Egyptisch dodenboek.

In het Egyptisch dodenboek staan prachtige liturgieën en voorgeschreven rituelen die de doden op weg helpen door de onderwereld. Daarbij wordt logischerwijs duidelijk dat hij in zijn leven heeft geleerd waar de liturgieën over gaan. Een prachtig stuk vind ik daar waar Ani zich identificeert met de goden. De opgeheven handen is een houding die vertaald zou kunnen worden naar de houding die wij hebben in gebed. Het wordt gezien bij offeringen en tegenover de goden. Op mijn schildering identificeert Ani zich met de god die licht brengt in de duisternis.

Gevaarlijker dan je denkt.

Van alle gevaarlijke soorten energie die uit de geest kunnen voortkomen, is een van de gevaarlijkste voor onze tevredenheid de wens dat dingen anders zouden kunnen zijn. Door moeite te doen kunnen we proberen veranderingen aan te brengen in de manier waarop mensen denken of zich gedragen, maar als die poging op verzet stuit, zoals dat vaak zal gebeuren, beginnen ondermijnende chemicaliën de kern van ons wezen aan te tasten. Zelfs de mate waarin we ons eigen karakter kunnen aanpassen is discutabel. Misschien is het enige dat we kunnen doen een actieprogramma opstellen dat ingaat tegen alle neigingen in onszelf waaraan we een grondige hekel hebben.

James Hoover 1943.

Als je het over eigen ervaring hebt en je daardoor weet of iets klopt dan kan ik me hier wel in vinden.

Van beneden naar boven in dit citaat lezend, zie ik werkelijk dat ik dingen in mijn eigen gewoontepatronen heb kunnen veranderen door een goede methodische aanpak en die onderbouwd met een degelijke motivatie. Mede door geduld en een  humorvolle volle aanpak zijn er wel wat gewoontepatronen aan het schuiven en zelfs onderuithalen gegaan. Dat heeft me door de jaren heen veel winst opgeleverd. De inspanningen die ik me getroostte daarvoor leidden tot meer vrijheid.

Ik zou die winst soms graag willen delen met anderen, maar daarvan kom je al gauw terug het wekt vaak alleen maar weerstanden op. 

Op zich is dat voor de eigen ontwikkeling niet zo erg want in de weerstanden van anderen tegen jezelf die je tegenkomt kun je weer je eigen weerstanden ervaren en daar opnieuw geduld en liefdevolle aandacht van leren. Zo rolt het balletje door en is er altijd iets over jezelf te leren in de opbouw naar vrijheid, tevredenheid en liefdevolle aandacht.

Een van de lastigste dingen vind ik: niet in de automatische piloot te schieten door me geraakt te voelen want dat kan diep snijden. 

Dat herkennen en langzaam terug te laten vloeien zonder het gebruik van de 'normale' reactiepatronen is een enorme investering in aandacht maar geeft op den duur een grote ruimte en heel langzamerhand loop je om die valkuilen heen.

Is dat herkenbaar?

En voel je de koker waarin je komt te zitten wanneer je er boos over bent en blijft? Daar heb je alleen jezelf mee. Chemische reacties noemt Hoover het. Maar ze zijn aan te pakken.

zutphen

Goeroe

Het vinden van een Goeroe is een grote weldaad. Zonder hem zijn we verloren, zoals een mot die aangetrokken wordt door de lamp en verbrand in de vlam. Het waanbeeld is de lamp, wij zijn de mot die om de vlam vliegt. Dankzij de wijsheid van de Goeroe worden sommige van ons gered.
Kabir (1440-1518)

Ja ik weet het. Bij velen zullen de haren recht overeind gaan staan. Meestal door publicaties over wantoestanden of eigen ervaringen met mensen die zich als Goeroe opwerpen. Helaas is er daardoor een verkeerd beeld ontstaan over de inhoudelijkheid van een Goeroe. Een leermeester.

Is het niet zo dat we altijd een 'leermeester' nodig hebben. Iemand die weet waar hij/zij over spreekt en de kennis door wil geven? Zonder leermeesters is het leven ondenkbaar. Van jongs af aan worden we al door leermeesters zoals onze ouders en familie opgevoed. En wanneer we dan volwassen worden is het zaak onze eigen afwegingen te maken en dat op te pakken wat heilzaam is en te laten wat verwerpelijk is. Zo krijgen we onderscheidingsvermogen. Ook in het zien van wat een goede of een foute Goeroe is. Zo gauw als iemand je uitnodigt om hem/haar als Goeroe te aanvaarden kun je beter uit de buurt blijven.Het is dan heel belangrijk dat onderscheidingsvermogen te gebruiken en als we dat goed gebruiken kunnen we ons hele leven van een echte Goeroe, die zichzelf NIET zo profileert, blijven leren omdat we dat zelf willen. Want er zijn altijd mensen die van bepaalde onderwerpen meer weten dan dat ik weet en daar kan ik mijn voordeel mee doen.

De leerling kan zijn/haar leraar, Goeroe of Leraar noemen of  het zo aanvoelen, terwijl de ware leraar daar altijd bescheiden over zal zijn en nooit dwingend.

Jammer dat het woord Goeroe door zoveel valse  Goeroes wordt misbruikt.
Daarom past ons een groot onderscheidingsvermogen en dat kunnen we gebruiken.

zutphen

Daar heb je haar weer.

Alle werkelijke wijze gedachten zijn al duizend keren gedacht maar om ze werkelijk tot onze gedachten te maken, moeten we er nog een keer eerlijk over nadenken, totdat ze wortelen in onze persoonlijke ervaring.

Johannes Wolfgang von Goethe.

En reken er maar op dat het wortelen in onze persoonlijke ervaring heel lang kan duren. Het lijkt me dat Goethe daar ook mee geworsteld heeft anders zou hij deze wijsheid niet op hebben kunnen schrijven.
Mijn ervaring is dat ik mezelf regelmatig opmerkzaam moet maken op bepaalde wijze uitspraken en dat ze me maar heel langzamerhand eigen worden. Het is me bijvoorbeeld een gewoonte om te pas en te onpas dingen te zeggen of te antwoorden en wijsheid is vaker zoiets als:

Spreken is zilver, maar zwijgen is goud.

Nou, ga er maar aan staan als dat spreekwoord niet op je lijf geschreven is. Een beetje meer je mond dicht houden als je niets gevraagd wordt alleen al, maar ook als het niet noodzakelijk is iets ergens over te zeggen. Het is zo'n gewoonte om direct overal op te reageren. Gelukkig is het me uiteindelijk na jaren waarin ik altijd weer in dezelfde valkuil trapte, gelukt het iets meer onder controle te krijgen. Soms lukt het me wonderlijk wel en toch wanneer er iets gebeurd dat me echt trickered kost het me altijd weer moeite mezelf een stap voor te zijn en te zwijgen.

Wat ik van zulke dingen uiteindelijk ook leer is: Met humor naar mijzelf kijken (kijk mij nou weer) en geduld met datzelfde persoontje hebben. Het mes snijdt aan twee kanten. Voor mijzelf goed, het geeft meer rust en ik leer mezelf daardoor ook beter kennen met al mijn gewoontepatronen. (Want dat is niet het enige gewoontepatroon) en voor de omgeving minder irritatie (daar heb je haar weer). Alhoewel ik zo af en toe heus wel weer in die valkuil trap.

Het is de kunst om te zeggen wat je bewust wilt zeggen. Het is geen kunst om te reageren.
Zo, wie durft hier nu nog te reageren? ghaghagha