Voorlopig veilig

 Ik ben een beetje met mijn fotootjes aan het stoeien want we wilden weer gaan fotograferen maar ik voel me niet zo lekker dus hang ik lekker achter de computer en leef me uit met mijn fotootjes . 

Vanachter de bomen fotografeerde ik deze reiger. 

Toen ik hem helemaal had ingezoomd werden de details duidelijker

Zo opmerkelijk hoe in deze foto het groen van het water zich spiegelt in de veren van de reiger,

Deze had een mooi plekje gevonden om te observeren en had waarschijnlijk zijn maaltje al binnengehaald

Maar voorlopig is dit kleintje veilig in de tegenoverliggende vijver. 

Het zandoogje warmt zich in het zonlicht.

De bramen zeggen het is hoog zomer, we komen eraan. 

En de merel heeft na de vele regenval genoeg te eten. 

En deze vond ik op de valreep  ook nog even heel mooi een doodgewoon eendje. Wat kan er mooier zijn dan doodgewoon?

Dat is de natuur van de dingen

 Van morgen wilden we even gaan kijken of de jonge mandarijneeindjes nog aanwezig waren en of ze er alle negen nog zouden zijn. 

Vol goed moed liepen we ons rondje en er was veel te beleven. Een paar jonge nijlganzen kwamen ons tegemoet rennen. 

. 

Enfin wij zijn de hele plas weer omgelopen. Er waren erg veel reigers te zien.

Aan de andere kant van de weg is park Zijpendaal. Ook prachtig om daar te wandelen

En daar aan de overkant  goed verstopt tussen het groen 

vond ik nog wel een meerkoetje zo aandoenlijk met maar één jonkie

De jonge nijlganzen worden heel oplettend bewaakt door de vader en moeder die altijd samen alert zijn. 

En passant heb ik nog even een zandoogje meegenomen.

En niet te vergeten de activiteiten die in deze tijd in het Sonsbeek  te zien zijn.  Het was dan ook  drukker dan we gewend zijn als we 's morgens een rondje maken. En ook  veel warmer wat ik  vermoeiender vind. Zij hebben daar kennelijk (nog) geen last van. 

Op ons rondje rond de plas waren deze keer  vooral de reigers dominant aanwezig. En daar in het donker achter de reiger meende ik haar te spotten. Op goed geluk maar schieten want thuis kan ik het dan hopelijk beter zien. 

Maar veel wijzer werd ik niet van dit fotootje. Na een tijdje toen we al op weg naar huis waren zag ik ook  de aalscholver bij het eilandje en maakte er nog een paar fotootjes van. 

Thuisgekomen, inderdaad daar zat ze moederziel alleen. Nergens meer een jonkie te bekennen. Ze is ook goed herkenbaar aan de witte oogstreep.

Zo jammer het enige wat overblijft is dan een plaatje van verleden week. 

Een gelukje

 Heel af en toe heb je geluk en dan kun je ze vangen in de vlucht.

Weidebeek juffertje

 Het is niet echt lekker weer om te fotograferen. 

Ik vond deze in mijn archief. Ik fotografeerde er enkele gewoon in een klein beekje langs de voortuinen van de huizen op een wandeling naar de apotheek. 

Bijzonder toch.