Ik kan honderd keer hetzelfde gezien hebben en honderd keer hetzelfde gelezen hebben en plotseling kom ik tot de ontdekking dat er toch nog meer achter dat wat ik erover denk verscholen ligt. Dat ik daar niet eerder opkwam is meestal het resultaat van gewoonten die zo zijn ingebakken, waar ik niet eens meer over nadenk. Allerlei gewoonten hebben, dingen zien en daar etiketten opplakken is 'normaal'. Zonder concepten kan ik niet leven. Ik zou niet weten dat een boom een boom was zonder het etiket boom.
Het ontdekkingsmoment van de meer of andere waarden achter het 'etiket' kan een enorme opening geven en me duidelijk maken dat er meer is dan ik aanvankelijk dacht, alhoewel dat moment van die ervaring niets met denken te maken heeft, maar met bewust worden van het vastzittende denkpatroon. Die ontdekkingstocht is eindeloos en mateloos boeiend.
Om dat onderzoek te kunnen doen is het noodzakelijk me eerst bewust te worden van de ideeën die ik heb vastgezet die tot gewoontedenken zijn geworden, pas wanneer ik die herken is het mogelijk ze los te laten en openingen te creëren. Die nieuwe ideeën zijn niet noodzakelijk blijvend en kunnen altijd weer herzien worden. Dit proces geeft op zich al veel ruimte, energie en blijdschap die vrij komt in de ervaring.
Zo kan ik denken dat ik me naar binnen heb gekeerd omdat ik niet uitga, gewoon van lezen houd of me met mijn eigen dingen bezig houdt en geen prikkels van buitenaf nodig heb, maar is dat zo? Zijn de dingen waar ik me mee bezig houd GEEN prikkels van buitenaf ook al zijn ze misschien minder opvallend dan wat ik mensen om mij heen zie doen?
En ook hier weer: het gaat niet om de antwoorden, of om de discussie of je iets wel of niet zou moeten doen, maar om het proces van bewustwording die de ruimte, rust, de energie, de vrede en blijdschap creëert.
Ik mag zijn die ik ben!
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
▼
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
►
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)
Ik hoor je boodschap Elly, en je hebt gelijk. De prikkels die ik zoek (en vind!) zijn anders van aard. Het zingen van de vogels kan me intens gelukkig maken. De energie van de natuur maakt mijn hoofd leeg. Ik kan totaal opgaan in het lichtspel van plant en zon en mezelf en de tijd totaal vergeten. De grootsheid en de diversiteit van de natuur, waar wij maar een heel klein en heftig overschat radertje van zijn, ervaren, dat is wat mij ruimte, energie en blijdschap geeft.... Op je rug in het gras (nou ja, tegenwoordig tuinstoel) wolken kijken schept ruimte voor nieuwe gedachten en overpeinzingen... En het is waar, het is goed zoals je bent, maar soms zo moeilijk om de ruis van de maatschappij waarin we leven uit te blokken. Niet iedereen heeft daar de ruimte en tijd voor. Ik probeer er nu weer tijd voor te maken, was het haast vergeten, en ik kom weer een beetje bij mijn kern.... Mooie gedachtenprikkels op de dinsdagochtend Elly, dank!
BeantwoordenVerwijderenWat maak je me blij met deze prikkel van buitenaf. :-) Het mag er allemaal zijn hè Miriam. We zijn hier aanwezig en mogen van alles genieten, hoe ruimer hoe beter. Hoe meer je het toe kunt laten hoe meer je ook de ruis toe kunt laten. Het IS er allemaal. Je hoeft niets te blokken, maar soms moet je wat blokken omdat het teveel is en ook dat is goed. Jij bedankt voor je feed back!
BeantwoordenVerwijderenYou're welcome! :))
BeantwoordenVerwijderenDat laatste natuurlijk vanzelfsprekend.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens. Een mens kan zichzelf goed wijsmaken dat hij met zijn innerlijk leven bezig is terwijl hij in feite alleen maar achter iets aanloopt of iets doet dat hij toevallig leuk vindt. Enfin, jij hebt het al mooi verwoord.
Waar ik toch bij blijf stilstaan is dat het leven zelf je van die momenten biedt waar je van kunt zeggen: ha, daar heb je zo iets. Hier ligt een uitdaging op een zinvolle manier naar mezelf te kijken in plaats van meteen terug mijn gelijk te halen. Die momenten krijgt iedereen en het zou goed zijn ze te herkennen. Daar moet je inderdaad aandachtig voor zijn, anders leef je er zo over heen. En tussen die momenten door kunnen we dan ook nog gewoon mens zijn en leuke dingen doen. Maar van tijd tot tijd moeten we er staan, de boot niet missen en de zinvolle uitdaging van het leven aannemen.
Misschien zou jij dit alles anders omschrijven. Misschien zouden anderen het weer anders omschrijven. Maakt niet veel uit, denk ik. Als het voor de persoon zelf maar werkt.
Voor mij is het niet tussen de momenten door zoals ik al in het vorige antwoord schreef Plato.
VerwijderenThere is no way to happiness, happiness is the way.
Op het moment dat je weet dat je niet aandachtig was, ben je het alweer :-)
Maar dat gevoel kan dus voor iedereen anders zijn Elly.
VerwijderenPrachtige vlinder heb je bij je verhaal gezet en ik ga straks het nog eens lezen
BeantwoordenVerwijderenDag