Kom maar mee

 Een mens kan nu eenmaal niet alles tegelijk doen en tot nog toe kan ik zoveel doen dat het soms lastig is een keus te maken. 

Maar vanmorgen had ik me voorgenomen weer te schilderen. In het voorjaar komt dat makkelijker op de tweede plaats te staan omdat we er dan graag op uit gaan om te fotograferen en daar komt meer bij kijken dan alleen maar naar buiten gaan. De fotootjes moeten uitgezocht worden en hier en daar wat bijgesneden of verbeterd in een foto bewerkingsprogramma. Al met al best veel te doen.

Tja en ook doordat ik  de werkgroep waar ik schilder even niet meer bezoek in verband met corona raak ik ook een beetje uit de flow. Maar eens gaan kijken wanneer ik daar wel weer naartoe wil gaan. Al schilder ik regelmatig hier in huis met twee vriendinnen op verschillende dagen, toch komt het soms ook met hen niet tot schilderen want dan wordt het een gewoon gezellig koffiepraatje en gaan we niet consequent aan de gang. Maar ook dat is natuurlijk heel fijn. Gewoon lekker kletsen en soms oude koeien uit de sloot halen. Want we kennen elkaar al een eeuwigheid.

Ik verwachtte het vanmorgen al een beetje en kreeg dus een telefoontje dat de afspraak niet doorging. De kinderen kwamen bij haar op bezoek. Nou leuk toch. Het was voor mij vanmorgen gewoon een stimulans om alleen  het penseel weer op te pakken zonder afleiding. Want samen schilderen vraagt voor mij ook aandacht voor de ander en eigenlijk komt er van mijn eigen schilderwerk dan niet zoveel terecht. 

Dat merkte ik nu wel weel heel duidelijk. Ik kon veel geconcentreerder bezig zijn. Zoals ik dat ook bij de kwa heb zo heb ik dat met vriendinnen samen schilderen niet. Dat is op een andere basis geschoeid. Nu ik dat hier zo op zit te schrijven wordt het me duidelijk. De focus ligt dan meer op de ander dan op mijn eigen werk.  Zo werkt dat dus.

Lekker bezig geweest in mijn uppie. En zo blij dat ik niet afhankelijk van anderen hoef te zijn om me tot nog toe goed te kunnen vermaken. Maar anderen in mijn leven zijn daarom natuurlijk niet minder belangrijk. Want wie of wat zou ik zijn zonder de ander? 😃

Kom maar mee

acryl op papier A3

Mandarijntjes op komst?

 

Laatst fotografeerde we in Sonsbeek een paartje mandarijn eenden. Twee mannetjes zagen we al eerder in de grote vijver en in een vijver iets verderop maar een paartje hadden we nog niet ontdekt. 

Nu ontdekten we ze bij de bron die naar de grote vijver loopt. en we hebben er wat mooie fotootjes kunnen maken. Of het ook jonbge mandarijntjes zal geven? Ik heb geen idee. Er werd zo te zien (nog) niet genesteld. 

Meerkoeten. Niets nieuws onder de zon

 Als ik zo even door mijn blogjes scrol, kom ik tot de ontdekking dat ik veel meer foptootjes op Facebook  en tegenwoordig ook meer op instagram plaats dan hier. Ik heb bijvoorbeeld een hele serie meerkoeten op FB geplaatst en daar vind ik hier nauwelijks iets van terug. 

Misschien komt het omdat simpel fotootjes opladen daar toch iets eenvoudiger gaat. Blogjes zijn toch iets meer in mijn idee om er ook wat bij te schrijven. Vandaar dat ik ook een WP fotoblog had. 

Misschien dat ik in het vervolg toch eens op een iets andere manier hier met mijn foto's om wil gaan en ze gewoon plaats ook zonder veel woorden. 

Zo bijvoorbeeld 😂

Nou ja, daar was ik natuurlijk ook al mee begonnen met die serie van de overstekende zwaantjes dus eigen lijk niets nieuws onder de zon. 

😊

Helemaal groen

We zitten weer rondom in het groen.