evenwicht is slechts even wankel evenwicht is t meestal, inherent aan leven je kunt wel eens bewust evenwicht beleven wanneer je je buiten/ boven de polariteit weet te stellen, soms gebeurt dat "zomaar" of soms als je je er op toelegt. momenten van genade.
Ik kan me daar helemaal in vinden. Toch denk ik wel, gebaseerd op mijn ervaring, dat je door bewustwording en ´oefening´ de stabiliteit kunt uitbreiden en verbeteren.
oefenen we niet eigenlijk altijd aldoor, gewoon door te bestaan. behalve diegenen die expres hun groei/ ontwikkeling tegenwerken, lijkt het... maar ook dat kan als tijdelijk "noodzakenlijk" zijn als onderdeel van die groei/ontwikkeling.
Dat bedoel ik wel Novelle, maar het probleem is dat we daar (bijna) nooit zitten en ons door emoties en indrukken mee laten voeren. Maar dat wil niet zeggen dat alles hetzelfde is en vlak. Het gaat over een stabiliteit van binnenuit. Van waaruit je kunt leven en handelen en in aandacht onze weg bepalen. Etty Hillesum is daar o.a. een groot voorbeeld in.
Ieder mens is natuurlijk anders, maar voor mij was er toch een 'methodiek' nodig om me meer bewust te worden en aandachtiger te zijn. De chaos verdween niet vanzelf en nog heb ik oefening nodig om althans eerder de knop om te draaien en meer inzicht te krijgen in mijn functioneren, niet mee te gaan met alle indrukken en emoties. Door die groei, ben ik ervan overtuigd dat een mens tot meer in staat is dan hij/zij denkt. Dus daar denk ik fundamenteel anders over. dan jij beschrijft. Gewoon bestaan wil nog niet zeggen dat je inzicht en aandacht hebt in hoe je functioneert en bent. Daar kun je meer inzicht in krijgen is dus mijn ervaring, waarmee ik niet wil zeggen dat anderen alleen maar op dezelfde manier inzicht en aandacht zouden krijgen. Wat ik wel om me heen zie is dat er zo ontzettend weinig echte aandacht is in deze 'snelle' wereld.
Ach ja, het dagelijks leven is en blijft een voortdurende oefening. We oefenen net zo lang totdat...totdat we ons langzaam beginnen af te vragen waar we heen willen en waar we nou eigenlijk voor oefenen. Soms denk ik wel eens dat ik in feite oefen om ooit in vrede 'over'(dood) te kunnen gaan. En tot die tijd blijf ik iedereen een goed weekend wensen..m'n grappen en grollen,m'n verdriet en eenzaamheid, mijn lichtheid en zwaarmoedigheid delen met een ieder die dat wil en er voor open staat.
Ja Walter. Goed leven goed sterven. Ik denk zelf ook dat je tijdens dit leven de voorwaarde schept voor de ´overgang´ en daarna. Dat houdt voor mij in dat ik heel bewust een traditionele ´mandala´ of sfeer probeer op te bouwen in mijzelf waar ik heenwil en waarin ik ´terug wil komen´. Baat het niet schaden doet het ook niet. Het helpt in het begin het helpt op de weg en het helpt aan het eind. , hier en nu.
misschien is het evenwicht dat vele mensen nastreven gewoon een onbereikbaar iets betekent het in de kosmos niets voor een illusie hebben al velen hun droom opgegeven
evenwicht is steeds wankel, dat kan niet anders ( Yin- Yang)
je kunt wél zoveel mogelijk "in het midden wandelen", Zelf doe ik dat bv door geen emoties te zoeken ( ze altijd vermijden kan niet ).
Elly: Het is leuk te merken, hier op jouw blog, door jou oa, dat ik een optimistisch mensbeeld blijk te hebben. dank daarvoor.Ik denk werkelijk dat alles ten juiste leidt uiteindelijk voor ons mensen. ( anders zou die hele bliksemse boel van leven niet in werking zijn, toch?)
Het is fijn om een basis van goede optimistische gevoelens te ervaren waar je op terug kunt vallen hè. Zo'n basis herken ik gelukkig ook in mezelf. Voor mij maakt dat mogelijk ook naar heftige en moeilijke dingen te kijken zonder er (lang)door onderuitgehaald te worden of ze uit de weg te gaan, wat soms natuurlijk ook weleens nuttig is wanneer het over je hoofd dreigt te groeien. Zo merk ik ook dat ik langzamerhand durf te bedenken dat die hele bliksemse boel wel eens aan zijn eindje zou kunnen komen en in feite gebeurt dat al wanneer we reëel merken te zullen sterven. En onze zo zorgvuldig opgebouwde wereld kan ook stil blijven staan door vreselijke omstandigheden 'want altijd vermijden kan niet'zei je al. Ik hoop dan overeind te blijven in mijn eigen midden door me nu al bewust te worden van mijn vasthouden aan denk patronen tijdens heftige emoties. Ik merk dat ik steviger in mijn schoenen komt te staan als het om het verwerken daarvan en de bijbehorende problemen gaat. Dat betekent dus niet in het midden wandelen maar onder alle omstandigheden leren in mijn eigen midden te blijven. Niet onverschillig maar in volle betrokkenheid er te zijn, aandachtig over mijn eigen functioneren. Alle emoties en gedachten als wolkjes voorbij laten drijven. Ze komen en gaan..Veranderlijk als het leven zelf.
Reflexxus, ik denk meer aan een duikelaartje dat altijd weer overeind komt als ik het over evenwicht heb. Dat benadert ook dat yin yang principe beter.
Ach, we praten totaal langs elkaar heen. ik snap wel wat jij bedoelt maar jij schat mijn woorden niet in zoals ze bedoeld zijn. Dit lossen we niet op. met lieve groet, josiene
Daar was ik al bang voor. Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat ik er niet zo van overtuigd ben dat alles ten juiste leidt dan hadden we allang in een paradijs geleeft toch? Eveneens geloof ik er niet in dat de hele bliksemseboel altijd maar blijft doordraaien zoals wij verwachten. Maar dat verschil in denken lost i.d.d niets op. lieve groetjes terug :-)
Het is de kunst om onbevoordeeld bij een ander te lezen. Niet vanuit het eigen denken (dat in de loop der tijd tot weten is geworden) maar vanuit een diepgewortelde behoefte om de ander te begrijpen. Het zou zo maar kunnen zijn dat niet het weten van belang blijkt te zijn, maar het vermogen om je in te leven in andermans gedachten. Dit laatste betekent dat mensen hun stokpaardjes, waar ze zo heilig in geloven, even aan de kant moeten durven schuiven opdat die onbevoordeeldheid een kans krijgt. Daar stokt het in deze wereld, zowel bij de goed- als de kwaadwillenden. De ogenschijnlijke contradictie blijkt dan niet te bestaan. Zoals Jing en Yang elkaar tegendeel lijken te zijn maar in feite op één medaille vast zitten.
evenwicht is slechts even
BeantwoordenVerwijderenwankel evenwicht is t meestal, inherent aan leven
je kunt wel eens bewust evenwicht beleven wanneer je je buiten/ boven de polariteit weet te stellen, soms gebeurt dat "zomaar" of soms als je je er op toelegt.
momenten van genade.
Ik kan me daar helemaal in vinden. Toch denk ik wel, gebaseerd op mijn ervaring, dat je door bewustwording en ´oefening´ de stabiliteit kunt uitbreiden en verbeteren.
BeantwoordenVerwijderenoefenen we niet eigenlijk altijd aldoor, gewoon door te bestaan. behalve diegenen die expres hun groei/ ontwikkeling tegenwerken, lijkt het... maar ook dat kan als tijdelijk "noodzakenlijk" zijn als onderdeel van die groei/ontwikkeling.
BeantwoordenVerwijderengeen idee Elly...ik zou zo zeggen precies in het midden maar dat zul je vast niet bedoelen (glimlach)
BeantwoordenVerwijderenDat bedoel ik wel Novelle, maar het probleem is dat we daar (bijna) nooit zitten en ons door emoties en indrukken mee laten voeren.
VerwijderenMaar dat wil niet zeggen dat alles hetzelfde is en vlak. Het gaat over een stabiliteit van binnenuit. Van waaruit je kunt leven en handelen en in aandacht onze weg bepalen.
Etty Hillesum is daar o.a. een groot voorbeeld in.
Ieder mens is natuurlijk anders, maar voor mij was er toch een 'methodiek' nodig om me meer bewust te worden en aandachtiger te zijn. De chaos verdween niet vanzelf en nog heb ik oefening nodig om althans eerder de knop om te draaien en meer inzicht te krijgen in mijn functioneren, niet mee te gaan met alle indrukken en emoties. Door die groei, ben ik ervan overtuigd dat een mens tot meer in staat is dan hij/zij denkt.
BeantwoordenVerwijderenDus daar denk ik fundamenteel anders over. dan jij beschrijft. Gewoon bestaan wil nog niet zeggen dat je inzicht en aandacht hebt in hoe je functioneert en bent. Daar kun je meer inzicht in krijgen is dus mijn ervaring, waarmee ik niet wil zeggen dat anderen alleen maar op dezelfde manier inzicht en aandacht zouden krijgen.
Wat ik wel om me heen zie is dat er zo ontzettend weinig echte aandacht is in deze 'snelle' wereld.
Ach ja, het dagelijks leven is en blijft een voortdurende oefening.
BeantwoordenVerwijderenWe oefenen net zo lang totdat...totdat we ons langzaam beginnen af te vragen waar we heen willen en waar we nou eigenlijk voor oefenen.
Soms denk ik wel eens dat ik in feite oefen om ooit in vrede 'over'(dood) te kunnen gaan.
En tot die tijd blijf ik iedereen een goed weekend wensen..m'n grappen en grollen,m'n verdriet en eenzaamheid, mijn lichtheid en zwaarmoedigheid delen met een ieder die dat wil en er voor open staat.
Ja Walter. Goed leven goed sterven. Ik denk zelf ook dat je tijdens dit leven de voorwaarde schept voor de ´overgang´ en daarna. Dat houdt voor mij in dat ik heel bewust een traditionele ´mandala´ of sfeer probeer op te bouwen in mijzelf waar ik heenwil en waarin ik ´terug wil komen´.
VerwijderenBaat het niet schaden doet het ook niet. Het helpt in het begin het helpt op de weg en het helpt aan het eind.
, hier en nu.
Onstabiel evenwicht
BeantwoordenVerwijderenmisschien is het evenwicht dat vele mensen nastreven
gewoon een onbereikbaar iets
betekent het in de kosmos niets
voor een illusie hebben al velen hun droom opgegeven
Graag gelezen, Elly.
Lenjef
Mooi Lenjef. Ik vind het mooi dat je zo origineel reageert.
VerwijderenPerfectie bestaat niet, dat is een illusie hè, maar er is wel altijd ietsje meer mogelijk.
evenwicht is steeds wankel, dat kan niet anders ( Yin- Yang)
BeantwoordenVerwijderenje kunt wél zoveel mogelijk "in het midden wandelen", Zelf doe ik dat bv door geen emoties te zoeken ( ze altijd vermijden kan niet ).
Elly: Het is leuk te merken, hier op jouw blog, door jou oa, dat ik een optimistisch mensbeeld blijk te hebben. dank daarvoor.Ik denk werkelijk dat alles ten juiste leidt uiteindelijk voor ons mensen. ( anders zou die hele bliksemse boel van leven niet in werking zijn, toch?)
Het is fijn om een basis van goede optimistische gevoelens te ervaren waar je op terug kunt vallen hè.
BeantwoordenVerwijderenZo'n basis herken ik gelukkig ook in mezelf. Voor mij maakt dat mogelijk ook naar heftige en moeilijke dingen te kijken zonder er (lang)door onderuitgehaald te worden of ze uit de weg te gaan, wat soms natuurlijk ook weleens nuttig is wanneer het over je hoofd dreigt te groeien. Zo merk ik ook dat ik langzamerhand durf te bedenken dat die hele bliksemse boel wel eens aan zijn eindje zou kunnen komen en in feite gebeurt dat al wanneer we reëel merken te zullen sterven. En onze zo zorgvuldig opgebouwde wereld kan ook stil blijven staan door vreselijke omstandigheden 'want altijd vermijden kan niet'zei je al. Ik hoop dan overeind te blijven in mijn eigen midden door me nu al bewust te worden van mijn vasthouden aan denk patronen tijdens heftige emoties. Ik merk dat ik steviger in mijn schoenen komt te staan als het om het verwerken daarvan en de bijbehorende problemen gaat. Dat betekent dus niet in het midden wandelen maar onder alle omstandigheden leren in mijn eigen midden te blijven. Niet onverschillig maar in volle betrokkenheid er te zijn, aandachtig over mijn eigen functioneren. Alle emoties en gedachten als wolkjes voorbij laten drijven. Ze komen en gaan..Veranderlijk als het leven zelf.
Reflexxus, ik denk meer aan een duikelaartje dat altijd weer overeind komt als ik het over evenwicht heb. Dat benadert ook dat yin yang principe beter.
VerwijderenAch, we praten totaal langs elkaar heen. ik snap wel wat jij bedoelt maar jij schat mijn woorden niet in zoals ze bedoeld zijn. Dit lossen we niet op.
BeantwoordenVerwijderenmet lieve groet,
josiene
Daar was ik al bang voor.
VerwijderenIk wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat ik er niet zo van overtuigd ben dat alles ten juiste leidt dan hadden we allang in een paradijs geleeft toch? Eveneens geloof ik er niet in dat de hele bliksemseboel altijd maar blijft doordraaien zoals wij verwachten.
Maar dat verschil in denken lost i.d.d niets op.
lieve groetjes terug :-)
jij vatte het als hier en nu op. ik bedoelde: uiteindelijk...dus door de eeuwen heen. ik heb daar verder geen voorstelling bij.
BeantwoordenVerwijderenHet is de kunst om onbevoordeeld bij een ander te lezen. Niet vanuit het eigen denken (dat in de loop der tijd tot weten is geworden) maar vanuit een diepgewortelde behoefte om de ander te begrijpen. Het zou zo maar kunnen zijn dat niet het weten van belang blijkt te zijn, maar het vermogen om je in te leven in andermans gedachten. Dit laatste betekent dat mensen hun stokpaardjes, waar ze zo heilig in geloven, even aan de kant moeten durven schuiven opdat die onbevoordeeldheid een kans krijgt. Daar stokt het in deze wereld, zowel bij de goed- als de kwaadwillenden. De ogenschijnlijke contradictie blijkt dan niet te bestaan. Zoals Jing en Yang elkaar tegendeel lijken te zijn maar in feite op één medaille vast zitten.
BeantwoordenVerwijderen