En omdat ik dat ook zo ervaar was ik enkele weken daarvoor al begonnen daar ook vorm aan te geven. Niet aan geluk, maar aan vreugde.
Vreugde zou ik willen determineren als iets dat altijd diep in mezelf verborgen is en met regelmaat aan de oppervlakte komt. Op de momenten dat het er niet is en ik diep weggezonken in de narigheid aanwezig ben weet ik dat het verborgen is en niet verloren is gegaan al lijkt dat soms wel zo te zijn. Er is altijd een draadje dat er verbinding mee maakt waardoor ik weet dat het er is. Zelfs wanneer ik in het diepe duister van moeilijke omstandigheden aanwezig ben kan het plotseling in onvoorstelbare heftigheid naar boven komen en uit het zich als een onvergetelijke ervaring van heelheid.
Door het dunne draadje dat altijd aanwezig is en de ervaringen in mijn leven word ik een danser in licht en donker.
Acrylverf op doek.
70 x 100
Enkele jaren geleden schilderde ik over hetzelfde onderwerp
50 x 70
prachtig schilderij Elly, laatst plaatste je het ook al? je bent wel vooruitgegaan he! ook mooi logje, misschien heb ik er later woorden voor.
BeantwoordenVerwijderenLaatst was het nog niet af en stond het op de ezel hè Margreet. Dank voor je complimentje.
BeantwoordenVerwijderenJezelf beperkingen opleggen in het schilderen en toch tot uitdrukking brengen wat je wilt, is niet minder maar soms zelfs meer en betekent dus ook niet dat je vooruit bent gegaan als je iets meer uitwerkt.
Weglaten is vaak moeilijker. Ze zeggen vaak het is de kunst van het weglaten.
O elly ze zijn subliem en dit ervaar ik juist door het verhaal wat je erbij schreef.
BeantwoordenVerwijderenoh ja, dat was ik even vergeten Elly :)
BeantwoordenVerwijderenFijn Novelle dat je het zo meevoelt en ziet.
BeantwoordenVerwijderenDansend door het leven! Vooral de onderste vind ik erg mooi! Subtiel!
BeantwoordenVerwijderenVreugde en te-vredenheid zit ook in mijn genen: godzijdank.
BeantwoordenVerwijderenIk denk wel es aan mensen die eeuwig depressief zijn. (kun je niets aan doen).
Het lijkt me een regelrechte ramp.
Die ene keer dat ik dan wel eens in de put zit, wat zelden voorkomt, denk ik: dat zal je altijd gebeuren...
Ziet er goed uit, Elly, je schilderij!
***
Dus dat is vreugde. Ik had daar nog nooit zo over nagedacht. Wat is het verschil tussen vreugde en geluk. Wat is een definitie van die twee. Welk voorbeeld zou je daar van kunnen geven. Ik denk er nu al een heel tijdje over na en ik weet het niet. Wat zou ik daar graag eens een beschouwing over lezen. Dus niet dat er een verschil bestaat maar wat dat verschil nu precies is.
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet Plato of DAT vreugde is. IK determineer het zo.
BeantwoordenVerwijderenHet is me wel duidelijk dat geluk niet duurzaam is en het is eigenlijk de andere kan van de medaille die lijden heet. Juist omdat het altijd weer verdwijnt is het eigenlijk lijden. Vreugde benaderd voor mij een klein tikkeltje meer de duurzaamheid vanwege het weten dat het er is en niet of misschien iets minder afhankelijk van uiterlijke oorzaken.
Anselm Grün schreef een boekje: De hemel begint in jezelf. Een prachtige beschouwing. Voor mij komt vreugde daar dichter bij dan geluk. En het is misschien een flauwe weerspiegeling van 'gelukzaligheid'. Dat af en toe als een 'heelheidservaring' of zoiets, wordt omschreven.
En uuuuhhhh het is gewoon MIJN verhaal hoor.