Vaak probeer ik me bewust te zijn van het moment dat ik wegzak en in slaap val. Dan is er een mogelijkheid, voordat ik in slaap val mij weer bewust te worden van wat zich tijdens die overgang tussen slapen en waken afspeelde en ik herinner me de gedachten die steeds minder tastbaar, onlogischer en subtieler worden voor de waarneming. Die vage, nauwelijks waarneembare spinsels hebben, zo lijkt het, bijna niets meer met mijzelf te maken . Op dat moment is er volkomen vrede en rust in mijn geest. Ik zorg ervoor dan nog bewust aanwezig te blijven tot de slaap me overvalt. Dan is er geen bewuste waarneming meer. Als dat 'voorspel' overgaat in slaap is er niets. Of niet iets, want ik ben er nog wel maar onbewust. Wanneer de hersenen volkomen stil zijn voor de waarneming en vanuit dat 'niet iets' weer overgaan in een droom of in het weer wakker worden de volgende ochtend is er geen herinnering aan dat niet iets. Slechts de droom is iets dat ik me, niet eens altijd, kan herinneren. Die totale onbewuste en bewuste staat van dag en nacht rolt als vanzelfsprekend aan ieder mens voorbij. Het is zijn persoonlijke universum van bewustzijnstaten.
Dat oppoppen van een droom of het wakker worden vanuit dat niet iets, de onbewuste staat van zijn waarin wel alles aanwezig is maar ongekend is, doet mij denken aan de documentaire die ik zag van Hawkins die stelde dat de Big Bang van het grote universum uit het volkomen niets is ontstaan. Daarvan is ook in de Geheime Leer van H.P. Blavatsky sprake, als het niet iets, het onbewuste dat uit het niet iets tevoorschijn komt en zich herhaalt als in een eeuwigdurende ademhaling.. Komende en gaande in cirkels van duur. Ook dat universum heeft een komen en gaan. Al is dat voor ons zo onaanwijsbaar groots dat het bijna niet te bevatten is.
Ik ben ervan overtuigd dat de manier waarop het dagelijks leven wordt ingevuld dit menselijke nachtelijke proces kan beïnvloeden, want als ik voor het slapen gaan een heel onrustige dag heb erg druk ben en er geen aandacht aan heb besteedt om in mijn middelpunt te verblijven, met mijn gedachten constant op de loop dan val ik ook al draaiend en kerend rusteloos in slaap met misschien ook onrustige dromen.
Zo is Zijn en Niet Zijn van het persoonlijke leven evenals het hele universum in gote en kleine cirkels gevat.
Ik veronderstel dat sterven en de cirkelgang van levens een zelfde soort proces is. Zo zullen leven en sterven elkaar ook beïnvloeden, zoals onze dag de nacht projecteert. Eveneens zal het hele doen en laten van de mens zijn uitwerking op het universum niet missen.
Als dat allemaal met elkaar verbonden is, wordt ons klein menselijke doen en laten plotseling heel belangrijk en dragen we een grote verantwoordelijkheid.
Gelek Rimpochee schreef een boek over goed leven en goed sterven, Voor de dood niet bang. Hoe je dit proces kunt leren beïnvloeden.
Interessant! Nog even gekeken naar dat boek van Gelék Rimpochee. of er een digitale versie van was. Nee dus. En ik geloof niet in reïncarnatie, maar goed dat is misschien minder belangrijk. Het leven voor de dood is voor iedereen hetzelfde.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn grote dingen die je hier aanroert. Daar zou je over willen praten, omdat ze veel oproepen. Dood en slaap ('Tot ist ein langer Schlaf' zongen we vroeger) Zijn en Niet Zijn. Het zijn begrippen waarin je kunt denken en communiceren, omdat een mens daar blijkbaar ervaring mee heeft (ook een voorstelling van iets maken is wat mij betreft een ervaring) Het onder woorden brengen ervan, ook van de vragen die daar dan weer aan vastzitten, kan de waarneming aanscherpen.
BeantwoordenVerwijderenMaar Elly, je weet helemaal niet of er een overeenkomst is tussen dood en slaap.
BeantwoordenVerwijderenvanaf ònze kant, onze kleinmenselijke gemeenschappelijke werkelijkheid líjkt het alleen zo als we er tegenaan kijken:"O, zou ie slapen of is ie dood?" constateren wij dan dommig.
Over je stukje denk ik na, Elly. Want er staat nogal wat. Eergisteren moesten wij onze poes laten inslapen. Een droef gebeuren want ze heeft 14 jaar in ons gezin geleefd als een lief vriendinnetje. De dierenarts gaf haar 2x een prikje en het leek alsof ze rustig ging slapen. Maar net voor die tijd keek ze mij, vanuit een onrustig liggen, plotseling aan. Ik streelde haar en toen ging ze in de slaaphouding liggen. Zo is ze gestorven.
BeantwoordenVerwijderenHet was zo dichtbij Elly, en nog weet je het dan niet, zo dacht ik. We denken en zeggen dat we het weten maar in feite zijn het aannames. De gedachte dat ze gewoon in slaap viel, troost me wel. Maar toch, maar toch, wat gebeurde er in die paar tellen dat ze me aankeek? Wat voelde, wist ze toen?
Sagita zegt: Het leven voor de dood is voor iedereen hetzelfde. Ook daar denk ik over na. Is dat zeker? Of nemen we, ook hier, maar al te graag dingen aan en als we elkaar dat bevestigen dan IS het zo.
Maar hoe kunnen we het werkelijk weten en is het belangrijk om te weten? Of krijgen we net voldoende te horen om onze verantwoordelijkheid in het leven te kunnen oppakken?
Ik denk na... maar er komen steeds meer vragen dan antwoorden.
over aannames. ook ik ontkom daar niet aan. zo heb ik aangenomen dat alle mensen hetzelfde doormaken, ik bedoel daarmee op de eeuwige route van A naar Z.( door vele levens en tussenstoppen heen) maar dat de feitelijke omstandigheden van een ieder steeds verschillen en er anders uitzien ( al naar gelang van de individuele acties en van de reacties op de aangereikte leergang des levens.
BeantwoordenVerwijderenmaar als nu iemand vraagt: dus jij gelooft in Karma, lot en kans en aan God en aan reincarnatie dan zeg ik nee.
maar zonder een klein aantal( inwisselbare/ tijdelijke) aannames kan ook ik niet.
Ik weet niets refelexxus, ik onderzoek en dat hebben er veel meer gedaan daar zijn boeken over geschreven (Slapen, dromen sterven- ISBN 90-71886-12-3) en Pim van Lommel met zijn boek Eindeloos bewustzijn, deed daar onderzoek naar. Ik probeer voor mijzelf conclusies te trekken op basis van eigen ervaring en de ervaringen van anderen.
BeantwoordenVerwijderenDoor de eeuwen heen op basis van die ervaringen zijn veel waardvolle dingen gezegd en geschreven.
In het Boeddhisme wordt daar veel mee gedaan.
Ik denk dat jij en ik, in alle vriendelijkheid, gescheiden zijn, Elly. Ik geloof de interpretaties niet die ik mijn eigen grensoverschrijdende ervaringen zou kunnen meegeven. laat staan dat ik een waardeoordeel of richting toeken aan wat een ander ( hoe interessant of bekend ook) zegt/ schrijft over eigen ervaringen en die van anderen.
BeantwoordenVerwijderen""ik set per seconde mijn mind"" ( in slecht nederlands gezegd) daar gaat het volgens mij om , hoe je per seconde bewust innerlijk gericht bent... tijdens de wasmachiene uithalen.
natuurlijk zijn er vele jaren aan vooraf gegaan ( van lezen en overwegen ) voor ik tot deze levensinstelling besloot. ((Eenvoud, het kenmerk van het ware.((ik ben gewoon oud en in zekere zin klaar met zoeken!? dat zou het kunnen zijn, een kwestie van een andere (leeftijd-) fase.
dàg!, josiene
Ik lees met belangstelling, ook de reactie en ik probeer mijn gedac hten te ordenen.
BeantwoordenVerwijderenliever reageer ik niet, juist vanwege die ordeloze gedachten.
Voor mij sluit het één het ander niet uit Reflexxus. Mindfullness is voor mij ook een eerste vereiste, maar mijn nieuwsgierigheid hoeft daar niet onder te lijden en gaat daar prima mee samen. Dus raakvlakken zullen we denk ik wel hebben.En mocht je het daar niet mee eens zijn, prima, alles mag er zijn toch?
BeantwoordenVerwijderenHa mussie. Leuk dat je er ook bent. Ik kom eraan.:-)
BeantwoordenVerwijderen.....ik zie niet helemaal waar dit allemaal over gaat...moet toch kunnen? ( Voor één keer ;-) )
BeantwoordenVerwijderenDus zwaai ik gewoon even!
ZWAAIIIIII