zaterdag 5 mei 2012

Bevrijdingsdag


Zoals Plato al schreef in een van de reacties: er gaan heel wat discussies op blogs over dat gezamenlijk herdenken. Hoe denk jij daarover Elly?



Vandaag Bevrijdingsdag.
Maar wat is een Bevrijdingsdag als we vast zitten in oude wonden? Is er dan innerlijke vrijheid?
Daarmee wil ik niet zeggen dat er aan die open wonden zonder heling voorbijgelopen moet worden.
Er zijn zoveel blokkades, beperkingen en onoverkomelijke frustraties voor velen van ons die als kind genadeloos zijn  beschadigd. Zij hebben het niet eenvoudig om het verleden achter zich te laten. Vaak is het individueel onmogelijk geworden. Gelukkig kan een enkeling zich daarbovenuit worstelen en daar kan ik heel blij van worden. Het maakt ook duidelijk dat er een mogelijkheid is om het ergste te boven te komen en weer open naar de hele wereld te kunnen kijken. Het verleden achter je te laten en te leven vanuit een open NU.

Een tijdje geleden zag ik een reportage hoe men daar in Indonesië mee omging, met de ellende die wij als Nederlanders daar hebben aangericht. Als vanzelfsprekend had het een plek gekregen en leefden de slachtoffers in vrijheid verder. Zo zijn er meer voorbeelden.

De enige manier om te leren zwemmen is van de kant afspringen waaraan je je vastklampt. Maar wie garandeert je dat je niet verdrinkt? Angst om jezelf te verliezen is één van de grootste obstakels. Dat geld niet alleen voor oorlogswonden, maar voor veel andere zaken in ons leven. Er is heel veel moed nodig om daar doorheen te prikken. Het is maar de vraag of dat in een leven haalbaar is wanneer je zwaar beschadigd bent.
Ik zou iedereen die moed toe willen wensen om boosheid, frustratie, diep gewortelde zware emoties los te laten. Verder dan wensen kom ik niet want springen moet je zelf. De ervaring alleen kan je vertellen dat je verder leeft en het mogelijk is vanuit een ander perspectief naar iets te kijken waardoor er wezenlijk iets verandert en er meer innerlijke vrijheid ontstaat. Je kunt zwemmen.

We kunnen elkaar in openheid de ruimte, de liefde en vrijheid geven om te leren zwemmen, misschien wel met zwembandjes in het besef dat het niet voor iedereen mogelijk is over beperkingen heen te stappen.

Vaak is het moeilijk een middenweg te bewandelen waar beide partijen ongeschonden uit de bus komen. Maar met wederzijds respect moet het lukken. Alles verandert voortdurend ook onze emoties rond alle voorbijgaande zaken. Daarmee leren leven en ook de veranderende emoties toelaten, dat is een begin van innerlijke vrijheid. Dat is waar ik voor staan wil.



Beperking

1 opmerking:

  1. Ik denk dat jij het hier optimaal beschrijft.

    Tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat zo'n houding voor de rechtstreekse slachtoffers vele bruggen te ver is. Velen zullen dit leven hebben verlaten met een onverwerkt verleden. Daar moeten we begrip voor hebben en dat is er ook. Toch is het ook goed dat deze discussie gevoerd wordt als een eerste aanzet tot...

    Enfin, we zijn het wel eens, denk ik. Vastklampen aan 'rechtmatig' verdriet zorgt maar voor één ding: dat je in cirkeltjes van verdriet blijft ronddraaien.

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...