Geen hoge contrtasten en laatste lootjes

 Heerlijk weer...

Nou ja voor een ding is het in ieder geval heerlijk. Voor mijn ogen. Geen last van hoge lichten en harde contrasten. Dat kijkt zoveel aangenamer en het lijkt alsof ik daardoor ook echt beter zie. Ik ben toch zo benieuwd hoe het na de operatie van de 31ste zal zijn. 

Ik schiet al lekker op met de lay out maar als alles er grof instaat komt het echte werk pas en de laatste lootjes en zoals dat heet, die wegen het zwaarst. Want ook de website moet nog bijgewerkt.  Dan denk je dat je bijna klaar ben maar dat is echt niet zo. 

Dat vond ik vroeger ook al met de afwas hihihi het bestek was het laatste en vaak nog het meeste werk terwijl ik dacht dat ik bijna klaar was en dan alles nog opruimen.

Druk met lay out

 Ja het is binnen.

Alle gegevens voor het nieuwe boekje voor het programma van de Theosofische vereniging.

Al jarenlang verzorg ik dat boekje voor Arnhem en al kom ik er zelf de laatste jaren niet meer, ik heb veel te danken aan de cursussen en contacten waar ik van hoop te hebben geleerd. Alhoewel ik soms denk, ik leer het nooit. Helaas . Maar ook dat mag er zijn.

Alles is natuurlijk weer aangepast zoals overal maar daar heb ik weinig weet van en dat is goed.

Dus voorlopig ben ik even onder de pannen met de lay out en de website.

The giants awake

 Uit Amerika kreeg ik, geinspireerd op mijn kleurgebruik en schilderijen, een sprookje toegestuurd over geweldadige en beangstigende tijden. Een moeder en kind gaan op weg om de bomen te hulp te roepen en deze ontwaken,schieten te hulp en vernietigen alle wapens en ellende. Een prachtig beschreven verhaal.

Dat inspireerde mij weer zowel voor abstract werk alsook voor het onderstaande. 

Op dit moment is het niet mogelijk de kleine figuurtjes een beetje uit te werken. Hopelijk wel na de staar operatie van de 31ste.

We zullen zien.

Geen probleem

 Ik voel me zo lekker. Als er dan een periode is dat ik weinig of geen last van de darmen heb en ik zit in mijn kamer op de bank rond te kijken met allemaal herkenbare spullen om me heen waar ik alle kanten mee op kan. Een  plek in de kamer vrijgemaakt om te kunnen schilderen wanneer ik daar zin in heb. Een coputer om met mijn fotootjes te expirementeren. Een tablet om te lezen want boeken hebben vaak te kleine letters voor mijn slechte ogen. En op de tablet kan ik ook allelei andere leuke dingen doen. Een heerlijk bed in de slaapkamer om op te slapen. Niet meer 's morgens om 5.30 uur mijn bed uit en opstaan wanneer ik wil. Niemand achter me aan die me allerlei opdrachten geeft.

En  zo kan ik nog wel even door gaan. 

Voor hetzelfde geld was ik op 2 of 3 jarige leeftijd al overleden na een nieroperatie waardoor ik maar een nier heb. 

Conclusie ik heb een pracntig leven, heb in veel jaren veel meegemaakt en ik heb het geluk gehad er uiteindelijk dit van te kunnen maken. 

Ik voel me een 😇 mens.

Dat diepgewortelde innerlijke goede basis gevoel zou ik iedereen toewensen. En als het kon nog een onsje meer.🤣 

Daar kan geen probleem meer tegenop.