dinsdag 16 september 2014

Rupsen en reïncarnatie

Net zoals een rups aan het einde van een grasspriet reikt naar de volgende spriet en zich erop trekt, zo reikt de ziel als die een lichaam en onwijsheid achter zich laat, naar een ander lichaam en trekt zich erin.

Upanishads

En op zulke reïncarnatiegedachten kun je dan allerlei fantasiën loslaten. Maar zoals je uit het citaat ook mag concluderen, zijn we kennelijk niet ECHT wijs zolang het lichaam onderdeel is van onze ziel. Die is tijdens het leven onlosmakelijk verbonden met het lijf. Het denken (ook lijfelijk) zit altijd tussen ziel en lichaam en wil ons van alles duidelijk maken wat niets met wijsheid heeft te maken. Vaak zelfs verwarren we ons denken met dat wat ziel zou zijn.

Kunnen we Wijs worden door ons bewust te worden van dat wat we altijd bedenken en alleen ervaren zonder onze doorlopende invullingen van het brein? Zijn we tijdens ons leven werkelijk in staat de ziel te ervaren en te weten wat dat is en inhoudt?
Velen zeggen dat het mogelijk is en hebben dat zelf ervaren omdat ze hun denken onderkennen en zich daar werkelijk doorlopend bewust van zijn. Pas wanneer je je werkelijk van iets bewust bent kun je er iets mee doen en weten dat DAT niet de ziel is.

Als het ons duidelijk wordt dat altijd de hersenen tussen ziel en lichaam inzitten, komen alle fantasieën en meningen die we loslaten op reincarnatie en vele andere invullingen over goed en kwaad en niet te vergeten over onszelf, op losse schroeven te staan. Dan worden ze van generlei belang. Dan gaan er andere waarden een rol spelen.

Misschien kunnen we dan uiteindelijk werkelijk met liefde en mededogen een gedreven en waardevolle levenshouding invullen. Dan is het brein tot rust gebracht en wordt het daar gebruikt waarvoor het nodig is.
Dan is de dood niet meer afschrikwekkend want dan WEET je.


plaatje van internet



donderdag 4 september 2014

Het beeld voorbij

God is dag en nacht, winter en zomer, oorlog en vrede, overdaad en honger.
Heraclitus  ca. 540-480 v.chr.
ALS GOD ALLES IS, IS GOD OOK NIETS
Wat weten we nou eigenlijk?
Helemaal niets.
Met lege handen in het NIET IETS staan.
Me niet meer afvragen of God wel of niet bestaat in een wereld vol ellende en narigheid. Werken aan de dingen die ik heb te doen. Alles naar eer en geweten durven zien en ervaren in mezelf en er zijn voor het geheel. Alles is er, alles mag er zijn. Zowel in mijzelf als in de ander. Niet meer in een kringetje om mezelf heen draaien, in al mijn gedachten, ideeën en fixaties.
Zien wat er om me heen gebeurd en de vrede in mezelf bewaren waardoor ik nergens voor wegloop maar er in alles kan zijn.


'Nazomeren'





maandag 1 september 2014

Rust in de fundatie

Ik ga het wat kalmer aan doen. Ik ben naar de dokter geweest en we gaan eens kijken of er iets aan mijn lijfelijk welzijn te verbeteren valt. Daarom ben ik begonnen veel vrijwillige taken en activiteiten definitief af te zeggen. 
Ik ben het beu, het regelmatig af moeten zeggen met alle gevoelens van frustratie daarover of het tegenovergestelde, door de ellende heen bijten en desondanks toch maar gaan. Tijd voor andere misschien wat meer rustgevend zaken die kunnen als het gaat zonder verplichtingen. Deze maand word ik zeventig en ik wil een beetje met pensioen gaan voor zover dat mogelijk is. 

Vanaf afgelopen woensdag gaat het ook al dagelijks een beetje beter. Dus tijd en de mogelijkheid voor museumbezoek. De Fundatie in Zwolle.



Er werd net een nieuwe tentoonstelling ingericht dus het was niet helemaal op orde maar dat nam niet weg dat ik bijzonder genoten heb,

Er komen O.A. Werkelijk schitterende beelden te staan de komende tijd







donderdag 28 augustus 2014

Egyptisch dodenboek.

In het Egyptisch dodenboek staan prachtige liturgieën en voorgeschreven rituelen die de doden op weg helpen door de onderwereld. Daarbij wordt logischerwijs duidelijk dat hij in zijn leven heeft geleerd waar de liturgieën over gaan. Een prachtig stuk vind ik daar waar Ani zich identificeert met de goden. De opgeheven handen is een houding die vertaald zou kunnen worden naar de houding die wij hebben in gebed. Het wordt gezien bij offeringen en tegenover de goden. Op mijn schildering identificeert Ani zich met de god die licht brengt in de duisternis.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...