Laat los

Vanmorgen ga ik weer schilderen in het open atelier en ik weet niet wat ik zal gaan doen en hoe het moet gaan. Ik voel me onzeker. We kunnen schilderen wat we willen maar Annemarie geeft een maandopdracht waar ik wel graag aan wil werken maar ik heb er geen grip op. Spelen met kleuren en andersom denken. Niet de eigenlijke kleuren gebruiken maar werken zoals 'De Ploeg' dat deed.  Ik vind het moeilijk en zie het nog lang niet zitten.
Ik kan twee dingen doen. Gewoon mijn eigen gang gaan of me kwetsbaar opstellen en in de ruimte van NIET weten gaan staan en proberen.
Ik overleg met mezelf. Waarom zou ik het mezelf moeilijk maken? Ik schilder toch voor mijn plezier. Maar ja, ik ga toch ook om er iets van te leren. Als ik gewoon mijn eigen ding doe dan wordt mijn ervaring niet verder uitgebreid. Kan ik net zo goed thuis schilderen. Misschien moet ik een onderwerp nemen dat ik al eerder gebruikte en daar andere kleuren opzetten. Me wat meer in de kleurenleer verdiepen. Geen onderwerp gebruiken wat ik bij voorbaat al niet zie zitten en me niet aanspreekt. Maar ja ik ben al zo geobsedeerd door mijn weerstand tegen de moeilijkheden die ik voorzie. Dan is het moeilijk om me nog voor mijn eigen creativiteit open te stellen en een aardige compositie te bedenken. Dat merkte ik verleden week ook al.

Laat los El.
Kijk om je heen en stel je open voor alle mogelijkheden die er zijn. Durf te falen. Je hoeft niets te bewijzen en niets te laten zien. Alles is goed zoals het is. En als je het leuk vind iets te leren moet je er iets voor doen.
Pffff.
Ik ga zo meteen en ben benieuwd wat eruit komt.

Verwonderlijk hoe oude patronen ingesleten zijn en hoeveel aandacht er nodig is om ze los te laten.
Noem dat maar niet hard werken. hihihi.

Aan het werkstuk dat ik verleden week maakte kan ik zien hoe angstvallig vast ik zat
Thuis schilderde ik er nog een dorpje achter om het toch wat te laten lijken.

;-)

De facetten van de diamant.

De mens wordt wel eens vergeleken met een geslepen diamant die vele facetten heeft. Ieder facet is anders en er zijn vele mogelijkheden en kleuren die het licht in prachtige kleuren uiteen laten val, Het licht dat uit één geheel lijkt te bestaan, maar gebroken kan worden en zichtbaar wordt in aparte kleurrijke stralen, die je in ons mensen kwaliteiten zou kunnen noemen en die door de diamant van ons leven stralen.
Een prachtige metafoor die op allerlei manieren gebruikt kan worden om dingen in onszelf zichtbaar te maken. Zo hebben we vele kwaliteiten die allemaal vanuit die binnenste lichtbundel in schitterende regenboogkleuren naar buiten kunnen komen. Het is maar net welke oorzaken en omstandigheden er zijn en hoe de stand van de diamant is ten opzichte van het licht.
Zo kunnen wij ons draaien naar de gewenste stand om de kwaliteiten te laten zien die in ons aanwezig zijn.
Soms worden we door iets speciaals gefascineerd en willen daar meer licht en ruimte aan geven, andere dingen weten we misschien al wel en zijn van zichzelf al duidelijk zichtbaar.
 We kunnen er tot op zekere hoogte voor kiezen waar we ons op willen richten en wat we willen laten zien van de diamant die we zijn. Soms lukt het soms lukt het niet. We kunnen als we willen er wat meer energie instoppen om naar het licht gericht te blijven met dat deel waar we op dat moment voor kiezen en als het niet lukt moeten we nooit vergeten dat er voldoende licht aanwezig is om uiteindelijk de hele diamant te beschijnen die al onze kanten de kans geeft zichtbaar te worden ook al liggen ze aan de onderkant van de diamant verborgen.

plaatje van internet

Gelek Rimpoche

Geplukt van Facebook

Je wordt er zelf blijer van.

Gaan naar de andere kant

Ware compassie stroomt snel alsof we onszelf verwond hadden, maar dan wel zonder afname van onze kracht.
Yukoi Kurasama

Kan ik dat wel? Weet ik wel wat dat is? Doe ik dat? Wend ik niet veel te gemakkelijk mijn hoofd af om wat voor reden dan ook?
Het is goed om te weten dat ik vaak mijn kracht verlies omdat er weerstand is en de liefde voor mijn medemens ontbreekt zodat ik niet in staat ben te omarmen, te doen en te handelen zoals ik zou willen.

Dat geeft een realistische kijk op mijn spirituele ontwikkeling want 'er is geen spirituele ontwikkeling en volwassenheid mogelijk als ik het geestelijke en emotionele lijden  van anderen negeer', is een uitspraak van de Boeddha en 'iedere mogelijkheid aangrijp om compassie te tonen als dat nodig is'.

'Heb uw naasten lief als uzelf' zegt ook Jezus. Sta ik niet nog altijd zelf in het middelpunt van mijn eigen belangstelling en sluit 'lastige' mensen buiten?

Ik kom er niet omheen. Iedere stap in de richting van compassie is goed. Zonder mezelf 'weg te geven' te veroordelen of  schuldig te voelen, gaan op de weg van ontwikkeling met een eerlijke kijk op hoe ik handel en wandel.

Gaan... naar de andere kant.