderling toch goed. Dat is fijn. Dochter spreek ik nooit. Als ik de communicatiemotor niet steeds start, gebeurt er niets. Met de rest van de familie heeft ze onenigheid. Ik maak me daar wel zorgen om. Maar tegelijkertijd probeer ik de deur naar haar maar open te houden. Beetje droevig allemaal. Ik probeer geen verwachtingen te hebben.
BeantwoordenVerwijderenDe middenweg Plato, de beste weg denk ik. We kunnen het niet altijd met elkaars beweegredenen etc. eens zijn, maar we kunnen wel op zijn minst betrokken blijven en van de kinderen onvoorwaardelijk blijven houden.
VerwijderenMaar dat gebeurt ook natuurlijk. Dat is het punt niet. Alleen denk ik wel eens. Op deze manier zie ik haar misschien nog een paar keer (als ik naar haar toe kom) en meer zit er niet in. Ik vind dat moeilijk.
VerwijderenJa dat is het ook. Als je een oorzaak weet waar je wat aan kunt doen dan ben je niet zo machteloos. Soms zijn de dingen gewoon zoals ze zijn. Moeilijk dus. En zo lijden we verder en zitten we vast in onze gevoelens en emoties. Plato in de grot :-)
VerwijderenGoedemorgen Elly
BeantwoordenVerwijderenNu is het inmiddels weer maandag na Moederdag.
na de reacties gelezen te hebben zucht ik even zachtjes.....tja sommige relaties met geliefden zijn soms zo gevoelig....brrr ik heb soms dan het gevoel dat ik steeds op eieren loop.Steeds weer krak krak weer mis.Maar goed zo zal een ander zich bij mij ook wel eens voelen.denk ik dan maar.Geloof gewoon elkaars goede wil dan knapt het vaak al een stuk op.
Heb je een fijne zondag gehad?
Misschien ben jij inmiddels weer overeind gekrabbeld, maar hier ligt er nog een voor pampus! Hooikoorts? Of zware verkoudheid in ieder geval beroerd. Begin nu wel een beetje op te knappen gelukkig!
BeantwoordenVerwijderenBeterschap Sagita!!
Verwijderen