Tweede pinksterdag

Gewoon een beetje helemaal niks. Ik ik heb de laatste dagen wat geschilderd en we zijn niet meer op stap geweest. Er zitten nog heel veel foto's in mijn mappen en terwijl ik er zo doorheen blader gooi ik regelmatig weer opnamen weg, Wat heb ik veel bewaard. Veel te veel. Het wordt hoog tijd dat de bezem er doorheen gaat.  Daar maak ik geen extra werk van maar doe ik op het moment dat ik erdoor blader en bedenk 'tja, hier doe ik echt niets mee' of  'dat is de zoveelste dubbele foto waar ik de beste uit wilde zoeken.'

Met kleding is dat heel wat lastiger. Dat gaat niet weg met een muisklik. Sommige dingen heb ik jaren niet aan gehad en toch blijft het maar hangen. Gewoon omdat ik er toch veel plezier mee had. Op dit moment ontbreken me dan de combinatie mogelijkheden. Maar zo plots komt er weer wat tevoorschijn weer ik weer veel plezier mee heb. En zo hangt mijn kast dus vol en zou ik in geen jaren nieuwe dingen hoeven kopen ware het niet dat...

O O wat is een mens toch een raar iets. Dat hebbe hebbe hebbe zit er lijkt het gewoon ingebakken. Is het niet voor kleding dan is het wel voor iets anders waar je je mee bezig houdt.  Nou ja, zolang het geen MUST is en je er ook weer makkelijk van los kunt komen, valt het misschien nog wel mee. Voor mij geldt,
Als het maar niet het belangrijkste is waar ik me mee bezig houdt. Er is zoveel dat veel belangrijker is. En dat ligt ook voor iedereen weer ergens anders.

Wat is er nou ECHT belangrijk?

Voor een slak is dat zijn eten en zijn huisje denk ik.

winden waaien

Als de wind bomen
Geselt, waait het blad naar waar
Het wordt geblazen

Er in en uit lopen

We hebben de laatste tijd al heel wat uurtjes in Burgers Bush doorgebracht met ons fototoestel. Handig met een abonnement je loopt erin en eruit net wanneer je er even tijd voor hebt.  Dat betekent dat we nooit het hele park in een keer bekijken. Het grappige is dat er altijd wel iet gebeurt of iets bijzonders te zien is. De ene keer is er geen foto te maken van neusbeertjes omdat ze in geen velden of wegen te bekennen zijn en de andere keer staan ze een moment op hun achterste poten.

Ze zijn gehuisvest in het nieuw aangelegde gedeelt tamelijk voorin het park en hebben hun domein tussen de aapjes.

Een heel bijzondere opname kon ik maken toen we een reiger langs een gracht zagen foerageren.  Als uitheemse vogel en gast snoept hij graag mee van de mogelijkheden in het dierenpark. Wat een vangst, Niet alleen voor de reiger maar ook het snapshot.

In de laatste rondgang die we afgelopen maandag maakten werd ik op diezelfde plek gefascineerd door de prachtige oeverbegroeiing vlak voor mijn neus.

Er stonden prachtige planten waaronder orchideeën en er vlogen verschillende libellen rond. Dus je hoeft er niet alleen heen te gaan voor de dieren in gevangenschap. Het park is zeer gevarieerd. Als je het maar zien wilt.

Ik ben er helemaal uitgeraakt. Waaruit.
Nou, uit het stukjes schrijven in deze blog. Veel vaker ben ik tegenwoordig te vinden op Facebook. En het kan nog korter. door alleen maar fotootjes te plaatsen op Instagram die dan weer makkelijk gedeeld worden op FB. Daar komt weinig schrijfwerk aan te pas.

Op zich niets mis mee want ik vind het leuk om mijn schilderijen en werkstukken te delen en te laten zien. Maar als ik eens even terug blader in mijn Magazijn archieven vind ik het heel leuk om te zien hoe het schrijven mij ook heeft geboeid.

Het blog wordt niet meer zo intensief bezocht en dat vind ik geen probleem. Uiteindelijk doe ik alles wat ik doe omdat ik het gewoon leuk vind en als een ander dat ook vind, prima maar niet noodzakelijk.

Er zijn zoveel onderwerpen waarover ik zou kunnen en willen schrijven. Wie weet, geef ik me daar ooit wel weer aan over.

😀

Nu maar even een schilderijtje op A4 papier delen. 

Schilderen mijn lust en leven