Foto

Vandaag een crematie van een vriendin.
Droevig maar ook de dood hoort bij het leven, daarvoor hoeven we ons hoofd niet in het zand te steken

en andere levens duren gewoon voort alsof het heel gewoon is.

Dan maar gewoon een foto.

Foto's maken

We hadden allerlei ideeën over het fotograferen tijdens de vakantie en ik had een wat lichter toestel met een enorm zoombereik. Heel mooi om me te kunnen werken.

Maar helaas het werkt niet met mijn slechte ogen. Het oculair is niet groot en helder genoeg. Ook loopt de scherpte voor mij steeds weg en doordat het doorzicht ook nog veel kleiner is dan mijn standaard toestel kan ik maar moeilijk zien waar ik mee bezig was. Heel frustrerend.

Uiteindelijk heb ik toch mijn oude vertrouwde Panasonic FZ 1000 weer gepakt. Het zoom bereik is veel minder maar ik kan er tenminste nog zonder ergernissen mee stoeien en er redelijk goed door zien.

Binnenkort weer naar de oogarts. Helaas heb ik niet het idee dat het erop vooruit gaat. Maar dat is ook niet te verwachten. Als het maar niet te snel veel slechter wordt dan kan ik nog steeds met mooie plaatjes bezig zijn en daar word ik zo blij van.

Deze maakten we vanmiddag in Sonsbeek en nog veel meer

Hervonden computer

Nu mijn computer weer werkt ben ik daar volop mee bezig. Het leek wel of ik opnieuw het wiel uit moest vinden want alles werkt en de laatste maanden, zoniet jaren, heb ik het met heel beperkte middelen moeten doen en deed ik veel op mijn tablet.

Ik heb al mijn foto's  nu weer onder controle en intussen ook alle muziek weer terug gevonden. Het is nu weer leuk om op de computer te werken. Wat ook leuk is dat ik door de makke met dat ding steeds beter het tablet heb leren kennen en daar nu ook alle kanten mee op kan. 

Zo heb ik alle fotootjes van onze reis naar spanje  weer in  het zicht gekregen en ga ik nu verder met de foto.s plaatsen op mijn blog over die spanje reis  in 2015. 

Met windows 10 pro werkt het zo makkelijk, al waren er echt dingen die ik opnieuw uit moest vinden, nu merk ik dat als je de weg weet het inderdaad fijn werkt.  

Voor dit blogje gebruikte ik toch weer even de tablet. Lekker onderuitgezakt op de bank 

Dagkalender

Ik heb zo'n dag kalender waar je iedere dag een blaadje af kunt scheuren. De helft van de tijd vergeet ik daaraan en nu heb ik weer een stapeltje van die mooie uitspraken naast me liggen.

Op de achtergrond staat vaag een mediterend figuur dat een Boeddha voor moet stellen en ook van de teksten ben ik niet helemaal zeker of ze ooit door de levende Boeddha, Sakyamini, zijn uitgesproken. Alles als zoete koek slikken, daar ben ik toch eigenlijk een veel te uitgesproken traditionele Boeddhist voor die geleerd heeft eerst alles te analyseren, dat  te bemediteren en en daarna uit te proberen of het werkt. De basis in de leringen van het  Tibetaans boeddhisme die ik kreeg via Gelek Rimpochee die helaas inmiddels is overleden.
Ik mocht een paar tiental jaren les krijgen in de traditie en daar ben ik heel blij mee. Het is een stevige basis filosofie die vele mogelijkheden in zich heeft.

Het belangrijkste voor mij is de filosofie achter de woorden van de Boeddha die de mens een mogelijkheid geven met het leven, dat vaak moeilijk genoeg is, om te gaan en een weg te vinden in de wirwar van gedachten en emoties die door ons hoofd en hart spoken door rust te vinden en naar de essentie van het leven zelf te kunnen gaan door oefening en kalmte.

Toch maar even zo'n kalenderwijsheid hier plaatsen waar ik zelf altijd veel kanttekeningen bij heb.

'De ander voelt niet minder dan jij'

Toch mooi om over na te denken. Misschien niet minder maar wel anders denk ik.
.
Maar  WAT hij of zij ook denkt, het is voor degene evenveel waard en niet minder waard. Daarom is het zo lastig een ander van jou denken te overtuigen en vaak volkomen onmogelijk.

Blijft de vraag of we de ander dan lastig moeten vallen met onze ideeën en overtuigingen. Als we elkaar in vrede zouden laten  en zoals ik in het vorig blogje schreef, alleen maar zouden luisteren dan zou dat misschien ook heel veel politieke tegenstellingen en oorlogen oplossen. Maar ja, ik weet het, zo simpel is het ook weer niet. Misschien soms wel op micro niveau.

Laten we daar dan maar beginnen, gewoon bij onszelf. En luisteren, aandachtig en en stil zijn.