De tijd staat stil.
Ik liet er een nieuwe batterij in doen
Maar ze verzuimden te controler of het uurwerk nog leefde
Was die mislukking mijn verantwoordelijkheid? Had ik kunnen weten dat het uurwerk na jaren ongebruikt in de kast de moed had opgegeven? Het is een mooi klokje met een zwarte wijzerplaat. Het bandje is me wat te groot geworden nu ik geen suiker meer misbruik.
Ik laat me verleiden tot leven buiten tijd nu de wijzers niets meer te vertellen hebben.
Verlies heeft twee kanten
wat zou het leuk zijn geweest als mijn vader dit mee had kunnen maken. Onzin natuurlijk want alles gaat voorbij maar het is wel opmerkelijk hoe ik als dochter door de jaren heen onder allerlei verschillende omstandigheden toch weer terecht ben gekomen bij een sfeer die me zo aan mijn kinderjaren doet denken en hoe is het mogelijk dat er op een of andere manier een doorgaande lijn in zit.
Het lijkt nu een beetje op een abracadabrra verhaal hierboven maar door alle pareltjes vn mijn leven heen lijkt dan toch weer een gouden draatje te lopen.
Mijn vader hield erg van mororen en we hadden in mijn kindertijd een Pantner waarop ik met een leren jasje en een wit linnen kapje op tussen mijn ouders in met een extra kussentje op het puntje van de duozit en later in een zelfghemaakt prachtig zijspan toertochtjkes maakte op warme zondagen. En zelfs waren we kort na de oorlog al op het cicuit in zanvoort. Ik herinner mij het praten over de Tarzanbocht en hoe we op een duintop zaten en warm dat het was!. Papa was altijd met zijn uitvindingen voor zuinige mototen bezig in zijn keldertje en kreeg op zijn vindingen uiteindelijk in de jaren 50 een octrooi met een rood lintje.
Als hij geweten had dat nu zijn achterkleinzoon hier bij ons naar Max Verstappen zit te kijken samen met mijn lief dan weet ik zeker dat hij er graag bij geweest zou zijn. Wat zou hij daarvan genoten hebben. Mijn kleinzoon die volop geinteresseerd is in mototsport en zelf op een ducati rijdt die nu samen met mijn lief hier enthousie zit te kijken naar wat zich in Zandvoort afspeelt
Daar moest ik even aan denken.
Ik houd me intussen met dit blogje bezig en geniet van de omstandigheden.
En ik dacht nou ja het is geen panter.
En in Den Bosch maakte ik ook nog een foto van dit monument. Thuisgekomen zocht ik de info erbij.
Het Zwanenbroedershuis is in 1965 als rijksmonument opgenomen in het Monumentenregister. Sinds 2005 is er een museum gevestigd, dat koorboeken, altaarstukken en andere voorwerpen toont uit de geschiedenis van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap. Het wordt daarnaast nog steeds gebruikt voor bijeenkomsten van de leden van de broederschap.
https://zwanenbroedershuis.nl/
Mijn lief wilde een nieuw speeltje voor zijn muziek en voor muziek ben ik altijd te porren. Dat was alleen maar te krijgen in Den Bosch dus de rollator in de achterbak van de auito want dat is intussen mijn beste maatje geworden en daar zaten wij vanmorgen aan de koffie.
Het telefoontje bracht uitkomst maar ik kan op het schermpje veel moeizamer zien. Vooral als er veel zonlicht is en dat was er. Maar ja daar heeft geloof ik iedereen last van.
Dit is wat ik ervan gemaakt heb en het leuke is wel dat ik op het telefoontje een enorme groothoek in kan stellen. Dat heeft toch wel iets. Dat heeft mijn grote toestel niet eens maar ja die heeft wel weer een groot zoom bereik zonder resolutie verlies. Dat is voor het blog geen probleen want daar zet ik hoofdzakelijk verkleinde foto's op zodat mijn archief op google niet te snel; volloopt. en dan probeer ik het beeld toch nog zo goed mogelijk te houden.
Maar het was een heerlijk dagje en we waren op tijd weer thuis.
